Ε.Ράντου:Δεν κρύβει την ηλικία τους, αλλά ούτε την ...διορθώνει

Μια από τις πιο ταλαντούχες ηθοποιούς σε μια ξεχωριστή συνέντευξη στο Queen.gr.

Ακόμη και αν δεν έχεις γνωριστεί ποτέ μαζί της, δε συστηθήκατε ποτέ, ούτε δίπλα-δίπλα στο σινεμά δεν κάτσατε, η Ελένη Ράντου νομίζεις ότι είναι φίλη σου από τα παλιά. Η Ελένη ακόμη και αν δεν είναι -που μάλλον δεν είναι- τουλάχιστον μοιάζει με εκείνο το κορίτσι που είναι το πιο ατίθασο και δημοφιλές στην τάξη σου. Η πιο τσαμπουκάς στην δουλειά, η πιο εύθυμη της παρέας. Εκείνη που, ενώ όλοι θα πάμε για ύπνο, θα το ξενυχτήσει ως το πρωί. Και στις σκοτεινές εποχές που ζούμε κορίτσια σαν την Ελένη ακόμη και αν δεν είναι φίλες μας, πρέπει οπωσδήποτε να γίνουν.

Πριν λίγες μέρες γιόρταζε η κόρη σου Νικολέτα. Πώς τα περάσατε;
Αχ ήταν πολύ ωραία. Ξεκόλλησε λίγο το μυαλό μας από όλα τα άλλα. Βγήκαμε έξω, φάγαμε, ήπιαμε.

Τι δώρο της πήρες;
Της πήρα κάτι που διάλεξε η ίδια, ένα μπουφάν. Βέβαια ότι παίρνω για εκείνη το φοράω και εγώ.

Πόσο ετών είναι;
Είναι 15 ετών.

Εσύ πώς ήσουν στα 15; Της μοιάζεις;
Να σου πω την αλήθεια αυτά δεν τα πολυθυμάσαι, συνήθως οι άλλοι έχουν μια καλύτερη εικόνα για το ποιος είσαι πραγματικά. Μεγαλώνοντας συνειδητοποίησα ότι ήμουν λίγο απροσάρμοστο, ενώ η κόρη μου είναι πολύ προσαρμοστική. Δεν ήμουν πολύ κολλημένο παιδί, ενώ η κόρη μου είναι πιο κοντά σε μας από ότι ήμουν εγώ.

Ανησυχείς για το επαγγελματικό της μέλλον;
Είναι άτυχη γενιά, δε ξέρει τι θα βρει μπροστά της. Ανησυχώ πως θα κουραστεί και θα πέσει σε δίνη ατυχίας, γιατί είναι και θέμα τύχης, θέμα συνθηκών αν θα πάρει αυτό που της αξίζει ή κάτι λιγότερο. Θέλω να είμαι αισιόδοξη ότι ανάλογα με την κατάσταση που επικρατεί, θα πορευτεί.

Θα την συμβούλευες να φύγει από την Ελλάδα;
Όχι ακόμη, δεν θα ήθελα να παρέμβω στα όνειρά της. Εκείνη θέλει να διατηρήσει την επαφή που έχει με μας και τις σταθερές της στη ζωή. Δεν θέλει να τα σπάσει όλα και να τα ξανακολλήσει μετά.

Αν είχες τη δυνατότητα θα σταματούσες τις επαναλήψεις του σίριαλ Κωνσταντίνου και Ελένης;
Να σου πω, το έχω σκεφτεί και το συζητάω και με κόσμο και ανακαλύπτω ότι είναι ένα χάπι χαράς για πολλούς, σαν αντικαταθλιπτικό. Πλέον είμαι πολύ σκεπτική από ότι παλαιότερα με αυτό το θέμα, γιατί δεν αφορά μόνο τη δική μου φθορά.

Εσύ πιστεύεις ότι οι συνεχείς επαναλήψεις σου κάνουν καλό ή κακό;
Κολλάνε το χρόνο και οτιδήποτε κολλάει το χρόνο είναι περίεργο και μοιάζει ασύμβατο σε σχέση με μένα να είμαστε "παγωμένοι" εκεί στα 30 μας.

