Κεφαλογιάννη - Βαλτινός :Η πολιτικός συναντά τον ηθοποίο

Η στήλη των «Αταίριαστων» έναν χρόνο τώρα συμπορεύεται με έναν δύσκολο, τον δυσκολότερο ίσως χρόνο μεταπολιτευτικά της Ελλάδας. Κι είναι προς τιμήν τόσο των καλλιτεχνών όσο και των πολιτικών, με όσες διαφωνίες, ενστάσεις ή επιφυλάξεις κι αν έχεις για τα λεγόμενά τους, ότι κανείς τους «δεν σφύριξε κλέφτικα». Κανείς τους δεν προσπάθησε να αποφύγει μια ερώτηση, όσο ακανθώδης κι αν ήταν – ορισμένοι έφτασαν στο σημείο να υπονομεύσουν τον εαυτό τους σε βαθμό που δεν θα το έκανε ο πιο αναγνωρισμένος αντίπαλός τους. Σαφέστατα σημείο των καιρών. Οι μεγάλες κοινωνικές και οικονομικές κρίσεις έχουν το «προνόμιο» να τους κάνουν όλους διαφανείς, ακριβώς γιατί δεν επιτρέπουν σε κανέναν να μπορεί να ψευστεί με το να εμφανιστεί ως σωτήρας. Επειδή όμως δεν υπάρχουν αδιέξοδα στην Ιστορία, παρά μόνον φάσεις, η ελπίδα ίσως να βρίσκεται σε κάτι στο οποίο συγκλίνουν σήμερα η πολιτικός Ολγα Κεφαλογιάννη και ο ηθοποιός Γρηγόρης Βαλτινός – όπως άλλωστε όλοι οι σώφρονες Ελληνες: θα σωθούμε μόνον αν αλλάξουμε όλοι μας ουσιαστικά. Αλλά τι εννοούμε όταν λέμε ουσιαστική αλλαγή; Το διατύπωσε επιγραμματικότατα σε ένα σημείο της συζήτησης ο Γρηγόρης Βαλτινός, που δεν καταχωρίζεται στο δημοσιευμένο μέρος της: «Οσες δοκιμασίες ή συμφορές, κοινωνικές και οικονομικές, κι αν πλήττουν έναν άνθρωπο κι έναν λαό, υπομένονται πολύ πιο καρτερικά και παρήγορα όταν λειτουργεί το καταφύγιο της τέχνης». 


tanea