Κατεδαφιστέο το θέατρο Μπάντμιντον
Την κατεδάφιση του κτιρίου Μπάντμιντον στο Γουδή αποφάσισε το Συμβούλιο της Επικρατείας! Το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο της χώρας έκρινε ω...
http://news-piper.blogspot.com/2012/06/blog-post_9882.html
Την κατεδάφιση του κτιρίου Μπάντμιντον στο Γουδή αποφάσισε το Συμβούλιο της Επικρατείας! Το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο της χώρας έκρινε ως αντισυνταγματικές τις διατάξεις του άρθρου 20 του νόμου 3342/2005, οι οποίες χαρακτηρίζουν «μόνιμη» την ολυμπιακή εγκατάσταση του Μπάντμιντον στο Μητροπολιτικό Πάρκο Γουδή, ακυρώνοντας παράλληλα και την οικοδομική άδεια με την οποία μετατράπηκε η αρένα του γηπέδου σε θέατρο!
Σύμφωνα με την απόφαση του ΣτΕ, η ύπαρξη και λειτουργία του θεάτρου Μπάντμιντον οδηγούν στην επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης των κατοίκων όχι μόνο της ευρύτερης περιοχής αλλά ολόκληρου του λεκανοπεδίου Αττικής! Παράλληλα, στην απόφαση τονίζεται πως το κτίριο έχει κατασκευαστεί ως προσωρινή κατασκευή σε χώρο που βρίσκεται εντός του όρους Υμηττού.
Η απόφαση του ΣτΕ έχει προκαλέσει ποικίλες αντιδράσεις τόσο στους κατοίκους των γύρω περιοχών, πολλοί από τους οποίους δεν συμφωνούσαν με τη λειτουργία του θεάτρου, όσο και στον καλλιτεχνικό κόσμο που κάνει λόγο για «κατεδάφιση του πολιτισμού».
Το ακίνητο του Μπάντμιντον κατασκευάστηκε για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και είχε χαρακτηριστεί «προσωρινή κατασκευή» όπως και άλλες εγκαταστάσεις, προκειμένου να πάρει ταχύτερα άδεια οικοδόμησης. Ωστόσο, μετά το πέρας των Αγώνων, το κτίριο χαρακτηρίστηκε «μόνιμο» (άρθρο 20 του νόμου 3342/2005) και την ίδια στιγμή η εταιρεία ABCD Α.Ε. πλειοδότησε στον διαγωνισμό για την 20ετή μίσθωση του ακινήτου, επενδύοντας πολλά εκατομμύρια ευρώ για τη μετατροπή του γηπέδου σε θέατρο.
Η μίσθωση του ακινήτου σε ιδιώτες και κυρίως ο χαρακτηρισμός του γηπέδου από προσωρινό σε μόνιμο βρήκαν αντίθετους πολλούς Αθηναίους, οι οποίοι ξεκίνησαν αγώνα για την απομάκρυνσή του από το Μητροπολιτικό Πάρκο.
Η «Espresso της Κυριακής» συνάντησε τόσο τα μέλη της Επιτροπ
πής Αγώνα για το Μητροπολιτικό Πάρκο στο Γουδή, που επιθυμούν την κατεδάφιση του ακινήτου, όσο και τον πρόεδρο του θεάτρου Μπάντμιντον κ. Μιχάλη Αδάμ και κατέγραψε τις απόψεις τους.ΠΙΣΩ ΣΤΟ 1985
Δικαιωμένοι από την απόφαση του ΣτΕ δηλώνουν οι πολίτες που απαρτίζουν την Επιτροπή Αγώνα για το Μητροπολιτικό Πάρκο Γουδή. Πιστεύουν πως αποτελεί ένα θετικό βήμα για την απομάκρυνση του γηπέδου από τον χώρο του πάρκου, αλλά παράλληλα τονίζουν ότι η υπόθεση δεν έχει ξεκαθαρίσει οριστικά και έχει ακόμη πολύ δρόμο.