Τι νοσταλγείς από κείνη την εποχή;
Νοσταλγώ την ανεμελιά, τη γαλήνη της ψυχής και τη δαιμονική χαρά για αυτό που κάναμε. Έχουν πλέον αλλάξει οι συνθήκες και αυτή η εποχή "αγνότητας" της τηλεόρασης πέρασε. Με πονάει ότι το καλό είναι πίσω μας, στο παρελθόν. Τότε η τηλεόραση ήταν ανοιχτή και αγνή και πολύ περισσότερο ελπιδοφόρα, γιατί είχες να ελπίζεις ότι κάτι θα έρθει, ενώ τώρα; Σε τι να ελπίζεις;

Όλα τα βιογραφικά που κυκλοφορούν στο Internet γράφουν ότι γεννήθηκες το 1963. Δεν θέλησες ποτέ να κρύψεις την ηλικία σου;
Όχι βέβαια και να σκεφτείς ότι είμαι γεννημένη το 1965.

Δεν θέλησες ποτέ να αποκαταστάσεις την αλήθειας;
Δεν με χαλάσει καθόλου. Η ηλικία έχει να κάνει με τις αντοχές μου, την φθορά και τα κουράγια μου, όχι με το νούμερο.

Υπήρξε διάστημα της ζωής σου που είχες πάρα πολλά λεφτά;
Έχουν περάσει πολλά λεφτά από τα χέρια μου, χωρίς να τα έχω καλέσει και έχουν μεταβιβαστεί αλλού. Έχουν πάει σε ανθρώπους που δούλεψαν πολύ, σε όνειρα, αλλά αν κάνω ένα flash back στις μεγάλες μου αγάπες τα χρήματα δεν θα ήταν μέσα. Με αγχώνουν τα πολλά χρήματα.

Σε πλησιάζουν φίλοι για δανεικά;
Συνέχεια, δεν μπορώ να θυμηθώ πόσες φορές. Δεν σταμάτησε ποτέ αυτό.

Ανταποκρινόσουν πάντα;
Όχι πάντα, αλλά τώρα πια είμαι πολύ προσεχτική.

Αισθάνεσαι τυχερή που πάνε τόσο καλά οι παραστάσεις σου τα τελευταία χρόνια;
Δούλεψα πολύ για αυτό και δεν είναι προϊόν τύχης, αλλά προϊόν δουλειάς ετών. Ανησυχούσα μήπως το δίκαιο δεν συμβαίνει πάντα, αλλά τελικά υπάρχει ακόμη δικαιοσύνη σε αυτό τον χώρο. Δούλεψα πολύ για να συμβεί και με γεμίζει χαρά που το δίκαιο ακόμη ισχύει.

Έχει τύχει να παίξεις σε αδειανά καθίσματα;
Όχι συχνά. Έχει τύχει 2-3 φορές, αλλά από την άλλη είναι τρομακτικά δύσκολο να παίζεις με sold out παραστάσεις. Είναι ψυχοφθόρο το άδειο θέατρο, η απόρριψη που χτυπάει στο ναρκισσισμό μας, αλλά και το sold out είναι εξοντωτική ευθύνη και επίσης χτυπάει το ναρκισσισμό μας. Ακόμη παλεύω δυναμικά να διαχειριστώ την επαφή με το πλατύ κοινό. Είναι ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα η αντιμετώπιση της μεγάλης αγάπης και μοιάζει πολυτέλεια, αλλά πίστεψέ με είναι δύσκολη η διαχείριση της επιτυχίας. Θέλει γερό νευρικό σύστημα για να τα βγάλεις πέρα.

Ποια είναι η "πολυτέλεια" που έκοψες πρόσφατα;
Το παρκινγκ στο θέατρο που μου κόστιζε καθημερινά 15 ευρώ. Οι τιμές παρκινγκ είναι η μεγαλύτερη αδικία και φοβερή εκμετάλλευση για μας που ανεβοκατεβαίνουμε στο θέατρο. Άσε που 9 στις 10 μας σπάνε ή μας ανοίγουν το αυτοκίνητο. Τώρα πληρώνω 6 ευρώ που μου φαίνεται πολύ λογική τιμή. Βέβαια περπατάω κάνα 20λεπτο μέχρι το θέατρο άλλα δεν με νοιάζει. Δεν είναι μόνο οικονομικό το θέμα, αλλά θέμα αδικίας και το χειρότερο είναι ότι δεν τους σταματάει κανείς. Εγώ 15 ευρώ έχω το φοιτητικό εισιτήριο στο θέατρο.