Σοφία Βογιατζάκη: Τα οικονομικά προβλήματα και η μάχη του πατέρα της με τον καρκίνο

Η Σοφία Βογιατζάκη μίλησε στο Down Town Κύπρου για τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει, το ενδεχόμενο να πάει στη φυλακή, τις ερωτικές απογοητεύσεις, αλλά και την πρόταση γάμου που της έκαναν

-Πώς γίνεται να «χρωστάς σε όποιον μιλάει ελληνικά», όπως είπες στο «Βράδυ» του Πέτρου Κωστόπουλου, όταν αυτή τη στιγμή παίζεις σε τρεις θεατρικές παραστάσεις και δεν έχεις υπάρξει ούτε για μία σεζόν άνεργη;

-Πώς να μην χρωστάω και να μην κινδυνεύω να μπω στη φυλακή, όταν οι οικονομικές μου απολαβές είναι το ένα δέκατο αυτών που έπαιρνα και οι πάγιες υποχρεώσεις μου έχουν μείνει οι ίδιες; Το έχω πάρει απόφαση πια ότι δεν μπορώ να ανταποκριθώ στις υποχρεώσεις μου στις τράπεζες, οπότε πληρώνω μόνο τους λογαριασμούς. Πέρσι το χειμώνα έφτασαν στο σημείο να μου κόψουν το ρεύμα για τρεις μέρες και ευτυχώς κάποιοι καλοί μου φίλοι μου δάνεισαν κάποια χρήματα για να το εξοφλήσω. Αλλά τώρα πια και να ζητήσεις βοήθεια από κάποιον, δε θα μπορέσει να στη δώσει, γιατί έχουν όλοι «στεγνώσει». Ευτυχώς, με την εφορία, έχω κάνει ρύθμιση, οπότε προς το παρόν το ελέγχω το πράγμα!

-Ήσουν σπάταλη;

-Ούτε εξοχικά αγόρασα, ούτε κότερα και αυτοκίνητα. Στο μόνο που υπήρξα σπάταλη ήταν στα καλλυντικά. Αλλά πια τα έχω κόψει και αυτά! Και ανακάλυψα ότι και η Nivea μια χαρά την κάνει την δουλειά της!

-Μήπως έκανες κακοδιαχείριση, δεδομένου ότι πρόλαβες τις καλές εποχές της τηλεόρασης που οι μισθοί ήταν υψηλοί;

-Έχουν περάσει πολλά λεφτά από τα χέρια μου, γιατί ακόμη και στο θέατρο ήμουν από τις ηθοποιούς που είχαν υψηλά κασέ. Δυστυχώς, το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων που έβγαλα από την τηλεόραση τα έδωσα σε γιατρούς, σε αποκλειστικές και στα νοσοκομεία, γιατί όταν ήμουν στον «Όμορφο κόσμο το πρωί», διαπιστώσαμε ότι ο πατέρας μου έχει καρκίνο. Τότε, λοιπόν, αναγκάστηκα να πάρω κάποια καταναλωτικά δάνεια, τα οποία σε συνδυασμό με το στεγαστικό που έχω για το σπίτι μου, έχουν φτάσει σε δυσθεώρητα μεγέθη. Όταν δεν μπορείς να πληρώσεις τη δόση του δανείου και ανεβαίνουν συνεχώς οι τόκοι, το μόνο που σου απομένει είναι να περιμένεις την ώρα που θα σου χτυπήσουν το κουδούνι και θα έρθουν για να σε συλλάβουν! (γελάει).

-Πώς μπορείς να διατηρείς το χαμόγελό σου, όταν ξέρεις ότι κινδυνεύεις να πας φυλακή;

-Προσπαθώ να βλέπω πάντα τη θετική πλευρά των πραγμάτων. Ακόμα και όταν ήμουν στο σπίτι χωρίς ρεύμα, παρόλο που στην αρχή με πήρε από κάτω, αμέσως μετά είπα «θα το παλέψω!».

