Αφιέρωμα στον Νίκο Κούρκουλο 18 χρόνια μετά τον θάνατο του

 Ο Νίκος Κούρκουλος, ένας από τους μεγαλύτερους ηθοποιούς που ανέδειξε ο ελληνικός κινηματογράφος και το θέατρο, έφυγε από τη ζωή στις 30 Ιανουαρίου 2007, αφήνοντας πίσω του μια σπουδαία καλλιτεχνική παρακαταθήκη. Απόλυτος σταρ της χρυσής δεκαετίας του ’60, με αμέτρητες κινηματογραφικές επιτυχίες και θεατρικές ερμηνείες που έμειναν στην ιστορία, ο Κούρκουλος ήταν το απόλυτο πρότυπο του γοητευτικού και ασυμβίβαστου άντρα.

Τα δύσκολα πρώτα χρόνια

Γεννημένος στην Αθήνα, ο Νίκος Κούρκουλος μεγάλωσε σε μια πολύτεκνη οικογένεια στη γειτονιά του Ζωγράφου. Ήταν το δεύτερο παιδί από τα τέσσερα της οικογένειας και από μικρός έμαθε να αγωνίζεται για τη ζωή. Ο πατέρας του εργαζόταν ως κουρέας, ενώ ο ίδιος έκανε διάφορες δουλειές του ποδαριού για να βοηθήσει οικονομικά την οικογένειά του. Παράλληλα, παρακολουθούσε νυχτερινό γυμνάσιο, αναζητώντας μια καλύτερη προοπτική για το μέλλον του.

«Έχω δουλέψει στου Ελευθερουδάκη το χρυσοχοείο, στη Βιοχρώμ, στου Βελισσαρόπουλου το υφαντουργείο. Και τι δεν έχω κάνει!», είχε δηλώσει χαρακτηριστικά.

Η πρώτη του αγάπη ήταν το ποδόσφαιρο και μάλιστα είχε φορέσει τη φανέλα του Παναθηναϊκού. Όμως, μια τυχαία συνάντηση με το θέατρο άλλαξε για πάντα τη ζωή του. Αποφάσισε να σπουδάσει στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, έχοντας δίπλα του σπουδαίους δασκάλους, όπως ο Μάνος Κατράκης.

Η απώλεια των αδελφών του

Η ζωή του Νίκου Κούρκουλου σημαδεύτηκε από οικογενειακές τραγωδίες. Σε ηλικία 18 ετών, έχασε τον μεγαλύτερο αδελφό του, Σπύρο, σε ένα τραγικό ναυάγιο ανοιχτά της Βενεζουέλας. Σύμφωνα με μαρτυρίες, η βάρκα στην οποία βρισκόταν ο αδελφός του δεν βρέθηκε ποτέ, ενώ ο ίδιος ο Κούρκουλος είχε ένα προαίσθημα για την τραγωδία, λέγοντας στη μητέρα του: «Μάνα, μεγάλο κακό θα μας βρει».

Λίγα χρόνια αργότερα, ένας ακόμη αδελφός του, ο Στέφανος, έχασε τη ζωή του όταν έπεσε από μία οικοδομή. Ο ηθοποιός κουβαλούσε για πάντα μέσα του τις απώλειες αυτές, γεγονός που αποτυπώθηκε και στις έντονες ερμηνείες του.

Το θέατρο και ο κινηματογράφος

Η καριέρα του Νίκου Κούρκουλου απογειώθηκε τη δεκαετία του ’60. Η πρώτη του μεγάλη θεατρική εμφάνιση ήταν στην παράσταση «Η κυρία με τις καμέλιες» (1958-59) δίπλα στην Έλλη Λαμπέτη και τον Δημήτρη Χορν. Στον κινηματογράφο, η καθιέρωσή του ήρθε με τον «Κατήφορο» (1961), όπου υποδύθηκε τον ατίθασο νεαρό που έβαζε φωτιά στη βενζινάκα. Από εκεί και πέρα, ακολούθησαν αμέτρητες επιτυχίες, όπως η «Λόλα» (1964), «Το χώμα βάφτηκε κόκκινο» (1966), «Ορατότης Μηδέν» (1970) και «Κατάχρησις εξουσίας» (1971).

Στο θέατρο, το 1972 ίδρυσε τον δικό του θίασο και δύο χρόνια αργότερα δημιούργησε το θρυλικό Θέατρο Κάππα, ανεβάζοντας σπουδαία έργα. Το 1995 ανέλαβε τη διεύθυνση του Εθνικού Θεάτρου, το οποίο κατάφερε να αναμορφώσει, δημιουργώντας νέες σκηνές και θεσμούς που διαμόρφωσαν την επόμενη γενιά θεατρικών δημιουργών.

Η προσωπική του ζωή

Ο Νίκος Κούρκουλος παντρεύτηκε την πρώτη του σύζυγο, Μελίτα Κουτσογιάννη, με την οποία απέκτησε δύο παιδιά, τον Άλκη και τη Μελίτα. Παρά το διαζύγιό τους το 1987, οι σχέσεις τους παρέμειναν άψογες. Στη συνέχεια, παντρεύτηκε τη Μαριάννα Λάτση, με την οποία απέκτησε δύο ακόμη παιδιά, την Εριέττα και τον Φίλιππο.

Το 2001, ο Νίκος Κούρκουλος διαγνώστηκε με καρκίνο στον ρινοφάρυγγα. Παρά τις δυσκολίες, συνέχισε να αγωνίζεται και να προσφέρει στο θέατρο μέχρι το τέλος. Έφυγε από τη ζωή στις 30 Ιανουαρίου 2007, σε ηλικία 72 ετών, αφήνοντας πίσω του μια ανεκτίμητη κληρονομιά.