Η κυρία Νανά Βαφείδη που εργάζεται ως νομικός στο Υποθηκοφυλακείο Αθηνών αναφέρει: «Η απόφαση του ΣτΕ δικαιώνει τους αγώνες μας» και μας γυρίζει πίσω στον χρόνο, στα μέσα της δεκαετίας του ’80 για να εξιστορήσει όλο το χρονικό που οδήγησε στην απόφαση απομάκρυνσης του Μπάντμιντον από το Γουδή.
«Το 1985 το Πολυτεχνείο ολοκλήρωσε μια μελέτη για τον χώρο, με την οποία τον προσδιόρισε και τον ονόμασε Μητροπολιτικό Πάρκο, που αποτελείται από έναν κεντρικό πυρήνα 950 στρεμμάτων και από πολύ μεγάλο περιβάλλοντα χώρο. Συγκεκριμένα, η συνολική έκταση του πάρκου αγγίζει τα 4.500 στρέμματα. Με αυτήν τη μελέτη προσδιορίστηκαν και οι επιτρεπόμενες χρήσεις και λειτουργίες. Αυτές υποτίθεται πως αφορούσαν χώρους ηπίου αθλητισμού αλλά και υψηλού πρασίνου. Ολα αυτά ενσωματώθηκαν στον νόμο 1515/1985, ο οποίος αποτελεί το ισχύον ρυθμιστικό σχέδιο της Αθήνας. Με λίγα λόγια, στο Μητροπολιτικό Πάρκο Γουδή επιτρέπεται να χτιστούν μικρές εγκαταστάσεις για ήπιο αθλητισμό και -γιατί όχι;- μικρές καντίνες για να εξυπηρετούν τον κόσμο που θέλει να επισκεφτεί τον χώρο. Φυσικά, ποτέ δεν εφαρμόστηκε τίποτε από αυτά. Ο λόγος είναι απλός. Το πάρκο υπόκειται σε ένα δαιδαλώδες ιδιοκτησιακό καθεστώς που καμία κυβέρνηση δεν ενδιαφέρθηκε να συντονίσει και
να λύσει. Είναι χαρακτηριστικό πως περίπου δεκατέσσερις δημόσιοι φορείς όπως υπουργεία, οργανισμοί και νοσοκομεία έλκουν ιδιοκτησιακά δικαιώματα στο πάρκο».
Δικαιωμένοι από την απόφαση του ΣτΕ δηλώνουν οι πολίτες που απαρτίζουν την Επιτροπή Αγώνα για το Μητροπολιτικό Πάρκο Γουδή. Πιστεύουν πως αποτελεί ένα θετικό βήμα για την απομάκρυνση του γηπέδου από τον χώρο του πάρκου, αλλά παράλληλα τονίζουν ότι η υπόθεση δεν έχει ξεκαθαρίσει οριστικά και έχει ακόμη πολύ δρόμο.
Η κυρία Νανά Βαφείδη που εργάζεται ως νομικός στο Υποθηκοφυλακείο Αθηνών αναφέρει: «Η απόφαση του ΣτΕ δικαιώνει τους αγώνες μας» και μας γυρίζει πίσω στον χρόνο, στα μέσα της δεκαετίας του ’80 για να εξιστορήσει όλο το χρονικό που οδήγησε στην απόφαση απομάκρυνσης του Μπάντμιντον από το Γουδή.
