News-Piper

Πασίγνωστη ηθοποιός δηλώνει:"Μου ζητούν να δουλέψω... τζάμπα"

Πανέξυπνη και με σαρκαστικό χιούμορ, η ηθοποιός Ελένη Τζώρτζη μιλάει στην «Espresso της Κυριακής» για το θέατρο και τη ζωή της. Η οικιακή...


Πανέξυπνη και με σαρκαστικό χιούμορ, η ηθοποιός Ελένη Τζώρτζη μιλάει στην «Espresso της Κυριακής» για το θέατρο και τη ζωή της.

Η οικιακή βοηθός «Ιουλία» από την κωμική σειρά του MEGA «Λατρεμένοι μου γείτονες», που τόσο αγαπήθηκε από το κοινό, μας εκπλήσσει για μία ακόμη φορά με την ειλικρίνεια, την αμεσότητα και το «θανατηφόρο» χιούμορ της.
- Τι είναι το θέατρο και γενικότερα η τέχνη της υποκριτικής για εσάς; Το θέατρο και η υποκριτική γενικότερα ήταν ο απόλυτος έρωτας απ’ όταν ξεκίνησα. Επειδή δε ήταν αντίθετο με το ζητούμενο των γονιών μου, έπρεπε να δουλέψω για να σπουδάσω, διότι για οτιδήποτε άλλο θα μου παρείχαν τα μέσα, μόνο για το θέατρο ήταν απαγορευμένο. Δεν το μετάνιωσα ποτέ, γιατί ήταν κάτι που το ήθελα πάρα πολύ και πέρασα πολύ καλά υπηρετώντας το. Το θέατρο θεωρώ ότι είναι μια μορφή τέχνης που εμπεριέχει όλες τις μορφές της, καθώς είναι και ένας τομέας που διαμορφώνει συνειδήσεις και μπορεί να λύσει τα εσωτερικά προβλήματα και αυτού που το βλέπει αλλά και αυτού που το παίζει.
- Οι γονείς δηλαδή δεν ήθελαν να γίνετε ηθοποιός;Δεν ήθελαν με τίποτα, εστίαζαν πάντα στην ανασφάλεια που προκαλεί αυτό το επάγγελμα που πρέπει κάθε σεζόν να ψάχνεις για δουλειά. Αυτό το κατάλαβα εκ των υστέρων σαν διάθεση, αλλά δεν το μετάνιωσα που το επέλεξα. Εκείνους όμως μπορώ να τους καταλάβω γιατί, ενώ ήμουν δρομολογημένη για γιατρός, ξαφνικά τους πρόεκυψα ηθοποιός δεν είναι και πολύ ευχάριστο στο μυαλό ενός γονιού. Ούτε και εμένα θα μου ήταν τελικά αν ο γιος μου μου έλεγε ότι θέλει να ακολουθήσει το επάγγελμά μου.
- Θεωρείτε ότι ένας καλός ηθοποιός γεννιέται ή γίνεται; Υπάρχουν ηθοποιοί που γεννιούνται και άλλοι που γίνονται και σε αυτούς υπάρχει ένας συνδυασμός πραγμάτων. Η γεννημένοοι ηθοποιοί είναι ελάχιστοι, είναι αυτοί που όταν τους βλέπεις γνωρίζεις ότι δεν θα μπορούσαν να κάνουν τίποτε άλλο εκτός από αυτό, με την έννοια ότι τους είναι εξαιρετικά εύκολο. Οι άλλοι -και βάζω και τον εαυτόν μου μέσα- είναι άνθρωποι με μια ιδιαίτερη ευαισθησία με την έννοια της παρατηρητικότητας και έχουν κεραίες όσον αφορά διάφορα πράγματα, την έντονη δουλειά και τη μελέτη, γιατί το θέατρο δεν το μαθαίνεις ποτέ.

