Η συνέντευξη της Φανής Χαλκιά είχε προγραμματιστεί να δοθεί στο fthis.gr το μεσημέρι της Τετάρτης 25 Ιουλίου. Κι έτσι έγινε... Μόνο που είχε ήδη ξεσπάσει η ιστορία με την ανάρτηση του "ρατσιστικού" tweet της Βούλας Παπαχρήστου. Μέχρι να τελειώσει η συνέντευξη, η αθλήτρια του τριπλούν αποκλείστηκε από τους Ολυμπιακούς Αγώνες και η Φανή Χαλκιά δεν δίστασε να σχολιάσει το γεγονός. Αυτή τουλάχιστον δικαιούται να ομιλεί. Και όχι μόνο γι' αυτό, αλλά και για πολλά άλλα. Για το ντόπινγκ, την προσωπική της περιπέτεια και τον αποκλεισμό της, τα συναισθήματα του αθλητή που αγωνίζεται στους Ολυμπιακούς αγώνες.
Η Φανή Χαλκιά δεν είναι, όμως, μόνο ένα κορίτσι που έχει γρήγορα πόδια, αλλά και μια γυναίκα που καλλιεργεί τον εαυτό της και νοιάζεται για τους συνανθρώπους της. Θα καταλάβετε τι εννοούμε...
Από την Δήμητρα Βγενοπούλου
Θα ήθελες να ήσουν στο αεροπλάνο της ελληνικής αποστολής που έφυγε τη Δευτέρα για το Λονδίνο;
Άμα ήθελα, θα είχα γυμναστεί για να πιάσω το όριο που θα μου έδινε το εισιτήριο για του Ολυμπιακούς Αγώνες. Θέλω να πω ότι δεν έχω το απωθημένο της συμμετοχής. Τους ζηλεύω με την καλή έννοια, τη νοσταλγική, τη συγκινητική. Το βλέπω με συγκίνηση όλο αυτό. Είναι πολύ ωραίο αυτό το συναίσθημα που προκύπτει από τη συγκεκριμένη διαδικασία.
Τι θυμάσαι από την συμμετοχή σου στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας του 2004; Εκείνη τη χρονιά κατέκτησες το χρυσό μετάλλιο στα 400μ. με εμπόδια.
Εκτός φυσικά από το μετάλλιο, που ήταν η μέγιστη στιγμή, έχω να θυμάμαι την απίστευτη διοργάνωση, την αισιοδοξία ολόκληρης της ελληνικής ομάδας που διαγωνιζόταν μέσα στη χώρα της, το γεγονός ότι εμείς ήμασταν οι αθλητές που υποδεχόμασταν και φιλοξενούσαμε τους ξένους αθλητές. Ιδίως, όμως, το αίσθημα της αισιοδοξίας ήταν μοναδικό.
Θυμάμαι ότι όλοι οι έλληνες αθλητές κάθε φορά που ένας έλληνας αγωνιζόταν, μαζευόμασταν στο λόμπι που ήταν η τηλεόραση (δεν υπήρχε τηλεόραση στο δωμάτιο μας) και παρακολουθούσαμε. Στο γήπεδο δεν μπορούσαμε, φυσικά, να πάμε γιατί είχαμε αγώνες και έπρεπε να ξεκουραστούμε. Αλλά δεν χάναμε τους αγώνες, έστω και από την τηλεόραση.
Πώς ένιωθες τις ώρες πριν από τον αγώνα, με τον οποίο κατέκτησες το χρυσό μετάλλιο;
Το άγχος ήταν μεγάλο. Αυτό που σκέφτεσαι εκείνη την ώρα είναι “άντε, να το κάνω σωστά, για να νιώσουμε χαρά”.
Θυμάμαι, επίσης, και μία αστεία στιγμή. Ήταν λίγο πριν επιβιβαστώ στο πούλμαν που θα μας μετέφερε στο γήπεδο, όταν βλέπω τη συναθλήτρια μου Γεωργία Κουμνάκη να με κυνηγάει για να μου βάλει τη στάμπα με την ελληνική σημαία στο μπράτσο και να φωνάζει "αν δεν σου βάλω τη στάμπα, δεν φεύγεις!". Εγώ να έχω το άγχος μου και να σκέφτομαι ταυτόχρονα: "άντε βάλε μου τη στάμπα, να φύγω!".
Το σκάνδαλο που ξέσπασε με πρωταγωνίστρια εσένα, σχετικά με το ντόπινγκ, οδήγησε στον αποκλεισμό σου από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου το 2008. Μίλησε μου για το θέμα του ντόπινγκ στον αθλητισμό γενικότερα.
Η αλήθεια είναι ότι έκανα περισσότερο καιρό να ξεπεράσω την επιτυχία του μεταλλίου, παρά το σκάνδαλο! Τα σχόλια που παίρνω και πήρα από τον κόσμο είναι θετικά και ενθαρρυντικά και δεν είχαν να κάνουν με το θέμα που προέκυψε τότε. Πάντως, το ξεπέρασα. Το θέμα, βεβαίως, δεν έχει τελειώσει ακόμα. Εγώ ξέρω πραγματικά τι έχει γίνει. Κατανοώ βεβαίως και όλους εκείνους που μπορεί να σκέφτονται αρνητικά και να στεναχωριούνται, αλλά δεν μπορούν να γνωρίζουν, όπως οι άνθρωποι που είναι στον ίδιο χώρο μ’ εμένα, οι αθλητές και οι προπονητές. Να σου θυμίσω, επίσης, ότι μετείχα εθελοντικά σε πρόγραμμα της WADA για ελέγχους 365 μέρες το χρόνο.
