Γρηγόρης Αρναούτογλου: «Δεν δήλωσα ερωτευμένος με την Νικόλ»

«Οταν φοβάσαι, ο φόβος διακλαδώνεται σε αναρίθμητες γενεές και εξευτελίζει αναρίθμητες ψυχές μπροστά και πίσω σου. Οταν υψώνεσαι σε μια γενναία πράξη, η ράτσα σου ολάκερη σηκώνεται και αντρειεύει».

Με όχημα τα λόγια του Νίκου Καζαντζάκη από την «Ασκητική», ο Γρηγόρης Αρναούτογλου ξεδιπλώνει φόβους που «μακιγιαρισμένοι» κυκλοφορούν ανάμεσά σας.

Με τίτλο «Μακιγιαρισμένοι φόβοι», ο παρουσιαστής επανασυστήνεται μέσα από την πρώτη συγγραφική δουλειά του από τις εκδόσεις Ψυχογιός. Ο Γρηγόρης Αρναούτογλου μιλάει στην «Espresso της Κυριακής» για τους φόβους του, για τον δήθεν καθωσπρεπισμό, το γνωστό «πρόσεξε τι θα πει ο κόσμος».

Διευκρινίζει ότι με τη νέα σύντροφό του βρίσκονται στο στάδιο της γνωριμίας και αποκαλύπτει τα συγγραφικά σχέδιά του. Ηδη ένα μυθιστόρημα που γράφει, επεξεργάζεται σεναριογράφος, προκειμένου να σταλεί σε διεθνή διαγωνισμό σεναρίου, με αποδέκτη τη χολιγουντιανή αγορά.

«Τα περισσότερα πράγματα που θυμάμαι έκρυβαν φόβο. Ο φόβος μου με ξέρει πολύ καλά, γνωρίζει κάθε γωνία του σώματός μου, τα μάτια μου είναι και τα μάτια του και στο μυαλό μου μέσα νιώθω ότι από μια μικρή κατασκήνωση που είχε δημιουργήσει όταν ήμουν παιδί, τώρα πια κατασκεύασε μια ολόκληρη πολιτεία γεμάτη κρυψώνες, μια πολιτεία όπου κανένας δεν θα ήθελε ούτε θα μπορούσε να ζει εκεί… παρά μόνο εκείνος».

- Γρηγόρη, πώς είναι να παίρνεις στα χέρια το πρώτο βιβλίο σου;Είναι το πρώτο μου βιβλίο που εκδόθηκε. Εχω τελειώσει και κάποια άλλα βιβλία αλλά δεν τα έχω εκδώσει ακόμα. Είναι πολύ όμορφο συναίσθημα. Σε αυτό το βιβλίο επειδή έχω βάλει πολλή από την ψυχή μου (δεν είναι ένα μυθιστόρημα, έχει να κάνει πολύ με μένα), κρατώντας το νιώθω όμορφα, αλλά και ανησυχία συγχρόνως, διότι συνεχώς έρχομαι αντιμέτωπος με τις σκέψεις μου και με τους φόβους μου.

- Αποκάλυψες ότι υπάρχει και κάτι άλλο στα σκαριά. Πες μας κάτι περισσότερο...Γράφω ένα μυθιστόρημα και ένα παραμύθι παράλληλα. Το μυθιστόρημα το έχω ξεκινήσει πριν από πολύ καιρό, το παραμύθι το ξεκίνησα πριν από μία εβδομάδα.

- Το μυθιστόρημα αναφέρεται σε πραγματικό γεγονός;Οχι. Είναι λίγο θρίλερ. Πιο πολύ το έχω για σενάριο, όχι ελληνικής παραγωγής, γιατί τα θρίλερ στην Ελλάδα έχουν να κάνουν και λίγο με μεταφυσικά πράγματα και δεν μπορούν να γίνουν πιστευτά. Είναι ακριβή παραγωγή και έχει κάτι το ονειρικό. Υπάρχει ένας διαγωνισμός που γίνεται στο Λος Αντζελες κάθε Μάρτιο, με σενάρια που στέλνονται μέσω του Internet. Ετσι έγινε και το «Juno», που το σενάριο έγραψε μια κοπέλα που δούλευε ως σερβιτόρα.