- Τι είναι «ξένο» για τον χώρο σας και σας προβληματίζει;Απλώς είναι «ξένο» ή καλύτερα δεν μου αρέσει εμένα να θεωρείται αυτονόητο ή πολύ εύκολο το να είναι κανείς ηθοποιός. Το επάγγελμά μας έχει μια τεράστια γκάμα υποκριτικής τέχνης. Θεωρούν λοιπόν αυτονόητο ότι «τα λένε» και γι’ αυτό υπάρχουν τόσοι πολλοί που νομίζουν ότι μπορούν να κάνουν αυτήν τη δουλειά. Εάν έχουν λίγο παραπάνω νου όμως, διαπιστώνουν ότι δεν είναι τόσο εύκολο όσο νομίζανε. Εάν το ζητούμενό τους είναι η τηλεόραση και η γρήγορη αναγνωσιμότητα, είναι άλλο καπέλο. Το θέατρο όμως θέλει εφόδια για να προχωρήσεις.
- Ποια είναι τα «απογειωμένα καλάμια» που ενοχλούν περισσότερο;Είναι εκείνοι οι άνθρωποι οι οποίοι έχουν μια εικόνα για τον εαυτόν τους η οποία δεν είναι η πραγματική. Θέλεις να σου πω ονόματα, δεν θα το κάνω, γιατί δεν θεωρώ ότι υπάρχει κανένας λόγος να το κάνω, ο καθένας ξέρει μέσα του ποιον θεωρεί «ψώνιο» και καβαλημένο καλάμι. Ενας άνθρωπος που ασχολείται σοβαρά με τη δουλειά του αποκλείεται να είναι υπερφίαλος, γιατί ξέρει τη δυσκολία που εμπεριέχει αυτή η δουλειά. Ο ηθοποιός ποτέ δεν είναι τέλειος, ποτέ δεν θα φτάσει στο τέλος και αυτό τον κάνει να προχωρεί μέχρι τα βαθιά γεράματα στον χώρο μας και να ανακαλύπτει καινούργια πράγματα.
- Το ερωτικό «δόντι» πάντα δεν έπαιζε ρόλο για την «επικαιρότητα» κάποιων ηθοποιών;Φυσικά και πάντα θα παίζει αυτό, όμως δεν ισχύει μόνο στον τομέα του θεάτρου. Σε όλους τους τομείς, από το πανεπιστήμιο μέχρι τη γραμματέα του εκάστοτε γραφείου, ο ερωτισμός που μπορεί να την προβάλει και να γίνει αντικείμενο διαπραγμάτευσης θα υπάρχει πάντα.
- Η οικονομική κρίση θεωρείτε ότι αντικατοπτρίζεται στα ταμεία των θεάτρων;Αντικατοπτρίζεται όχι μόνο στα ταμεία αλλά και στον κατακερματισμό του ιδίου του επαγγέλματος δυστυχώς. Δεν υπάρχουν πια σεζόν, δεν υπάρχουν πλέον παραστάσεις που ξεκινούν τον Οκτώβριο και τελειώνουν την Κυριακή των Βαΐων. Υπάρχουν συγκεκριμένες παραστάσεις μόνο για Δευτέρα και Τρίτη ή Σαββατοκύριακα. Αυτό δείχνει ότι υπάρχει κρίση και προσπαθεί αυτός που μετέχει οικονομικά στη δουλειά να πιάσει από πολλές πλευρές τον θεατή. Παρ’ όλα αυτά, οι καλές παραστάσεις θα έχουν πάντα κόσμο, καθώς και εκείνες που διασκεδάζουν και κάνουν τους ανθρώπους να ξεφεύγουν από τη μιζέρια της καθημερινότητάς τους.
- Πόσο δύσκολο είναι το γέλιο σήμερα;Νομίζω ότι σαν λαός το γέλιο το έχουμε στο αίμα μας. Είμαστε ικανοί ανά πάσα στιγμή να ανατρέψουμε τη θλίψη μας και να τη διακωμωδήσουμε για να την εκτονώσουμε. Εμείς οι Ελληνες μπορούμε και γελάμε και με τα πιο μικρά πράγματα. Αυτό είναι ευλογία.
- Είναι πιο εύκολο να γελάσει κάποιος ή να κλάψει;Είναι πιο εύκολο σ’ εμένα να γελάσω, αλλά αυτό αφορά τον δικό μου χαρακτήρα. Είμαι αισιόδοξο και καλοπροαίρετο άτομο και δεν μπαίνω εύκολα στο τριπάκι του δυσάρεστου, μολονότι δεν τα έχω καταφέρει πάντα. Εχω περάσει κι εγώ μια δυο φορές στη ζωή μου δύσκολα και αναγκάστηκα να πάρω αντικαταθλιπτικά για να τα φέρω βόλτα. Πάντως, είναι πιο εύκολο σε εμένα να ξορκίσω το κακό και να γελάσω πάρα να πέσω στο πηγάδι της κατάθλιψης.
- Αλήθεια, πώς βιώνετε την οικονομική κρίση;Με σοκ και δέος. Είμαι πολύ μπερδεμένη και δεν γνωρίζω τι θα γίνει. Βρέθηκα να έχω την τύχη στο μεταίχμιο αυτής της κατάστασης να γίνω συνταξιούχος, επειδή έχω περάσει τρομακτικό άγχος μεγαλώνοντας μόνη μου ένα παιδί στη διάρκεια που δουλεύω σαν ηθοποιός και είχα πάντα την αγωνία της επόμενης ημέρας. Τώρα έχω την αγωνία και το άγχος εάν θα καταβληθεί η σύνταξη. Πάντως, πιστεύω ότι με τον έναν τρόπο ή με τον άλλο θα τα καταφέρουμε.
- Υπήρξαν στιγμές στο παρελθόν που η φτώχεια σας είχε χτυπήσει την πόρτα;Πολύ συχνά, ευτυχώς που είχα τους γονείς μου, τους οποίους θεωρούσα ασφαλιστική δικλείδα, χωρίς οι άνθρωποι να έχουν και καμιά σπουδαία οικονομική επιφάνεια, αλλά απλώς ήξερα ότι, εάν δυσκολέψουν τα πράγματα, θα μπορώ να τους δανειστώ ένα κατοστάρικο για να τα φέρω βόλτα μέχρι την επόμενη μισθοδοσία, αλλά μέχρις εκεί. Αυτό φαίνεται και από το γεγονός ότι πήρα σύνταξη από αυτό το επάγγελμα και ήταν δύσκολο.
- Είχατε προτάσεις για δουλειά;Ούτε μία. Εχει να χτυπήσει το τηλέφωνό μου ενάμιση χρόνο, εκτός εάν πρόκειται για φιλικές συμμετοχές, τις οποίες δεν αποδέχομαι γιατί δεν μπορώ να είμαι μόνον εγώ φίλη των άλλων. Δεν μου έχουν πει ποτέ στο τηλέφωνο θέλεις να μην παίξεις και να σου δώσουμε την αμοιβή σου; Με παίρνουν και μου λένε θέλεις να παίξεις και να μην πάρεις αμοιβή;


