Λ.Παπαδοπούλου: Η περιπέτεια με το video με τις προσωπικές της στιγμές

Η Λένα Παπαδοπούλου μας συστήθηκε το 1996 με το τραγούδι της «Θέλω τρέλα» και έκανε επιτυχία από τις πρώτες ημέρες της ραδιοφωνικής κυκλοφορίας του. Τα επόμενα χρόνια ακολούθησαν σημαντικές συνεργασίες και ακόμη μεγαλύτερες επιτυχίες.

Τα τελευταία δύο χρόνια έκανε ένα διάλειμμα για να φέρει στο κόσμο το παιδί της. Σήμερα, βρίσκεται σε μια φάση ανανέωσης και επιστροφής στη δισκογραφία και στις νυχτερινές πίστες. 

   
Σπάνια δίνει συνεντεύξεις και ακόμη πιο σπάνια μιλάει για την προσωπική της ζωή. Απλή, όμορφη, γεμάτη θετική ενέργεια, μας μίλησε για τη ζωή της, για τον λόγο που αποφεύγει τα φώτα της δημοσιότητας, για την περιπέτειά της στο Διαδίκτυο, για τον σύντροφό της Αλέξη Τσαούση και για τον γιο της Γιάννη, τον οποίο βάφτισε χωρίς να το πάρει είδηση κανείς.
- Πού σε βρίσκει ο φετινός χειμώνας επί σκηνής;Θα βρίσκομαι στο «Μicro-Fix» στη Θεσσαλονίκη. Ξεκινήσαμε την προηγούμενη εβδομάδα και ήταν η επιθυμία μου να ξεκινήσω από την πατρίδα μου έπειτα από δύο χρόνια απουσίας μου από τις νυχτερινές πίστες. Ο συγκεκριμένος χώρος είναι ό,τι καλύτερο για μένα, καθώς είναι ένα παρεΐστικο μαγαζί που μου ταιριάζει και μου αρέσει πολύ. Μαζί μου υπάρχουν πολλά νέα παιδιά με καταπληκτικές φωνές και πολλή διάθεση, ώστε να κάνουμε τον κόσμο να διασκεδάσει, κάτι που έχει τόσο ανάγκη αυτήν την εποχή.
- Λένα, γεννήθηκες στη Θεσσαλονίκη, την οποία πολλοί αποκαλούν καλλιτεχνομάνα. Πόσο επηρέασε η καταγωγή σου τη μετέπειτα απόφασή σου να ασχοληθείς με το τραγούδι;Δεν ήταν μόνον η καταγωγή μου. Ολο το περιβάλλον μου απαρτίζεται από τραγουδιστές. Η μητέρα μου ήταν τραγουδίστρια χωρίς δισκογραφία, ο πατέρας μου τραγουδούσε και φυσικά η θεία μου, η Πίτσα Παπαδοπούλου. Απεναντίας, η καταγωγή που αναφέρεις ήταν για μένα ένα πρόβλημα, καθώς έπρεπε να κατέβω στην Αθήνα σε πολύ μικρή ηλικία. Ηταν κάτι που με στεναχώρησε πολύ, γιατί θα έπρεπε να αποχωριστώ τους φίλους, τους συμμαθητές μου και όλα τα πρόσωπα που αγαπούσα.
- Σε ποια ηλικία έπρεπε να φύγεις;Από τη Θεσσαλονίκη έφυγα όταν ήμουν δεκαέξι χρόνων. Ευτυχώς, οι γονείς μου δεν μου επέτρεψαν να παρατήσω το σχολείο μου και τελείωσα το Λύκειο στην Αθήνα. Ηταν μια συμφωνία που είχα κάνει με τους γονείς μου, πως ό,τι και να γίνει δεν θα αφήσω ποτέ το σχολείο. Ευτυχώς, γιατί είχα τα μυαλά στα κάγκελα τότε…
- Πού εργάσθηκες για πρώτη φορά;Σε μια κοσμική ταβέρνα που δεχόταν γάμους και βαφτίσια δουλεύοντας δύο φορές την εβδομάδα.
- Πώς και πότε διασταυρώθηκε ο δρόμος σου με αυτόν της θείας σου Πίτσας Παπαδόπουλου;Οταν ο πατέρας μου το πήρε απόφαση ότι αυτήν τη δουλειά θα κάνω, το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να φέρει στην ταβέρνα τη θεία μου να με ακούσει. Της είπε τότε: «Ακουσέ την και εάν νομίσεις ότι είναι καλή, να την πάρεις μαζί σου, εάν πάλι δεν κάνει, να τη σταματήσουμε». Ηρθε λοιπόν η θεία μου, με άκουσε, της άρεσα και όλα πήραν τον δρόμο τους.