«Το 1985 το Πολυτεχνείο ολοκλήρωσε μια μελέτη για τον χώρο, με την οποία τον προσδιόρισε και τον ονόμασε Μητροπολιτικό Πάρκο, που αποτελείται από έναν κεντρικό πυρήνα 950 στρεμμάτων και από πολύ μεγάλο περιβάλλοντα χώρο. Συγκεκριμένα, η συνολική έκταση του πάρκου αγγίζει τα 4.500 στρέμματα. Με αυτήν τη μελέτη προσδιορίστηκαν και οι επιτρεπόμενες χρήσεις και λειτουργίες. Αυτές υποτίθεται πως αφορούσαν χώρους ηπίου αθλητισμού αλλά και υψηλού πρασίνου. Ολα αυτά ενσωματώθηκαν στον νόμο 1515/1985, ο οποίος αποτελεί το ισχύον ρυθμιστικό σχέδιο της Αθήνας. Με λίγα λόγια, στο Μητροπολιτικό Πάρκο Γουδή επιτρέπεται να χτιστούν μικρές εγκαταστάσεις για ήπιο αθλητισμό και -γιατί όχι;- μικρές καντίνες για να εξυπηρετούν τον κόσμο που θέλει να επισκεφτεί τον χώρο. Φυσικά, ποτέ δεν εφαρμόστηκε τίποτε από αυτά. Ο λόγος είναι απλός. Το πάρκο υπόκειται σε ένα δαιδαλώδες ιδιοκτησιακό καθεστώς που καμία κυβέρνηση δεν ενδιαφέρθηκε να συντονίσει και
να λύσει. Είναι χαρακτηριστικό πως περίπου δεκατέσσερις δημόσιοι φορείς όπως υπουργεία, οργανισμοί και νοσοκομεία έλκουν ιδιοκτησιακά δικαιώματα στο πάρκο».2000: ΛΥΟΜΕΝΗ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ
Η κυρία Βαφείδη μας λέει πως, όταν η Ελλάδα ανέλαβε τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων, χωροθετήθηκε το Μπάντμιντον στο Γουδή με έναν νόμο του 2000, ο οποίος το προσδιόριζε ως λυόμενη κατασκευή με χρονοδιάγραμμα απομάκρυνσης έξι μήνες μετά το τέλος της Ολυμπιάδας.
«Οι Αγώνες διεξήχθησαν τον Αύγουστο του 2004. Το γήπεδο θα έπρεπε να απομακρυνθεί τον Φεβρουάριο του 2005. Τότε υπήρχε πρόταση για μεταφορά του στη Θεσσαλονίκη, προκειμένου να αξιοποιηθούν τα υλικά που είχαν χρησιμοποιηθεί. Ωστόσο, το 2005 ψηφίστηκε ο νόμος 3342 με τον οποίο το Μπάντμιντον από προσωρινή κατασκευή έγινε μόνιμη. Την ίδια στιγμή εκδόθηκαν δύο οικοδομικές άδειες, μία αρχική και μία αναθεώρηση, οι οποίες ενέκριναν διαδικασίες τσιμεντοποίησης για την κατασκευή επιπλέον χώρων, αλλά και για την καλύτερη στήριξη του κτιρίου. Ετσι αυτή η τεράστια κατασκευή παρέμεινε μέσα στον πυρήνα του πάρκου. Επιπλέον, οι δρόμοι μέσα στο πάρκο έχουν μετατραπεί σε ένα απέραντο παρκινγκ».
Για ένα καταπράσινο πάρκο που δεν θα είναι κατακλυσμένο από παρκαρισμένα αυτοκίνητα κάνει λόγο ο κ. Δημήτρης Μαυραίος, πολιτικός μηχανικός και πρόεδρος του Περιβαλλοντικού Συλλόγου Υμηττού-Παπάγου τονίζοντας: «Εμείς θέλουμε να εφαρμοστούν οι νόμοι. Θέλουμε ένα καθαρό πάρκο, που ο πυρήνας του θα είναι γεμάτος πράσινο, το οποίο θα μπορεί να απολαύσει δωρεάν ο κάθε πολίτης. Επιπλέον, πρέπει να απαγορευτεί η διέλευση αυτοκινήτων, καθώς το πρόβλημα με το παρκινγκ είναι τεράστιο! Σκεφτείτε έναν χώρο πρασίνου με ποδηλατοδρόμους, στον οποίο δεν θα υπάρχουν αυτοκίνητα, ούτε αυτό το τεράστιο γήπεδο που παραμένει ε
δώ, ενώ ήταν προσωρινό για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Πιστεύουμε ότι αυτή η απόφαση είναι ένα θετικό βήμα, αλλά όχι το τέλος του αγώνα μας».
Η κυρία Βαφείδη μας λέει πως, όταν η Ελλάδα ανέλαβε τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων, χωροθετήθηκε το Μπάντμιντον στο Γουδή με έναν νόμο του 2000, ο οποίος το προσδιόριζε ως λυόμενη κατασκευή με χρονοδιάγραμμα απομάκρυνσης έξι μήνες μετά το τέλος της Ολυμπιάδας.