«Στον δρόμο μου λένε γεια σας, κυρία Γάτου»
- Σας αγαπάει ο κόσμος. Το εισπράττετε αυτό;Κυρίως τα παιδάκια. Δεν περίμενα αυτήν την αντίδραση γιατί στο «Λατρεμένοι μου γείτονες» ήμουν πολύ αυστηρή και κυρίως απέναντι στα παιδιά της οικογένειας. Στα παιδιά μάλλον έμεινε η εντύπωση της προστατευτικής και όχι της αυστηρής. Με σταματούν στον δρόμο και μου λένε «γεια σας, κυρία Γάτου». Μάλιστα, μια γιαγιά με πλησίασε και μου είπε «δεν ξέρετε πόσο μας έχετε βοηθήσει. Οταν αντιδρούν σε κάποια υποχρέωση, τους λέμε τι θα πει η Ιουλία;».
- Πέρα από τη δουλειά σας, τι άλλο σας αρέσει να κάνετε;Μου αρέσει να διαβάζω, να κάνω ωραίες λεμονάδες, να μαγειρεύω, να βλέπω τις φίλες μου και να συζητούμε και να αναλύουμε τα ασήμαντα, κυρίως τα προσωπικά μας. Δεν μου αρέσει το κουτσομπολιό καθόλου, το θεωρώ χαμένο χρόνο. Να ασχολούμαι με ανθρώπους που δεν γνωρίζω μου φαίνεται τελείως γελοίο. Είμαστε πέντε κοπέλες που συναντιόμαστε και κάνουμε τις συνεδρίες μας… Θα μπορούσαμε να έχουμε γράψει πάρα πολλά βιβλία για τις σχέσεις των ανθρώπων.
- Σε ποια φάση είστε τώρα;Είμαι στη φάση της ηρεμίας και της ανασυγκρότησης. Σκέφτομαι να κάνω διαφορετικά πράγματα από αυτά που έκανα μέχρι τώρα σε σχέση με τη δουλειά μου.

