#tolislovedMaria: Η ιστορία του Αποστόλη και της Μαρίας που συγκλόνισε το twitter

Συγκίνηση προκάλεσε στους Έλληνες και Κύπριους τουιτερόφιλους αλλά και φίλους του διαδικτύου ο χαμός του μπλόγκερ Απόστολου Γκάνα  ( http://docamiok.blogspot.gr/)  ή αλλιώς @moloch82 (στο τουίτερ).

Ο Τόλης, όπως τον γνώριζαν πολλοί, έδινε καθημερινά μάχη με μία σπάνια μορφή καρκίνου, την Ewing’s sarcoma, την οποία μοιραζόταν με τους «ακόλουθούς» του στο Twitter και τους αναγνώστες του στην μπλογκόσφαιρα, τις εμπειρίες του από τη ασθένειά του, την αγάπη του για τα βιβλία, την τεχνολογία και τη φύση, μα, πάνω απ’ όλα, για τη Μαρία. Η δική του Μαρία, η οποία ήταν, όπως έλεγε ο ίδιος, το δικό του στήριγμα. Το κορίτσι που γνώριζε από τα 6 του χρόνια, έγινε η κοπέλα του στα 18 και ήταν  εκεί μέχρι την τελευταία στιγμή στο πλευρό του, χωρίς, όπως ανέφερε ο ίδιος, να γκρινιάζει.

Ο χαμός του 30χρονου Αποστόλη συγκλόνισε τους χρήστες του τουίτερ και έτσι δημιούργησαν το #TolisLovedMaria, λεγόμενο hashtag,  που ήταν και η τελευταία του επιθυμία πριν χάσει τη μάχη με την επάρατη νόσο.  Ο ίδιος ζήτησε να δημιουργηθεί για να μάθει όλος ο κόσμος την αγάπη του για τη Μαρία. Το #TolisLovedMaria έγινε ένα από τα δημοφιλέστερα «trend» στο Twitter την Κυριακή.  Άσημοι και διάσημοι έκφρασαν την συγκίνηση τους για το χαμό του Τόλη αλλά και για την σπάνια αγάπη του με τη Μαρία. Ανάμεσα στους φίλους του Απόστολου Γκανά ήταν και η γνωστή δημοσιογράφος Έλενα Ακρίτα, η οποία ανάρτησε στο λογαριασμό της ένα συγκινητικό μήνυμα, μιλώντας και για τους ανθρώπους που έχασε και εκείνη από τον καρκίνο.

Στην τελευταία του ανάρτηση στο προσωπικό του μπλογκ, με ημερομηνία 7 Ιουλίου 2012, ο Απόστολος Γκανάς έγραφε: «Εδώ και 15 μέρες τα πράγματα έχουν αλλάξει. Καθώς ο μυελός φαίνεται να έχει πάρει τα πάνω του, αποφασίσαμε ότι θα πάμε για κινητοποίηση και συλλογή για αυτόλογη. Φαντάσου ότι σου κινητοποιούν το μυελό για να φτιάξει αρχέγονα κύτταρα του αίματος όσο πιο πολλά μπορεί και μετά σου τα μαζεύουν. Τα βάζουν ψυγείο, σου κάνουν σουπερ ντούπερ βαρβάτη χμθ και επειδή ο μυελός σου τότε τα παίζει, σου δίνουν πίσω τα αρχέγονα κύτταρα για να την παλέψεις. Το θέμα είναι ότι έχουν έρθει κάποια νέα πρωτόκολλα σχετικά με το πώς κάνεις κάτι τέτοιο και οι γιατροί μου μελετούν ποιο ταιριάζει καλύτερα και το οργανώνουν. Κι ως τότε εγώ πονάω αφάνταστα. Πλακωμένος στα παυσίπονα, ζαλισμένος μεν αλλά με τον πόνο πάντα εκεί, ειδικά τις νύχτες. Καρκίνος και νεύρα πονάνε πάντα νύχτα… Περιμένω και υπομένω λοιπόν. Κυκλοφορώ μόνο την ημέρα, μετά τις 21.00 κλειδώνω… Δε φτάνω ούτε ως τη Ριβιέρα να δω ένα σινεμά. Αυτή είναι η κατάντια μου. Παίζω PS3, βλέπω ταινίες, διαβάζω. Ευτυχώς είμαι σπιτόγατος από τη φύση μου. Μόνο η θάλασσα μου λείπει. 3ος χρόνος ε; Άστα. Δεν φιλοσοφώ σήμερα. Έτσι, απλώς μια σύνοψη του που βρίσκομαι, σαν σε ημερολόγιο».

Ακόμα πιο συγκινητική είναι η προτελευταία του ανάρτηση, στις 17 Απριλίου του 2012. Γράφει ο Τόλης: «Φυσικά και σκέφτομαι το θάνατο. Τυπικά τουλάχιστον οι πιθανότητες επιβίωσης στον αγώνα μου είναι σημαντικά εναντίον μου. Σε στιγμές φιλοσοφίας όμως καταλαβαίνω το εξής: είμαστε όντα περίεργα αγαπητέ. Ο θάνατος μου θα έρθει -μάλλον- είτε στον ύπνο μου, είτε σε κάποιο κώμα, είτε με κάποια ανακοπή, στα πλαίσια του καρκίνου. Μάλλον. Υπάρχουν ελπίδες να σκάσω από το φαγητό νωρίτερα. Μετά το θάνατό μου όμως για μένα μαύρο. Ένας βαθύς ασυνείδητος ύπνος. Μετά τίποτα. Ούτε ανησυχία, ούτε σκέψεις, ούτε πόνος, ούτε φόβος, ούτε αγάπη, ούτε έρωτας, ούτε γέλιο, ούτε κλάμα. Τίποτα. Τότε τι φοβόμαστε; Τι μας νοιάζει το μετά αν δεν θα είμαστε εκεί για να το αντιληφθούμε; Καταλήγω ότι απλώς κάποιους τους αγαπάμε πιο πολύ από εμάς. Φοβάμαι περισσότερο πια για το τι θα απογίνουν οι άλλοι, κάποιοι περισσότερο από άλλους. Για τον πόνο που θα τους προξενήσω, το ότι δεν θα μπορώ να κάνω τίποτα για να το πάρω πίσω. Δεν είμαστε τόσο εγωιστικά όντα τελικά. Υπάρχει και η άλλη βέβαια όψη, άκρως εγωιστική. Γιατί να συνεχίζει η ζωή να ζείται -παθητική κι ας μην υπάρχει- αν δεν είμαι εγώ στον κόσμο. Τι μέρες, νύχτες, χαμόγελα, στιγμές με πλεγμένα χέρια, παιχνίδια στην κουζίνα, αδιάφορους καυγάδες, βόλτες στην καλοκαιρινή Αθήνα, ταινίες, βιβλία, μουσικές θα χάσω.

Γράφοντας το παραπάνω, βούρκωσα στις δύο τελευταίες σειρές. Τελικά είμαστε εγωιστές. Θέλω να μείνω κι άλλο εδώ».

Το απόγευμα της Κυριακής, ο αδερφός του Απόστολου ανακοίνωσε ότι η κηδεία του θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα στις 16:30 στους Αγίους Θεοδώρους Γέρακα. Πλήθος κόσμου, φίλοι και συγγενείς του, αλλά και πολλοί που τον γνώρισαν μόνο… διαδικτυακά, αναμένεται να δώσουν το «παρών».

onlycy.com/