-Υπήρξε κάποιος άντρας που πέρασε από τη ζωή σου, για τον οποίον πίστευες ότι είναι ο τέλειος για σένα;

-Μάλλον το αντίθετο συμβαίνει. Το μεγαλύτερο σφάλμα που κάνω στις σχέσεις μου είναι ότι επιλέγω τους λάθος άντρες! Επειδή με γοητεύουν οι πιο «περίεργοι» άντρες και οι πιο intellectual, συνήθως μπλέκω σε σχέσεις που γίνονται προβληματικές. Είναι ωραίο πράγμα να συναναστρέφεσαι με ένα λίγο πιο «προχωρημένο» τύπο, αλλά όταν είναι ο άνθρωπός σου, αργά ή γρήγορα θα σε στείλει στο ψυχιατρείο, αν λ.χ. εσύ τον ψάχνεις και εκείνος είναι χωμένος όλη την ημέρα μέσα στα βιβλία και τις δημιουργίες του (γελάει).

-Έχεις περάσει ερωτική απογοήτευση;

-Μπα! Παρόλο που είμαι υπερευαίσθητη και πολύ συναισθηματική, είμαι και πολύ γουρούνα ταυτόχρονα! Όταν δηλαδή γίνει το «κλικ» μέσα μου, έχεις φάει «χ» και είναι σαν να μην πέρασες ποτέ από τη ζωή μου. Εντάξει, θα πονέσω, θα κλάψω, αλλά στις τρεις μέρες θα το έχω ξεπεράσει! Ίσως σε σοκάρω με αυτό που θα πω, αλλά δε θεωρώ ότι υπάρχει έρωτας.

-Τι εννοείς;

-Για μένα το «ερωτεύομαι, πέφτω στα πατώματα και αν σε χάσω θα φαρμακωθώ», είναι ένα παιχνίδι του μυαλού! Ερωτευόμαστε, επειδή ουσιαστικά κάνουμε προβολή των αναγκών μας στον άνθρωπο που έχουμε απέναντί μας και ο οποίος μπορεί να μας γοητεύει κιόλας ικανοποιώντας την επιθυμία μας να ερωτευτούμε! Αν το καλοσκεφτείς, ο έρωτας είναι ένα πολύ εγωιστικό συναίσθημα, γιατί μπαίνει πάντα το «εγώ» μπροστά.

-Σου έχουν κάνει ποτέ πρόταση γάμου;

-Ναι. Έγινε όταν ήμουν 24 ετών. Αλλά επειδή δεν αισθανόμουν έτοιμη για κάτι τέτοιο, του είπα «λυπάμαι, αλλά θέλω να κυνηγήσω τα όνειρά μου, ακόμα και αν δεν καταφέρω να τα δω να γίνονται πραγματικότητα» και χωρίσαμε. Περιττό να σου πω ότι από την στεναχώρια μου,έπεφτε η πίεσή μου στο τέσσερα και ένιωθα ότι θα πεθάνω! Από τότε, λοιπόν, ήταν που είπα στον εαυτό μου ότι «αυτό το πράγμα δε θα συμβεί ποτέ ξανά στη ζωή σου»!

-Πόσο καιρό είσαι μόνη σου;

-Αρκετό. Πρέπει να είναι τέσσερα- πέντε χρόνια που έχω να υπάρξω σε μία σχέση. Αλλά δε μου λείπει. Μου φαίνεται πιο απογοητευτικό το να είμαι με έναν άνθρωπο που δεν με καλύπτει και με τον οποίο δεν επικοινωνώ όπως θα ήθελα. Προτιμώ να είμαι μόνη μου και να έχω το κεφάλι μου ήσυχο.

-Φλερτάρεις;

-Είμαι πολύ καλή στο φλερτ. Όταν όμως αρχίζουν τα πράγματα να στενεύουν και πρέπει να μπει το νερό στ’αυλάκι, φοβάμαι τόσο πολύ που θέλω να το βάλω στα πόδια. Πρέπει να είναι πολύ«μάγκας» ο άντρας για να με κατακτήσει! Φοβάμαι την δέσμευση, την στενή επαφή και την απώλεια…Και επειδή, με μαθηματική ακρίβεια, όλες οι σχέσεις καταλήγουν στο χωρισμό, δεν μπορώ να αντέξω στην ιδέα ότι μπορεί να υπάρχει αυτός που κάποτε ήταν ο άνθρωπός μου, κάπου στον πλανήτη και δεν μπορώ να τον δω!

yupiii.gr