Ο Γολγοθάς μιας εστεμμένης
Από τη μια στιγμή στην άλλη, ένα σοβαρό τροχαίο την έβγαλε από τον «παράδεισο» της επιτυχίας για να βρεθεί στην «κόλαση» της εντατικής παλε...


Η πανέμορφη Ναταλία Λιαλιάτση-Οικονόμου, μέσα σε διάστημα μόνο λίγων ημερών γνώρισε και τα δύο πρόσωπα της ζωής: το πιο όμορφο που εμφανίζεται όταν τα όνειρά σου γίνονται πραγματικότητα, αλλά και το πιο απρόβλεπτο και σκληρό όταν κάτι πάει στραβά και μέσα σε ένα δευτερόλεπτο όλα ανατρέπονται...
Ευτυχώς την πρώτη και πιο σκληρή μάχη την κέρδισε η Ναταλία: κατάφερε να κρατηθεί στη ζωή. Η εντυπωσιακά όμορφη κοπέλα, κόρη του γνωστού αθλητικογράφου Γιάννη Λιαλιάτση, που κατέκτησε το στέμμα και κέρδισε τις εντυπώσεις στα πρόσφατα πελοποννησιακά καλλιστεία, πέρασε με επιτυχία το πρώτο και πιο δύσκολο χειρουργείο που έγινε την περασμένη Τρίτη στο Τζάνειο Νοσοκομείο, προσφέροντας ανάσα ανακούφισης στην οικογένειά της. Ωστόσο, ο αγώνας της Ναταλίας συνεχίζεται και ο δρόμος μέχρι την πλήρη αποκατάσταση είναι ακόμη μακρύς, αφού τα τραύματα από το τροχαίο ήταν πολύ βαριά.
Η μητέρα της Μαρλένα, η οποία από την πρώτη στιγμή του τραγικού ατυχήματος δεν έχει λείψει ούτε λεπτό από το πλευρό της και βρίσκεται στο νοσοκομείο νυχθημερόν, μοιράζεται με την «Espresso της Κυριακής» την αγωνία της, σοκαρισμένη ακόμη από το τραγικό ατύχημα εξαιτίας του οποίου η ζωή της αγαπημένης κόρης της κρέμεται από μια κλωστή.
«Εγινε η πρώτη επέμβαση την Τρίτη και ευτυχώς όλα πήγαν καλά» μας λέει χωρίς να μπορεί να κρύψει τη συγκίνησή της για όσα συνέβησαν τις τελευταίες ημέρες. «Ομως έχουμε μπροστά μας καιρό για να φτάσουμε σε ένα σημείο όπως ήμασταν κάποτε. Το σημαντικό, βέβαια, είναι ότι η Ναταλία διέφυγε τον κίνδυνο» μας λέει η κυρία Μαρλένα.
Και συνεχίζει περιγράφοντας την κατάσταση της Ναταλίας

Το τροχαίο
Η απόλυτη ανατροπή έγινε μέσα σε λίγες ημέρες. Η όμορφη Ναταλία βρέθηκε από το ζενίθ στο ναδίρ. Ολα συνέβησαν ακαριαία. Ξημερώματα πριν από λίγες ημέρες, ο οδηγός του αυτοκινήτου στο οποίο επέβαινε η νεαρή εστεμμένη για άγνωστο μέχρι στιγμής λόγο έχασε τον έλεγχο και το αυτοκίνητο προσέκρουσε με μεγάλη ταχύτητα στα προστατευτικά κιγκλιδώματα της λεωφόρου Συγγρού.
Η Τροχαία που έσπευσε στο σημείο του ατυχήματος, έβγαλε από το αυτοκίνητο βαριά τραυματισμένη στο κεφάλι και το σώμα τη Ναταλία, η οποία μεταφέρθηκε αμέσως στο Τζάνειο και μπήκε στην εντατική. Πρώτο μέλημα των γιατρών που πήραν στα χέρια τους τη ζωή της νεαρής κοπέλας ήταν να ξεπεράσει τον κίνδυνο. Τελικά την περασμένη Τρίτη που η κατάστασή της το επέτρεψε, αποφάσισαν να τη χειρουργήσουν. Χρειάστηκε να περάσουν αρκετές ώρες αγωνίας στην αίθουσα αναμονής για την οικογένειά της, μέχρι ο χειρουργός να τους ενημερώσει ότι η επέμβαση είχε αίσιο τέλος και η Ναταλία διέφυγε τον κίνδυνο.
Οι επόμενοι μήνες θα είναι δύσκολοι τόσο για την ίδια όσο και για την οικογένειά της. Ωστόσο, αφού έκανε το πρώτο μεγάλο βήμα που την κράτησε στη ζωή, οι γιατροί είναι αισιόδοξοι ότι, έστω έπειτα από αρκετό καιρό και προσπάθεια, όλα θα γίνουν όπως παλιά. Και η Ναταλία, γερή πια και δυνατή, θα μπορέσει να κάνει όλα τα όνειρα και τα σχέδιά της πραγματικότητα.
Η

Ηταν πριν από δύο βδομάδες όταν το πανέμορφο κορίτσι που κατέκτησε τον φετινό τίτλο στα πελοποννησιακά καλλιστεία, έδινε την πρώτη της αποκλειστική συνέντευξη, ως εστεμμένη πια, στην «Espresso της Κυριακής». Παιδί χαμηλών τόνων, προσγειωμένη, αλλά και γεμάτη όνειρα για το μέλλον, δήλωνε τότε ότι θέλει να κάνει καριέρα στο μόντελινγκ και ότι αυτός ο τίτλος τής έδωσε μια ονειρεμένη ευκαιρία να κάνει τα πρώτα, προσεκτικά βήματά της στον χώρο.
«Είμαι πραγματικά ευτυχισμένη και πολύ ενθουσιασμένη» μας είχε πει. «Κάνω όνειρα για μια καριέρα σε αυτόν τον χώρο, κάτι που
πάντα επιθυμούσα. Τώρα μου δόθηκε η ευκαιρία με τον τίτλο που κατέκτησα και δεν θα την αφήσω να πάει χαμένη, αλλά παράλληλα δεν θα αφήσω και τη σχολή μου (σ.σ.: Τμήμα Ιατρικών Εργαστηρίων στα ΤΕΙ Λάρισας) γιατί πιστεύω πως το ένα βοηθάει το άλλο».
Στη συνέντευξή της δεν παρέλειψε να μιλήσει και για τη λατρεμένη μητέρα της, την οποία θεωρούσε πρότυπό της. «Από μικρή έβλεπα τις φωτογραφίες της μητέρας μου, η οποία στην ηλικία μου είχε ασχοληθεί για λίγο με το μόντελινγκ, και τη θαύμαζα. Ετσι και εγώ ξεκίνησα να ξεφυλλίζω περιοδικά και να διαβάζω πληροφορίες που αφορούσαν τον συγκεκριμένο χώρο. Η μητέρα μου δεν συνέχισε, διότι τελειώνοντας τις σπουδές της, που αφορούσαν τα άτομα με ειδικές ανάγκες, αφοσιώθηκε στον τομέα της. Τώρα η ιστορία επαναλαμβάνεται. Είναι το γονίδιο, βλέπετε».