Ναταλία Γερμανού: «Πρόσφατα, είχα μια σχέση που ήθελα να προστατέψω»

Ήταν μια έκπληξη. Από τις ευχάριστες. Γιατί μπορεί στην αρχή να χαθήκαμε κάπως στη ... μετάφραση των ραντεβού (μια και τρέχει και δεν φτάνει), όταν όμως καταφέραμε να «βρεθούμε» η κουβέντα κύλησε σαν νεράκι. Είναι βέβαια και η ίδια εντελώς ακομπλεξάριστη, πράγμα που παίζει σπουδαίο ρόλο. Παρ’ όλα αυτά, ακόμα εκπλήσσεσαι με το πόσο άνετα απαντά σε ό,τι κι αν λες. Αντιλαμβάνεται τι ρωτάς, και πίσω από τις λέξεις επίσης. Άλλο χάρισμα κι αυτό. Ίσως «φταίει» η έφεση που έχει η ίδια στις συνεντεύξεις. Ή μήπως το κληρονομικό χάρισμα;

Νέες αλλαγές στη σύνθεση της ομάδας. Πώς βρίσκετε αυτή την ανανεωμένη 5η σεζόν;

«Το ‘‘Μες στην καλή χαρά’’ είναι μαραθώνιος και όχι 100άρι, οπότε δεν μπορώ να σας απαντήσω τόσο νωρίς πώς το βρίσκω φέτος. Μόνο μια πρώτη αίσθηση μπορώ να σας δώσω, πολύ θετική, όπως προκύπτει από το κλίμα τόσο στη διάρκεια της εκπομπής όσο και στα διαλείμματα. Η χημεία της νέας ομάδας είναι καλή και αυτό εισπράττουμε από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, το twitter και τα νούμερα. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως το άγχος, η ευθύνη και η έγνοια κάθε εβδομάδα δεν είναι όλο και μεγαλύτερα. Γιατί δεν γίνεται να επαναπαυόμαστε σε ενθαρρυντικά λόγια και καλά σχόλια αν θέλουμε να διατηρήσουμε τη δουλειά μας».

Υπήρξε κάποια εποχή που φοβηθήκατε πως δεν θα ανανεώνατε συμβόλαιο;

«Είμαι στον ALPHA από το 2006 και το κανάλι έχει έκτοτε αλλάξει πολλούς διευθυντές, ακόμα και... γερμανική κατοχή περάσαμε και μια ανασφάλεια η αλήθεια τη νιώσαμε. Και πέρυσι το Δεκέμβριο, π.χ., δεν ξέραμε αν θα συνεχίσουμε ή όχι. Γιατί, κακά τα ψέματα, πέρα από τις σταθερές αξίες του σταθμού, τον Λάκη Λαζόπουλο, την Ελένη Μενεγάκη και τη Βίκυ Χατζηβασιλείου, που και Έλληνας και Γερμανός και Βιετναμένος διευθυντής να είσαι θα είσαι τρελός αν τους αλλάξεις, όλοι οι άλλοι είμαστε σε επικίνδυνη ζώνη. Αναλώσιμοι...»

Επομένως, σας απασχολούν και τα νούμερα τηλεθέασης;

«Όταν ήμουν ‘‘κουτάβι’’ στην τηλεόραση, στο «Mega Star» π.χ., και το 26% το είχα κάθε εβδομάδα στο τσεπάκι, δεν θυμάμαι να είχα ρωτήσει ποτέ τι νούμερα κάνω. Τώρα όμως οι εποχές δυσκόλεψαν και θα ήταν τεράστια γαϊδουριά από μέρους μου να λέω πως δεν με νοιάζουν τα νούμερα που φέρνουμε σε ένα κανάλι που μας εμπιστεύτηκε μια δουλειά από την οποία εξαρτάται πολύς κόσμος. Γιατί δεν είμαστε μόνον εμείς που φαινόμαστε, αλλά και μια ολόκληρη στρατιά πίσω από τις κάμερες. Και με το ψωμί του άλλου δεν παίζεις στις μέρες μας».

Πόσο σας έχουν πληγώσει πράγματα που έχουν γραφτεί κατά καιρούς για σας, δεδομένου ότι είστε και πολύ ανοιχτή με την προσωπική σας ζωή;

«Έτυχε σχεδόν όλες μου οι σχέσεις να έχουν να κάνουν με τον ευρύτερο χώρο της τηλεόρασης. Το να παίζω λοιπόν κρυφτούλι με τα ΜΜΕ δεν εξυπηρετούσε κανέναν, οπότε δεν το εφάρμοσα. Υπήρξαν όμως και σχέσεις που θέλησα να προστατέψω, και τα κατάφερα, χωρίς να πάρει ποτέ κανένας χαμπάρι, όπως συνέβη πρόσφατα. Είναι μύθος πως

μας κυνηγούν οι παπαράτσι. Αυτό γίνεται μόνο όταν το επιτρέψεις και μόνο στη Μαντόνα στο Λος Άντζελες, όχι στην Ψωροκώσταινα. Εμένα φέτος δεν με πήρε κανένα μάτι ούτε σε Κρήτη ούτε σε Μυτιλήνη ούτε σε Σαντορίνη. Όσο για το αν έχω πληγωθεί; Έχω στενοχωρηθεί  το ίδιο από ένα ‘‘τουίτ’’ και από ένα δημοσίευμα. Είμαι όμως πλέον εκπαιδευμένη να το αντιμετωπίζω ως μέρος της δουλειάς που διάλεξα, όπου και απέραντη αγάπη θα εισπράξεις και μπούφλες. Δεν μπορείς να έχεις και την πίτα άκοπη και το σκύλο χορτάτο...»

Δεν βρίσκετε ένα «ρατσισμό» στην τηλεόραση με τα θέματα εμφάνιση και ηλικίες;

«Κι αν έχει, εγώ ποτέ δεν τον έχω εισπράξει. Ίσως γιατί ήμουν τυχερή, μια και πάντα πλαισιωνόμουν από όμορφα κορίτσια, όπως η Σίσσυ (Χρηστίδου), η Έλενα (Παπαβασιλείου) και η Ευαγγελία (Αραβανή), αληθινές καλλονές, με ομορφιά και προσωπικότητα, που σήκωναν εκείνα αυτό το βάρος του να είσαι πάντα στην πένα, καθηλώνοντας και με τα χαρακτηριστικά τους το κοινό» (γελάει).

Και δεν νιώσατε ποτέ ένα τόσο δα τσίμπημα ζήλιας γι’ αυτές τις καλλονές;

«Δεν μπορώ να νιώσω ανταγωνισμό και ζήλια για την ομορφιά μιας γυναίκας, ίσως γιατί ανέκαθεν την εκτιμούσα την την εκτιμούσα την ομορφιά. Έχω ζηλέψει στίχους της Νικολακοπούλου, π.χ., ή κείμενα της Ακρίτα, ποτέ όμως ένα ζευγάρι μακριά πόδια. Τέτοια απωθημένα δεν τρέφω. Μπορεί να ‘‘φταίει’’ πως έχω και λίγο αγοροκόριτσο μέσα μου».

Περισσότερα στο Τηλέραμα που κυκλοφορεί