«Οι Αγώνες διεξήχθησαν τον Αύγουστο του 2004. Το γήπεδο θα έπρεπε να απομακρυνθεί τον Φεβρουάριο του 2005. Τότε υπήρχε πρόταση για μεταφορά του στη Θεσσαλονίκη, προκειμένου να αξιοποιηθούν τα υλικά που είχαν χρησιμοποιηθεί. Ωστόσο, το 2005 ψηφίστηκε ο νόμος 3342 με τον οποίο το Μπάντμιντον από προσωρινή κατασκευή έγινε μόνιμη. Την ίδια στιγμή εκδόθηκαν δύο οικοδομικές άδειες, μία αρχική και μία αναθεώρηση, οι οποίες ενέκριναν διαδικασίες τσιμεντοποίησης για την κατασκευή επιπλέον χώρων, αλλά και για την καλύτερη στήριξη του κτιρίου. Ετσι αυτή η τεράστια κατασκευή παρέμεινε μέσα στον πυρήνα του πάρκου. Επιπλέον, οι δρόμοι μέσα στο πάρκο έχουν μετατραπεί σε ένα απέραντο παρκινγκ».
Για ένα καταπράσινο πάρκο που δεν θα είναι κατακλυσμένο από παρκαρισμένα αυτοκίνητα κάνει λόγο ο κ. Δημήτρης Μαυραίος, πολιτικός μηχανικός και πρόεδρος του Περιβαλλοντικού Συλλόγου Υμηττού-Παπάγου τονίζοντας: «Εμείς θέλουμε να εφαρμοστούν οι νόμοι. Θέλουμε ένα καθαρό πάρκο, που ο πυρήνας του θα είναι γεμάτος πράσινο, το οποίο θα μπορεί να απολαύσει δωρεάν ο κάθε πολίτης. Επιπλέον, πρέπει να απαγορευτεί η διέλευση αυτοκινήτων, καθώς το πρόβλημα με το παρκινγκ είναι τεράστιο! Σκεφτείτε έναν χώρο πρασίνου με ποδηλατοδρόμους, στον οποίο δεν θα υπάρχουν αυτοκίνητα, ούτε αυτό το τεράστιο γήπεδο που παραμένει ε
δώ, ενώ ήταν προσωρινό για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Πιστεύουμε ότι αυτή η απόφαση είναι ένα θετικό βήμα, αλλά όχι το τέλος του αγώνα μας».ΜΙΧΑΛΗΣ ΑΔΑΜ (πρόεδρος θεάτρου Μπάντμιντον): «Δεν κάναμε καμία παρανομία, επενδύσαμε δεκάδες εκατομμύρια»
Απογοητευμένος από την απόφαση του ΣτΕ αλλά και αισιόδοξος πως το θέατρο δεν θα σταματήσει τη λειτουργία του εμφανίζεται ο πρόεδρος του θεάτρου Μπάντμιντον κ. Μιχάλης Αδάμ, αναφέροντας χαρακτηριστικά: «Δεν έχω διαβάσει ακόμη την τελική απόφαση του ΣτΕ. Αν ισχύουν όσα έχω ακούσει, τότε θα αρχίσω να πιστεύω ότι το οικολογικό πρόβλημα της Αττικής έχει προκληθεί από το θέατρο. Προσωπικά δεν θέλω να σχολιάσω την απόφαση. Εμείς συμμετείχαμε σε έναν διεθνή διαγωνισμό, ο οποίος στηριζόταν πάνω σε έναν νόμο, τον 3342/2005. Το ΣτΕ αποφάσισε ότι αυτός ο νόμος σε ό,τι αφορά το γήπεδο είναι αντισυνταγματικός. Ομως αυτόν τον νόμο δεν τον βγάλαμε εμείς, τον έβγαλε η Πολιτεία. Αν η Πολιτεία βγάζει αντισυνταγματικούς νόμους, τότε εμείς δεν φταίμε. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το Μπάντμιντον είναι η μοναδική ολυμπιακή εγκατάσταση που αξιοποιήθηκε! Πραγματικά, δεν υπάρχει άλλη!».