- Να υποθέσω ότι θα το στείλεις σε αυτόν τον διαγωνισμό;Αν νιώσω ότι είναι καλό. Θα το γράψω μαζί με μία κοπέλα η οποία είναι σεναριογράφος. Εγώ δεν έχω καμία γνώση, γιατί το σενάριο θέλει ειδική γραφή.

Ο ΘΛΙΜΜΕΝΟΣ ΚΛΟΟΥΝ
- Θέλω να αποκωδικοποιήσεις το εξώφυλλο του βιβλίου σου. Απεικονίζει έναν θλιμμένο κλόουν.Εξηγώ και στο βιβλίο. Οταν ήμουν περίπου είκοσι είδα ένα περιστατικό με έναν κλόουν, το οποίο χαράχτηκε στη μνήμη μου. Ενώ βρισκόταν σε περιοδεία με το τσίρκο, στη διαδρομή σκοτώθηκαν η γυναίκα και η κόρη του. Τις κήδεψε σε ένα χωριό και σοκαρίστηκα βλέποντάς τον, είκοσι ώρες μετά, να είναι επάνω στη σκηνή. Είχε ζωγραφίσει ένα χαμόγελο κι ένα δάκρυ και βλέποντας τα κοντινά πλάνα προσπαθούσα να δω τι έκρυβε εκείνη την ώρα αυτός ο άνθρωπος πίσω από το χαμόγελό του. Προσπάθησα να ανακαλύψω πόσο κοντά είναι η χαρά και η λύπη, η απογοήτευση με τη χαρά, το παρανοϊκό με το νορμάλ, ο φόβος με τη λύτρωση. Προσπάθησα να καταλάβω, όταν δεν έχεις τηνευκαιρία να βάψεις ένα χαμόγελο, όπως ο κλόουν, και πρέπει να φτιάξεις μια μάσκα και να βγεις προς τα έξω ώστε να επιβιώσεις, τι κάνεις εκεί;

«ΠΡΟΣΕΞΕ ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ»

- Να μιλήσουμε λίγο για τις σχέσεις. Σε φοβίζουν οι σχέσεις σου με τους ανθρώπους;Το 100% του βιβλίου έχει να κάνει με τις ανθρώπινες σχέσεις, τις ερωτικές, τις φιλικές και τις οικογενειακές. Νομίζω ότι μεγαλώνουμε με πάρα πολλούς φόβους. Ενας από αυτούς είναι αυτή η περιβόητη φράση που αναφέρω στο βιβλίο, «Πρόσεξε τι θα πει ο κόσμος». Το ακούς από τα πρώτα χρόνια της ζωής σου, αλλά δεν ξέρεις τι πρέπει να προσέχεις. Βιώνεις έναν φόβο μήπως κάποιος πει για σένα κακό. Πραγματικά υπάρχουν άνθρωποι που ζούνε για τους άλλους και όχι για τον εαυτό τους.

- Εχεις μπει σε αυτήν τη διαδικασία, να κάνεις δηλαδή πράγματα που δεν ήθελες να κάνεις;Οταν ήμουν στην εφηβεία έπιανα τον εαυτό μου να κάνει πράγματα επειδή άρεσαν σε κάποιους. Φόρεσα στον εαυτό μου μια στολή καθωσπρεπισμού. Αλλά αυτόν τον δήθεν καθωσπρεπισμό τους βγάζουν οι πολύ δυστυχισμένοι άνθρωποι, που όπως γράφω και στο βιβλίο μου, έχουν ρίξει τα χρώματα της ζωής στο καναβάτσο και είναι πολύ γκρίζες οι αποχρώσεις μέσα τους.

- Είσαι γενικά ένας άνθρωπος ανοιχτός, έξω καρδιά. Αυτό είναι αυτοάμυνα;Το ότι είμαι ένας άνθρωπος που διασκεδάζει και ψυχαγωγεί δεν έχει να κάνει με την προσωπική μου ζωή. Εχω κι εγώ τις δικές μου ανασφάλειες και φόβους. Η αλήθεια είναι ότι λόγω δουλειάς πολλές φορές πρέπει να λειτουργείς κωμικά, ακόμα κι όταν δεν μπορείς να το κάνεις. Πολλές φορές πληρώνεις ακριβά αυτόν τον συμβιβασμό. Αντιλαμβάνεσαι ότι υπάρχει ένα μέτρο γι’ αυτό, και όσο περνάνε τα χρόνια πρέπει να κάνεις συγκεκριμένα πράγματα. Αφήνεις στο ντουλάπι υπερβολές του παρελθόντος, που σαν νέος τις έκανες απλώς για να τις κάνεις!

