Διογένης Δασκάλου:"Δεν φταίει ο 666, η πιάτσα και οι μασόνοι που δεν έχω εκπομπή σαν του Λαζόπουλου"

Ο Διογένης Δασκάλου γεννήθηκε στις Σέρρες το 1965. Στα εννιά του χρόνια ξεκίνησε σαξόφωνο στη Φιλαρμονική του Δήμου Σερρών, ενώ ταυτόχρονα παρακολουθούσε μαθήματα θεωρίας στο Ωδείο της πόλης. Σε ηλικία 16 ετών πέρασε στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης. Διέκοψε, όμως, τις σπουδές του, σε ηλικία 18 ετών, όταν πρώτευσε στις εξετάσεις της Φιλαρμονικής του Στρατού, όπου και υπηρέτησε για τρία χρόνια. Στο διάστημα αυτό παρακολούθησε μαθήματα κλασικού κλαρινέτου στο Ωδείο Αθηνών, μαθήματα τζαζ σαξοφώνου με τους Άρη Καραντάνη και David Lynch. Την ίδια περίοδο εργαζόταν ως session μουσικός σε δισκογραφικές παραγωγές. Επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη το 1988.

Το 1994, ο Διογένης Δασκάλου, δημιουργεί τους MONIE MONIE CONNIENTE

Οι παραστάσεις του εμπεριέχουν τα πάντα. Με κύριο άξονα τη μουσική διασκέδασης και ένα τρελό STAND UP χειμαρρώδους γέλιου, εικαστικών μεταμφιέσεων, σχιζοφρενικού αυτοσχεδιασμού και αδυσώπητου χορού.

• Διογένη καλησπέρα, εκτός από εσένα που είσαι η ψυχή της ομάδας οι Monie & Monie Conniente από ποιους άλλους αποτελούνται;

Πάντα από τον έτερο MONIE, αδερφό μου Σωτήρη tenoro sax. Οι υπόλοιποι συντελεστές τα τελευταία χρόνια είναι ο Παύλος Αζναουρίδης στον ήχο, στις ενορχηστρώσεις και την επεξεργασία των ήχων, η Βίκυ Βογιατζόγλου στις αμέτρητες φωνές, ο Λεωνίδας Βλάχος στην τρομπέτα, ο Κωνσταντίνος Δαμιανίδης επίσης στην τρομπέτα και ο Φώτης Μίγγας στο εμφώνιο και τρομπόνι. Φυσικά το σχήμα αυξομειώνεται ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες της κάθε παράστασης από ένα άτομο (εμένα) έως και 20 και παραπάνω.

• Πότε σύμφωνα με τον Διογένη Δασκάλου ένα show θεωρείτε ότι έκανε τρομερή επιτυχία;

Όταν συμβαδίζει το ταμείο με την ψυχή. Αν το ένα απ’ τα δύο είναι άδειο, η παράσταση είναι μισή. Δόξα το Θεό των CONNIENTE εδώ και σχεδόν πια μια εικοσαετία όλα ήταν πετυχημένα. Αυτό όμως το χρωστάμε στον κόσμο που στηρίζει, αγαπάει και ζητάει CONNIENTE κάθε χρόνο. Είναι άλλωστε απλό. Αν δεν υπήρχατε εσείς δεν θα υπήρχαμε κι εμείς!!!!

• Συνδέεται πάντα η επιτυχία με τις πωλήσεις των εισιτηρίων;

Υπάρχουν φορές που «ΟΧΙ». Αν όμως αυτές οι φορές έπλητταν ένα σχήμα συνεχόμενα κι απανωτά, καταλαβαίνετε ότι δεν θα καθιστούσαν βιώσιμη την ύπαρξή του. Εκτός και αν αυτό το σχήμα το ‘κανε όλο αυτό μόνο ως χόμπυ. Κάτι που σαφώς δεν συμβαίνει σ’ εμάς. Να ξέρετε ότι δεν υπάρχει περίπτωση, όσο κι αν είναι τρυφερός και ευαίσθητος ο καλλιτέχνης, να μην έχει το ένα μάτι του στο ταμείο. Κι αυτό δεν είναι, ξέρετε, κακό. Καταλαβαίνεις ότι αξίζει να κάνεις αυτό που αγαπάς, όταν αυτό που κάνεις σε ζει κιόλας. Με λίγα ή πολλά. Αδιάφορο.

• Οι παραστάσεις σου έχουν πάντα να κάνουν με την επικαιρότητα;

Σαφώς. Τα κοινά είναι ο παλμός στο σώμα του κόσμου, τον ρόλο του ονείρου τον παίρνει η μουσική και ο στίχος είναι ο κουμπάρος που παντρεύει και τα δύο. Σάτιρα και τρέλα μουσική και ταραντέλα. Απ’ την αλεγκρία στην ανεργία.

