H ιστορία του Χάτσικο, του πιο πιστού σκύλου
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων η "Μεσημεριανή Μελέτη" παρουσίασε ένα αφιέρωμα στον "Χάτσικο" την συγκλονιστικ...
http://news-piper.blogspot.com/2012/10/h_4.html
Ο Χατσίκο ήταν ένας σκύλος ράτσας Ακίτα, ο οποίος γεννήθηκε στις 10 Νοεμβρίου το 1923, στην πόλη Odate. Το 1924 ο ιδιοκτήτης του Χατσίκο που ήταν
καθηγητής σε Πανεπιστήμιο της Ιαπωνίας τον πήρε μαζί του στο Τόκιο.
Ο Χάτσικο τον αγαπούσε ιδιαίτερα. Κάθε μέρα έφευγαν μαζί από το σπίτι και ο καθηγητής έπερνε το τρένο ενώ ο Χατσίκο που τον συνόδευε μέχρι το σταθμό τον περίμενε απ’ έξω από τον σταθμό σε ένα συγκεκριμένο σημείο μέχρι να γυρίσει από τη δουλειά.
καθηγητής σε Πανεπιστήμιο της Ιαπωνίας τον πήρε μαζί του στο Τόκιο.
Ο Χάτσικο τον αγαπούσε ιδιαίτερα. Κάθε μέρα έφευγαν μαζί από το σπίτι και ο καθηγητής έπερνε το τρένο ενώ ο Χατσίκο που τον συνόδευε μέχρι το σταθμό τον περίμενε απ’ έξω από τον σταθμό σε ένα συγκεκριμένο σημείο μέχρι να γυρίσει από τη δουλειά.
Μία μέρα ο καθηγητής έπαθε εγκεφαλικό κατά τη διάρκεια μιας διάλεξης και πέθανε.
Από εκείνη τη μέρα και μετά ο Χατσίκο πήγαινε μόνος του κάθε μέρα στον σταθμό, στο ίδιο σημείο και τον περίμενε να γυρίσει.Αυτό συνέβαινε για τα επόμενα 9 χρόνια. Μετά ο Χατσίκο πέθανε στο σταθμό του τρένου.
Ενα άρθρο με την ιστορία του Χατσίκο δημοσιεύτηκε σε γνωστή εφημερίδα της πόλης και από τότε ο σκύλος αυτός έγινε σύμβολο πίστης και η ιστορία του αγαπήθηκε πολύ από τον κόσμο. Τον Απρίλιο του 1934 παρουσιάστηκε το Μπρούτζινο αγάλμά του Χατσίκο στον σταθμό της Shibuya. Το άγαλμα κατα τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο καταστράφηκε. Έτσι το 1948, ζητήθηκε απο τον Τακέσι Άντο (Takeshi Ando), γιό του γλύπτη που έφτιαξε το πρώτο άγαλμα (είχε πεθάνει), να το ξαναφτιάξει. Το δεύτερο αυτό αγαλμα, παρουσιάστηκε τον Αύγουστο του 1948 και είναι ένα δημοφιλές σημείο συναντησης. Η είσοδος του σταθμού που βρίσκεται κοντά στο άγαλμα, ονομάζεται “Hachikō-guchi”, που σημαίνει έξοδος του Χατσίκο και είναι μία απο τις 5 εξόδους του σταθμού.
Ο Χατσίκο, πέθανε στις 8 Μαρτίου το 1935. Ο σκύλος βρίσκεται βαλσαμωμένος στο Μουσείο Φυσικών επιστημών στο Τόκυο.
Κάθε χρόνο στις 8 Απριλίου, εκατοντάδες κόσμου μαζεύονται για να τιμήσουν την μνήμη και την αφοσίωση του Χατσίκο σε μια σεμνή τελετή που γίνεται στον σιδηροδρομικό σταθμό της Shibuya.
Από εκείνη τη μέρα και μετά ο Χατσίκο πήγαινε μόνος του κάθε μέρα στον σταθμό, στο ίδιο σημείο και τον περίμενε να γυρίσει.Αυτό συνέβαινε για τα επόμενα 9 χρόνια. Μετά ο Χατσίκο πέθανε στο σταθμό του τρένου.
Ενα άρθρο με την ιστορία του Χατσίκο δημοσιεύτηκε σε γνωστή εφημερίδα της πόλης και από τότε ο σκύλος αυτός έγινε σύμβολο πίστης και η ιστορία του αγαπήθηκε πολύ από τον κόσμο. Τον Απρίλιο του 1934 παρουσιάστηκε το Μπρούτζινο αγάλμά του Χατσίκο στον σταθμό της Shibuya. Το άγαλμα κατα τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο καταστράφηκε. Έτσι το 1948, ζητήθηκε απο τον Τακέσι Άντο (Takeshi Ando), γιό του γλύπτη που έφτιαξε το πρώτο άγαλμα (είχε πεθάνει), να το ξαναφτιάξει. Το δεύτερο αυτό αγαλμα, παρουσιάστηκε τον Αύγουστο του 1948 και είναι ένα δημοφιλές σημείο συναντησης. Η είσοδος του σταθμού που βρίσκεται κοντά στο άγαλμα, ονομάζεται “Hachikō-guchi”, που σημαίνει έξοδος του Χατσίκο και είναι μία απο τις 5 εξόδους του σταθμού.
Ο Χατσίκο, πέθανε στις 8 Μαρτίου το 1935. Ο σκύλος βρίσκεται βαλσαμωμένος στο Μουσείο Φυσικών επιστημών στο Τόκυο.
Κάθε χρόνο στις 8 Απριλίου, εκατοντάδες κόσμου μαζεύονται για να τιμήσουν την μνήμη και την αφοσίωση του Χατσίκο σε μια σεμνή τελετή που γίνεται στον σιδηροδρομικό σταθμό της Shibuya.