«Χωρίς έρωτα δεν αξίζει η ζωή»

- Ο έρωτας τι ρόλο έπαιξε στη ζωή σας;Τεράστιο. Νομίζω ότι, αν πάψει να παίζει ρόλο στη ζωή μου, θα πεθάνω την επόμενη ημέρα.
- Τι σας έχει μάθει η ζωή για τους άνδρες μέχρι σήμερα;(Γελάει) Τους άνδρες τους αγαπώ πολύ και θεωρώ ότι είναι πολύ πιο αθώοι και λιγότερο δύσκολοι από τις γυναίκες. Τους αγαπώ και τους εκτιμώ.
- Εχετε μετανιώσει που φύγατε από κάποια σχέση;Από πολλές, αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία. Πάντα θεωρούσα ότι ήταν μεμονωμένη περίπτωση και βεβαίως, όπως όλοι μας, επιλέγω την επόμενη φορά με τον ίδιο ακριβώς τρόπο να κάνω το ίδιο ακριβώς λάθος για τον ίδιο ακριβώς λόγο, που σημαίνει ότι τελικά έχεις αυτό που σου αξίζει.
- Σας έχουν απατήσει;Κανονικότητα. Εγώ όμως δεν έχω απατήσει κανέναν τους. Είναι θέμα τιμής, αν πω σε κάποιον είμαστε μαζί, το εννοώ. Εάν πάψω να θέλω να είμαστε μαζί, το εννοώ και θα του το πω.
- Τι σας «χάλασε» περισσότερο σε μια σχέση;Ηταν μια σχέση που, ενώ του είχα πει να χωρίσουμε, ήρθε και μου εξομολογήθηκε ότι ερωτεύτηκε μια Ουκρανή και έφυγε και του είπα να πάει στο καλό. Αυτό πραγματικά με χάλασε.
- Σας φοβίζει το θέμα της ηλικίας;Ναι και όχι. Νιώθω, όπως όλοι μας, ότι μεγαλώνω, αλλά από την άλλη πλευρά σκέπτομαι, εάν μεγαλώσω τόσο που δεν μπορώ να κάνω τα πράγματα που μου αρέσουνε, δεν θα υπάρχει και κανένας λόγος για να ζω. Αλλά αυτό δεν ξέρω πώς θα το λύσω εντελώς. Μάλλον, θα πάω στην Ελβετία να με βοηθήσουν να αυτοκτονήσω (γελάει).
- Κάνετε σχέδια στη ζωή σας;Οχι πολύ μακροπρόθεσμα. Μου άρεσε πάντα να βιώνω την καθημερινότητά μου και μάλιστα και τις ελάχιστες ανατροπές μέσα στην ημέρα. Αυτό με γεμίζει τόσο πολύ, που έχω αποφασίσει ότι δεν αξίζει να σχεδιάζω μακροπρόθεσμα.

Follow us


item