Ο κ. Αδάμ αναφέρει πικραμένος ότι το ύψος της επένδυσης για τη μετατροπή του γηπέδου σε υπερσύγχρονο θέατρο ανέρχεται σε πολλά εκατομμύρια ευρώ. Παράλληλα τονίζει πως, αν τελικά η Πολιτεία συμφωνήσει με την απόφαση του ΣτΕ, θα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της και να αποζημιώσει τους ανθρώπους που επένδυσαν τα χρήματά τους.
«Σήμερα μπορώ να σας πω ότι λυπάμαι που κερδίσαμε αυτόν τον διεθνή διαγωνισμό για την 20ετή μίσθωση του ακινήτου. Τότε μας έδωσαν τις άδειες οικοδομής και μετασκευών σε χρόνο ρεκόρ και επενδύσαμε πολλά χρήματα χωρίς να φανταζόμαστε ότι σήμερα θα είχαμε πρόβλημα. Είχαμε προσφέρει συνολικά 20.000.000 ευρώ ω
ς ενοίκια! Μέχρι σήμερα έχουμε πληρώσει σε ενοίκια πάνω από 3.000.000 ευρώ. Παράλληλα, επενδύσαμε 15.000.000 ευρώ για τη μετατροπή της αρένας σε καλαίσθητο κλειστό θέατρο και χώρο πολιτιστικών εκδηλώσεων. Ετσι φτιάξαμε ένα υπερσύγχρονο θέατρο, ένα από τα καλύτερα της Ευρώπης, στο οποίο εργάζονται περίπου 150 άτομα και το οποίο έχει φιλοξενήσει 2.500 εργαζομένους από όλο τον κόσμο, ανεβάζοντας 800 παραστάσεις με περισσότερους από 1.000.000 θεατές.
»Επιπλέον, είμαστε ένα από τα λίγα θέατρα στην Ευρώπη που συντηρείται αποκλειστικά από τα εισιτήρια των θεατών. Αποδείξαμε ότι μπορούμε να επιβιώνουμε χωρίς να επιδοτούμαστε από το κράτος. Αντί, λοιπόν, αυτή επένδυση να αγκαλιαστεί από την Πολιτεία, σήμερα μας λένε ότι το θέατρο πρέπει να κατεδαφιστεί! Εμείς ζητάμε από την Πολιτεία να αναλάβει τις ευθύνες της».
Παρά την απόφαση του ΣτΕ, ο κ Αδάμ αποκαλύπτει στην «Espresso της Κυριακής» πως το θέατρο θα συνεχίσει κανονικά τις παραστάσεις του, αλλά και πως θα δοθεί αγώνας προκειμένου να μην κλείσει τις πόρτες του.
«Εμείς προγραμματίζουμε τις σεζόν 2012-13 και 2013-14. Οι καλλιτέχνες και ο κόσμος του πολιτισμού είναι μαζί μας, γιατί αναγνωρίζουν το έργο που έχουμε κάνει και κανείς δεν θέλει να καταστραφεί ένας τέτοιος χώρος. Παράλληλα, έχουμε μαζέψει περίπου 15.000 υπογραφές ανθρώπων που θέλουν να συνεχίσει το θέατρο να είναι ανοιχτό».
Ο κ. Αδάμ αναφέρει πικραμένος ότι το ύψος της επένδυσης για τη μετατροπή του γηπέδου σε υπερσύγχρονο θέατρο ανέρχεται σε πολλά εκατομμύρια ευρώ. Παράλληλα τονίζει πως, αν τελικά η Πολιτεία συμφωνήσει με την απόφαση του ΣτΕ, θα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της και να αποζημιώσει τους ανθρώπους που επένδυσαν τα χρήματά τους.