Γενικώς, το θέμα ντόπινγκ, όπως όλοι ξέρουμε, στον αθλητισμό υπάρχει. Και σαφέστατα υπάρχει και σε μεγάλους αγώνες, όπως είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Νομίζω, ωστόσο, ότι καμιά φορά και τα media έχουν την τάση να υπερτονίζουν την αρνητική πλευρά των πραγμάτων και να υποσκιάζουν τα θετικά, που μπορεί να είναι περισσότερα.
Πώς σχολιάζεις το "ρατσιστικό" αστείο της Βούλας Παπαχρήστου, πρωταθλήτριας στο τριπλούν, στοtwitter;
Νομίζω ότι ήταν μια άτυχη στιγμή της Βούλας. Εκεί που είναι μπορεί να ανέβασε από το κινητό της κάτι, αλλά να μην έδωσε σημασία, γιατί αυτή τη στιγμή έχει προφανώς το μυαλό της στα προκριματικά. Πολλές φορές μπορεί να σου συμβεί να ανεβάσεις κάτι που δεν το έχεις σκεφτεί καλά. Κι εμένα μου έχει τύχει αυτό, αλλά επειδή δεν ήταν κάποιο πολιτικό σχόλιο, δεν ασχολήθηκε κανείς. Πάντως, αυτό το σχόλιο δεν θεωρώ ότι την χαρακτηρίζει. Εξάλλου αυτό φαίνεται και από την απάντηση της. Νομίζω ότι όλος αυτός ο χαμός που έγινε είναι μια γελοιότητα. Εδώ ο κόσμος καίγεται! Έχουμε άλλα σοβαρότερα θέματα και ασχολούμαστε με μια ανάρτηση που μπορεί να ήταν απλά μια χαζομάρα εκείνης της στιγμή;
Πώς χαρακτηρίζεις την απόφαση του κυρίου Καπράλου να αποκλειστεί από τους Ολυμπιακούς Αγώνες;
Καταρχήν, είναι ντροπή η απόφαση που πάρθηκε. Είναι γελοία! Είναι ακόμα μια ετυμηγορία-καταδίκη χωρίς να έχουν εξετάσει το ενδεχόμενο λάθους. Με την ίδια λογική θα έπρεπε να διαγράψουν κάποιους πολιτικούς που βρίσκονται μέσα στο κοινοβούλιο και όλοι γνωρίζουμε ότι είναι ρατσιστές.
Πρόσφατα κυκλοφόρησε ένα βιβλίο από ένα βρετανό αθλητή, στο οποίο υποστηρίζει ότι στα Ολυμπιακά χωριά γίνονται “όργια, πάρτι, μοιράζονται προφυλακτικά, καταναλώνεται αλκοόλ και… ουσίες”!
Προσωπικά δεν τα έχω δει όλα αυτά. Αυτά είναι υπερβολές κάποιου που έγραψε – και καλά έκανε- ένα βιβλίο για να πουλήσει. Δεν χαρακτηρίζει αυτή η ζωή τους αθλητές, γιατί πολύ απλά δεν μπορεί να τους χαρακτηρίζει. Δεν γίνεται να συμβαίνουν αυτά τη στιγμή που πρέπει να είσαι σε φόρμα και ξεκούραστος για να πας να δώσεις τον αγώνα σου. Ουσίες δεν γίνεται να πάρει ένας αθλητής γιατί περνάει από ελέγχους. Αλκοόλ μπορεί να καταναλωθεί μετά τη βραδιά της λήξης, που το γιορτάζουμε. Πάντως, μέσα στο Χωριό δεν πωλείται. Προφυλακτικά, ναι, πωλούνται και πολύ σωστά συμβαίνει. Το να κάνουν σεξ μεταξύ τους δύο αθλητές δεν είναι και παράλογο πράγμα. Αλλά όχι και όργια…
Με τι ασχολείσαι αυτή την εποχή;
Έχω αναλάβει εθελοντικά την εκγύμναση των ατόμων της πτέρυγας των οροθετικών στις φυλακές Κορυδαλλού. Με έχει απορροφήσει αυτή η δραστηριότητα και θέλω να ασχοληθώ πιο συστηματικά και με άλλους κοινωνικούς φορείς, με ανθρώπους που η κοινωνία μας τους έχει πετάξει. Παράλληλα, πρέπει να σου πω ότι σπουδάζω και προσπαθώ να πάρω το πτυχίο του από το τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών στο Πάντειο και μαθαίνω ξένες γλώσσες. Είναι ωραίο να μαθαίνεις και, γενικώς, τώρα εν μέσω κρίσης προσπαθώ να εκμεταλλευτώ το χρόνο αυτό για να έχω κάτι στα χέρια μου όταν θα το έχουμε ξεπεράσει.
Τι εύχεσαι στους Έλληνες αθλητές που ξεκινούν να αγωνίζονται στο Λονδίνο;
Να ευχαριστηθούν και να κάνουν αυτό που θεωρούν οι ίδιοι καλό αγώνα. Να κάνουν αυτό που γουστάρουν! Και μόνο η συμμετοχή τους σ’ αυτούς τους αγώνες θα πρέπει να μας γεμίζει χαρά. Γιατί αυτά τα παιδιά δεν τα έχει βοηθήσει κανείς, έχουν πάει μόνα τους εκεί. Κάνουν προπονήσεις με την οικονομική στήριξη των γονιών τους. Μιας και αναφερθήκαμε πριν στο θέμα του ντόπινγκ, η πολιτεία έχει ρίξει το βάρος της σ’ αυτό, τη στιγμή που δεν υπάρχει αθλητισμός! Μακάρι να δούμε μετάλλια από τους αθλητές μας στους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά αυτό θα είναι πραγματικά μια έκπληξη μιλώντας πάντα για τη δεδομένη χρονική στιγμή.