- Το αντίδοτο στον φόβο;Ο φόβος κάνει τεράστιο κακό. Οταν χάνεις την μπάλα και φοβάσαι περισσότερο από ό,τι πρέπει, χάνεις στιγμές της ζωής σου απίθανες και σκοτώνεις τον χρόνο που θα μπορούσες να περνάς καταπληκτικά.

«ΔΕΝ ΔΗΛΩΣΑ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΣ ΜΕ ΤΗ ΝΙΚΟΛ»

- Εδωσες συνέντευξη σε τηλεοπτικό περιοδικό όπου δήλωσες ερωτευμένος. Σε φοβίζει αυτό;Ειλικρινά δεν το έχω δηλώσει. Εχω μια καινούργια σχέση στη ζωή μου αλλά είναι πάρα πολύ νωρίς για τέτοιες βαρύγδουπες δηλώσεις. Κανείς δεν ξέρει πώς μπορεί να πάει αυτό. Το μάθημα που μου έχει δώσει η ίδια η ζωή είναι μη λες πολλά, γιατί, όταν λες πολλά, εκτίθεσαι. Είναι τόσο νωρίς ακόμα. Εχουν περάσει δύο μήνες και κάτι. Είναι αστείο να λέω τέτοιες υπερβολές, γιατί φαντάσου το ενδεχόμενο να μην πάει καλά αυτό, πόσο εκτίθεσαι μετά. Δεν ξέρω πώς μεταφράζονται μερικά πράγματα και θέλω να το γράψεις αυτό. Εμείς ακόμα δεν γνωριζόμαστε καλά με τη Νικόλ. Είμαστε ακόμα στη φάση της γνωριμίας. Τώρα γνωριζόμαστε. Τι λέξεις είναι αυτές; Αυτές τις λέξεις πρέπει να τις λες όταν είσαι 18άρης. Οσο περνάνε τα χρόνια πρέπει να αντιμετωπίζουμε τα πράγματα με μεγαλύτερη ωριμότητα και σε μας και στους άλλους.

«Είχαμε βαφτεί με εύκολα χρώματα: νεοπλουτισμού, σνομπισμού και υπερβολής»

- Ζούμε πρωτόγνωρες καταστάσεις. Μια νέα καθημερινότητα. Τι φόβους δημιουργεί πλέον η ζωή;Πάρα πολλούς. Νομίζω ότι συνέβη το αναπάντεχο. Πλέον, με την οικονομική κρίση ξεβαφτήκαμε. Σημαίνει ότι όλα αυτά τα χρόνια ήμασταν βαμμένοι με διάφορα χρώματα που βρίσκαμε πάρα πολύ εύκολα από δω κι από κει. Χρώματα νεοπλουτισμού, σνομπισμού, υπερβολής, σοβαροφάνειας. Αυτά ξεβαφτήκανε. Ηρθε η οικονομική κρίση και μπήκαμε πλέον σε μια διαδικασία να ανακαλύψουμε τι είναι πραγματικά σημαντικό στη ζωή μας. Καταλάβαμε ότι όλοι αυτοί οι πλαστοί χρωματισμοί δεν οδηγούν πουθενά παρά μόνο στην κατάρρευση των παλατιών που χτίζαμε στην άμμο.

- Γυρίζεις την Ελλάδα. Οι φοβίες είναι κοινές ή η επαρχία έχει δικούς της κώδικες επικοινωνίας;Η επαρχία ακόμα δεν έχει νιώσει αυτό που ζουν η Αθήνα, η Θεσσαλονίκη και οι άλλες μεγάλες πόλεις. Βρέθηκα σε ένα σπίτι όπου επί τέσσερις μέρες τρώγαμε ντομάτες, αγγουράκια, πίτες, κρέας από το βοσκοτόπι, τυρί, κρασί όλα δικής τους παραγωγής. Δεν πήγαιναν σούπερ-μάρκετ. Δεν καταλαβαίνανε τι σημαίνει αυτό το πράγμα. Απλώς ίσως κάποια στιγμή ο παππούς ή η γιαγιά θα είδαν τη σύνταξή τους να μειώνεται. Ζουν την καθημερινότητά τους.