«Σήμερα μπορώ να σας πω ότι λυπάμαι που κερδίσαμε αυτόν τον διεθνή διαγωνισμό για την 20ετή μίσθωση του ακινήτου. Τότε μας έδωσαν τις άδειες οικοδομής και μετασκευών σε χρόνο ρεκόρ και επενδύσαμε πολλά χρήματα χωρίς να φανταζόμαστε ότι σήμερα θα είχαμε πρόβλημα. Είχαμε προσφέρει συνολικά 20.000.000 ευρώ ω
ς ενοίκια! Μέχρι σήμερα έχουμε πληρώσει σε ενοίκια πάνω από 3.000.000 ευρώ. Παράλληλα, επενδύσαμε 15.000.000 ευρώ για τη μετατροπή της αρένας σε καλαίσθητο κλειστό θέατρο και χώρο πολιτιστικών εκδηλώσεων. Ετσι φτιάξαμε ένα υπερσύγχρονο θέατρο, ένα από τα καλύτερα της Ευρώπης, στο οποίο εργάζονται περίπου 150 άτομα και το οποίο έχει φιλοξενήσει 2.500 εργαζομένους από όλο τον κόσμο, ανεβάζοντας 800 παραστάσεις με περισσότερους από 1.000.000 θεατές.»Επιπλέον, είμαστε ένα από τα λίγα θέατρα στην Ευρώπη που συντηρείται αποκλειστικά από τα εισιτήρια των θεατών. Αποδείξαμε ότι μπορούμε να επιβιώνουμε χωρίς να επιδοτούμαστε από το κράτος. Αντί, λοιπόν, αυτή επένδυση να αγκαλιαστεί από την Πολιτεία, σήμερα μας λένε ότι το θέατρο πρέπει να κατεδαφιστεί! Εμείς ζητάμε από την Πολιτεία να αναλάβει τις ευθύνες της».
Παρά την απόφαση του ΣτΕ, ο κ Αδάμ αποκαλύπτει στην «Espresso της Κυριακής» πως το θέατρο θα συνεχίσει κανονικά τις παραστάσεις του, αλλά και πως θα δοθεί αγώνας προκειμένου να μην κλείσει τις πόρτες του.
«Εμείς προγραμματίζουμε τις σεζόν 2012-13 και 2013-14. Οι καλλιτέχνες και ο κόσμος του πολιτισμού είναι μαζί μας, γιατί αναγνωρίζουν το έργο που έχουμε κάνει και κανείς δεν θέλει να καταστραφεί ένας τέτοιος χώρος. Παράλληλα, έχουμε μαζέψει περίπου 15.000 υπογραφές ανθρώπων που θέλουν να συνεχίσει το θέατρο να είναι ανοιχτό».
ΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΣΧΟΛΙΑΖΟΥΝ: Σημάδι ξεπεσμού, φάρσα, ντροπή...
Οταν κλείνει ένα θέατρο, είναι σαν να κλείνει ένα σχολείο... Καλλιτέχνες που εμφανίστηκαν στη σκηνή του θεάτρου Μπάντμιντον έμειναν άναυδοι όταν πληροφορήθηκαν την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας να κατεδαφιστεί το θέατρο, το οποίο αποτελεί έναν χώρο πολιτισμού και σύγχρονης έκφρασης στην Αθήνα. Και βέβαια, καταδικάζουν το 
γεγονός και εκφράζουν τη λύπη τους...
Ο ΜΑΝΩΛΗΣ ΜΗΤΣΙΑΣ είναι εντελώς αντίθετος: «Δεν συμφωνώ με κανέναν τρόπο με αυτήν την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας γιατί -έστω και παράνομο- είναι περιουσία του ελληνικού κράτους. Πιστεύω ότι με τον τρόπο που το αξιοποιούσαν, κέρδιζε το ελληνικό Δημόσιο. Ας μη μιλάμε για πάρκα, γιατί στο εξωτερικό όλα τα μεγάλα πάρκα έχουν και μια όπερα».
Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΕΡΟΛΥΜΑΤΟΣ σχολιάζει: «Είναι λυπηρό να αποφασίζουν να γκρεμίσουν έναν χώρο που είναι ναός της Τέχνης! Δεν το λέω επειδή ακυρώνονται οι λαϊκές βραδιές που έχουν προγραμματιστεί και στις οποίες θα εμφανιζόμουν μαζί με άλλους γνωστούς τραγουδιστές, αλλά γιατί τέτοιοι χώροι δεν αντικαθίστανται εύκολα».