• Τι σε ώθησε περισσότερο να ξεκινήσεις το ραδιόφωνο;

Η πρώτη πρόταση ήταν απ’ τον Σωτήρη Βακάρο πριν το 2000, αν θυμάμαι σωστά, στο Rock Radio με κάποιες μονόλεπτες ιστορίες προηχογραφημένες. Μετά ξαφνικά το 2003 περίπου, ο φίλος Μιχάλης Λεάνης έφυγε για την Αθήνα και άφησε μισό το Στέφανο Τσιτσόπουλο στον ANT1 με την «Μελωδία της παρακμής». Τότε ήταν που ο φίλος Στέφανος, μου έκλεισε το μάτι και τον ευχαριστώ γι’ αυτό. Ακολούθησε το ραδιόφωνο του ΠΑΛΜΟΥ, σε σόλο πια καριέρα στον αέρα, μετά ο ALPHA RADIO που έστελνα καθημερινά ωριαίο στα fm της Αθήνας και φυσικά εδώ και σχεδόν 2 χρόνια σ’ ένα ξεχωριστό ραδιόφωνο της πόλης, καθημερινά 11π.μ.-12μ.μ. στους 94,5 στο ΡΑΔΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. Όπως καταλαβαίνετε, δεν με ώθησε κάτι. Κάτι με καλούσε πάντα. Και λέω πάντα ΝΑΙ, σε όλες τις προκλήσεις γιατί τις τιμώ ως προσκλήσεις.

• Σου έχει περάσει από το μυαλό να κάνεις ένα τηλεοπτικό show όπως ο Λάκης Λαζόπουλος βάζοντας όμως τη δική σου ξεχωριστή υπογραφή;

Πολλές φορές και μάλιστα πολύ πριν εμφανιστεί το φαινόμενο. Εδώ όμως φταίω εγώ. Όχι ο 666, η πιάτσα και οι μασόνοι. Απλώς δεν μ’ αρέσει να μένω στην Αθήνα, οπότε… τέλος!!! Πάρ’ αυτά ενδεικτικό παραμένει το «ΜΑΖΙΠΤΕΡΟ» από το TV ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ.

• Από το 1994 που δημιούργησες τους Monie & Monie Conniente μέχρι σήμερα τι θυμάσαι να έχει αλλάξει περισσότερο στη δουλειά σου;

Η νύχτα. Η νύχτα πια έγινε «παρτάλω» και χυδαία. Ο κόσμος της πια δεν είναι ευγενής. Βγαίνει πιο πολύ για να μαλώσει, να ζητήσει τα ρέστα, να παρεξηγηθεί, να του τρέξουν τα σάλια επάνω σε καμιά μικρή και να κάνει τον «καμπόσο». Αυτά έχουν αλλάξει στην περιρέουσα νύχτα. Ευτυχώς ο Θεός, μου έδωσε ένα δώρο. Να μαζεύω, όχι βέβαια μόνο εγώ αλλά και άλλοι, μια μερίδα κόσμου που ψάχνει το αυτονόητο και όχι το αυτοανόητο. Φυσικά μειώθηκαν οι εμφανίσεις τέτοιων σχημάτων γιατί η σκουπιδόμαζα θεριεύει, αλλά πιστεύω ότι πρέπει να κρατήσουμε όσο αντέχουμε το δικό μας χωριό και φέτος καθαρό και δυνατό κι ακμαίο το δικό μας το θεριό.

• Τώρα θέλω να γυρίσουμε λίγα χρόνια πριν… Θέλω να μου πεις σε ποια ηλικία ανακαλύπτεις το ταλέντο σου αλλά και πότε έγινε η πρώτη σου «απόπειρα» επί σκηνής;

Θεωρώ ότι δεν υπάρχει ταλέντο. Υπάρχει περιβάλλον. Παππούς τρομπονίστας, πατέρας ακορντεονίστας, μητέρα χορωδός. Αυτό ήταν. Πρώτη απόπειρα επί σκηνής : 28^η Οκτωβρίου, σχολείο 15^ο Δημοτικό Σερρών, Εθνικός Ύμνος με άλτο σαξόφωνο, σόλο. Αλού ντα λού, καραμέλες μπαμπαλού. Ηλικία 8 χρονών, δηλαδή το 1973!!

• Που θα ήθελες να δεις τους Monie & Monie Conniente να φτάνουν σε 10 χρόνια;

Στη σύνταξη. Ας είμαστε ρεαλιστές. Ας ζητάμε το αδύνατο.

• Με ποιον ή ποια φτασμένο ή φτασμένη συνάδελφό σου, θα ήθελες να συνεργαστείς στο μέλλον και γιατί;

Η επόμενη συνεργασία που θέλω και θα κάνω, πρώτα ο Θεός, είναι αυτή με τον Αγάθωνα Ιακωβίδη στο CLUB του ΜΥΛΟΥ σ’ ένα είδος που εγκαινιάσαμε πρώτοι ως MONIE & MONIE CONNIENTE από 1995 στο ΞΥΛΟΥΡΓΕΙΟ του ΜΥΛΟΥ με τον κωδικό νταλγκά-σουίνγκ.

• Πόσο αναγκαία είναι η σάτιρα στην εποχή μας;

Όσο και ο έρωτας, η επιστήμη, η πίστη και η εργασία, το κάλλος, το ήθος, η ευγένεια και τα όνειρα. Άλλωστε, τι θέλει ο άνθρωπος; Τα πάντα!

• Τη Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου θα σε απολαύσουμε σε έναν πολύ ωραίο αλλά και ξεχωριστό χώρο, στο Terra Antiqua museum art cafe της Θεσσαλονίκη. Ποιο θα είναι το θέμα σ’ αυτήν την παράσταση;

Το «ανάθεμα»...!

• Σ’ ευχαριστούμε για το χρόνο που μας διέθεσες και σου ευχόμαστε να κάνεις πάντα επιτυχίες που θα συζητιούνται…

Εγώ σας ευχαριστώ και σας περιμένω.

πηγή: thesout.gr