Η ΕΥΗ ΚΑΠΑΤΑΗ, μούσα του Μίμη Πλέσσα, τραγούδησε σε ένα μεγάλο αφιέρωμα στα τραγούδια του συνθέτη. «Οι χώροι στην Αθήνα που φιλοξενούν ποιοτικά θεάματα είναι ελάχιστοι. Το Μπάντμιντον είναι ένας από αυτούς και λυπάμαι που θέλουν να τον γκρεμίσουν. Εύχομαι την ύστατη στιγμή να το ξανασκεφτούν. Σε αυτές τις δύσκολες εποχές έχουμε ανάγκη από χώρους που προάγουν τον πολιτισμό».
ΜΠΕΣΥ ΜΑΛΦΑ: «Αυτό ισχύει και για το θέατρο “Αμόρε” και το “Σμαρούλα” και τόσα άλλα θέατρα. Η χώρα που γέννησε τον πολιτισμό, γκρεμίζει τα θέατρα και τα κάνει σούπερ μάρκετ και παρκινγκ. Λυπάμαι, λυπάμαι, λυπάμαι».
ΜΕΜΟΣ ΜΠΕΓΝΗΣ: «Εχω εμφανιστεί μία φορά εκεί. Είναι ένα πραγματικό στολίδι για την Αθήνα. Δεν το ήξερα ότι θα γκρεμιστεί και στενοχωριέμαι πάρα πολύ. Το να έχουμε φτάσει να γκρεμίζουμε θέατρα, είναι σημάδι ξεπεσμού».
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: «Εμφανίστηκα στο Μπάντμιντον τρεις βραδιές σε ένα αφιέρωμα στο ελληνικό σινεμά και αυτό που έχω να πω είναι ότι
πρόκειται για έναν χώρο ιδανικό για καλλιτεχνικές εκδηλώσεις και ειδικά για μουσικές βραδιές. Λυπάμαι πάρα πολύ με αυτήν την απόφαση».
ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: «Νομίζω ότι είναι κάποια φάρσα. Δεν πιστεύω να κάνουν κάτι τέτοιο. Θυμάστε τι έγινε με το Κηποθέατρο της Αλίκης Βουγιουκλάκη και πώς κατάντησε; Ξέρετε πόσος κόσμος εργάζεται εκεί; Βλέπουν το Μπάντμιντον σαν ένα μεγάλο κτίριο, αλλά είναι χώρος πολιτισμού. Δεν θέλω να το πιστέψω».
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΠΕΤΡΑΚΗΣ: «Πάντα το να χάνεται μια εστία πολιτισμού είναι λυπηρό, όποια και αν είναι τα θέματα που κρύβονται από πίσω. Το Μπάντμιντον έχει παρουσιάσει πολύ αξιόλογες δουλειές και πολύ προσεγμένες παραστάσεις από το εξωτερικό. Είναι λυπηρό».
ΖΩΖΩ ΣΑΠΟΥΝΤΖΑΚΗ: «Πραγματικά, μου έρχεται να κλαίω. Είναι ένα υπέροχο θέατρο το οποίο έκανε σπουδαίες δουλειές και μετακαλούσε σημαντικά συγκροτήματα από το εξωτερικό. Η δική μας παράσταση για τον Αττίκ ήταν από τις πιο πολυδάπανες παραγωγές. Μήπως θέλουνε να γκρεμίσουν και το Ηρώδειο; Μήπως ενοχλεί και αυτό; Ό,τι ωραίο έχουμε το χαλάμε σε αυτήν τη χώρα. Ντροπή μας».
γεγονός και εκφράζουν τη λύπη τους...Ο ΜΑΝΩΛΗΣ ΜΗΤΣΙΑΣ είναι εντελώς αντίθετος: «Δεν συμφωνώ με κανέναν τρόπο με αυτήν την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας γιατί -έστω και παράνομο- είναι περιουσία του ελληνικού κράτους. Πιστεύω ότι με τον τρόπο που το αξιοποιούσαν, κέρδιζε το ελληνικό Δημόσιο. Ας μη μιλάμε για πάρκα, γιατί στο εξωτερικό όλα τα μεγάλα πάρκα έχουν και μια όπερα».
Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΕΡΟΛΥΜΑΤΟΣ σχολιάζει: «Είναι λυπηρό να αποφασίζουν να γκρεμίσουν έναν χώρο που είναι ναός της Τέχνης! Δεν το λέω επειδή ακυρώνονται οι λαϊκές βραδιές που έχουν προγραμματιστεί και στις οποίες θα εμφανιζόμουν μαζί με άλλους γνωστούς τραγουδιστές, αλλά γιατί τέτοιοι χώροι δεν αντικαθίστανται εύκολα».
Η ΕΥΗ ΚΑΠΑΤΑΗ, μούσα του Μίμη Πλέσσα, τραγούδησε σε ένα μεγάλο αφιέρωμα στα τραγούδια του συνθέτη. «Οι χώροι στην Αθήνα που φιλοξενούν ποιοτικά θεάματα είναι ελάχιστοι. Το Μπάντμιντον είναι ένας από αυτούς και λυπάμαι που θέλουν να τον γκρεμίσουν. Εύχομαι την ύστατη στιγμή να το ξανασκεφτούν. Σε αυτές τις δύσκολες εποχές έχουμε ανάγκη από χώρους που προάγουν τον πολιτισμό».
ΜΠΕΣΥ ΜΑΛΦΑ: «Αυτό ισχύει και για το θέατρο “Αμόρε” και το “Σμαρούλα” και τόσα άλλα θέατρα. Η χώρα που γέννησε τον πολιτισμό, γκρεμίζει τα θέατρα και τα κάνει σούπερ μάρκετ και παρκινγκ. Λυπάμαι, λυπάμαι, λυπάμαι».
ΜΕΜΟΣ ΜΠΕΓΝΗΣ: «Εχω εμφανιστεί μία φορά εκεί. Είναι ένα πραγματικό στολίδι για την Αθήνα. Δεν το ήξερα ότι θα γκρεμιστεί και στενοχωριέμαι πάρα πολύ. Το να έχουμε φτάσει να γκρεμίζουμε θέατρα, είναι σημάδι ξεπεσμού».
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: «Εμφανίστηκα στο Μπάντμιντον τρεις βραδιές σε ένα αφιέρωμα στο ελληνικό σινεμά και αυτό που έχω να πω είναι ότι
πρόκειται για έναν χώρο ιδανικό για καλλιτεχνικές εκδηλώσεις και ειδικά για μουσικές βραδιές. Λυπάμαι πάρα πολύ με αυτήν την απόφαση».ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: «Νομίζω ότι είναι κάποια φάρσα. Δεν πιστεύω να κάνουν κάτι τέτοιο. Θυμάστε τι έγινε με το Κηποθέατρο της Αλίκης Βουγιουκλάκη και πώς κατάντησε; Ξέρετε πόσος κόσμος εργάζεται εκεί; Βλέπουν το Μπάντμιντον σαν ένα μεγάλο κτίριο, αλλά είναι χώρος πολιτισμού. Δεν θέλω να το πιστέψω».
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΠΕΤΡΑΚΗΣ: «Πάντα το να χάνεται μια εστία πολιτισμού είναι λυπηρό, όποια και αν είναι τα θέματα που κρύβονται από πίσω. Το Μπάντμιντον έχει παρουσιάσει πολύ αξιόλογες δουλειές και πολύ προσεγμένες παραστάσεις από το εξωτερικό. Είναι λυπηρό».
ΖΩΖΩ ΣΑΠΟΥΝΤΖΑΚΗ: «Πραγματικά, μου έρχεται να κλαίω. Είναι ένα υπέροχο θέατρο το οποίο έκανε σπουδαίες δουλειές και μετακαλούσε σημαντικά συγκροτήματα από το εξωτερικό. Η δική μας παράσταση για τον Αττίκ ήταν από τις πιο πολυδάπανες παραγωγές. Μήπως θέλουνε να γκρεμίσουν και το Ηρώδειο; Μήπως ενοχλεί και αυτό; Ό,τι ωραίο έχουμε το χαλάμε σε αυτήν τη χώρα. Ντροπή μας».
espresso