- Εζησες το λαϊκό τραγούδι στις μεγάλες του δόξες. Σήμερα περνάει κρίση, καθώς ο κόσμος προσανατολίζεται σε νέα είδη μουσικής. Ποια, πιστεύεις, θα είναι η εξέλιξή του; Πραγματικά, στη μόδα είναι η ποπ μουσική, όμως ο κόσμος που θέλει να διασκεδάσει θα ακούσει μπουζούκι. Μπορεί στα ραδιόφωνα να ακούς πλέον εναλλακτική μουσική, ο κόσμος έρχεται στα δικά μας μαγαζιά και τα γεμίζει. Εάν βάλεις στη σειρά δύο μαγαζιά, το ένα με λαϊκό σχήμα και το άλλο με ένα αντίστοιχο ποπ, ο αγώνας θα είναι άνισος. Ο Ελληνας θέλει το μπουζούκι του για να γουστάρει, όπως λέμε εμείς εδώ στη Θεσσαλονίκη.
- Ποιος είναι ο τίτλος της καινούργιας δισκογραφικής δουλειάς σου;Ο τίτλος είναι «Δέκα». Είναι ο δέκατος δίσκος μου, γι’ αυτό και τον ονομάσαμε έτσι.
- Η ωραία εμφάνιση παίζει ρόλο στην καλλιτεχνική πορεία ή αρκεί να έχεις καλή φωνή;Παίζει πολύ σημαντικό ρόλο να έχεις καλή εμφάνιση. Δεν μπορώ να σου πω ψέματα. Και η φωνή παίζει ρόλο. Ο καλός συνδυασμός είναι να τα έχεις και τα δύο. Δεν αρκεί δυστυχώς να έχεις μόνο το ένα, ειδικά αυτήν την εποχή με αυτόν τον ανταγωνισμό. Και θα σου πω και κάτι άλλο που είναι μια αλήθεια: τα μαγαζιά δεν τα γεμίζουν οι καλλιτέχνες που γεμίζουν με φωτογραφίες τους τα περιοδικά και μπερδεύουν τον κόσμο. Τα γεμίζουν εκείνοι που θα τους δεις σπάνια σε αυτά. Αυτούς που βλέπεις σχεδόν κάθε μέρα στην τηλεόραση και στα περιοδικά να είσαι σίγουρος ότι στο μαγαζί όπου εμφανίζονται δεν πατάει άνθρωπος. Εχουν καεί από μόνοι τους. Ο κόσμος μάς θέλει να κάνουμε τη δουλειά μας και όχι να του τα ξεπουλάμε όλα. Στη δουλειά μας τα πράγματα είναι περίεργα και οφείλουν να τα ξέρουν.
- Ξόδευες, απ’ ό,τι γνωρίζω, πολλά χρήματα για τις εμφανίσεις σου στις πίστες στο παρελθόν. Συνεχίζεις και το κάνεις;Εμείς οι γυναίκες δεν μπορούμε να στερηθούμε το ντύσιμό μας και ειδικά, όταν εμφανίζεσαι σε νυχτερινές πίστες, τα πράγματα είναι δύσκολα. Αγοράζω κάποια κομμάτια, όχι όμως με τον ρυθμό και την ταχύτητα που το έκανα στο παρελθόν. Ξεκινούσε ο χειμώνας και στην ντουλάπα μου θα είχα τουλάχιστον έξι σύνολα που κόστιζαν ένα αξιοσέβαστο ποσόν. Τώρα που τα πράγματα είναι διαφορετικά τελείως αλλά κι εγώ θα πρέπει να φροντίζω την εμφάνισή μου λόγω δουλειάς, αγοράζω δύο ακριβά και τα υπόλοιπα είναι φθηνά αλλά έχουν στιλ. Δεν μπορώ να κάνω πράγματα που έκανα στο παρελθόν. Το θεωρό γελοίο εγώ να φορώ ένα πανάκριβο ρούχο και ο διπλανός μου να πεινάει. Θέλω πλέον να έχω ήσυχη τη συνείδησή μου με την τσέπη μου, με το παιδί μου και τις άλλες υποχρεώσεις που τρέχουν.
Η περιπέτεια στο Διαδίκτυο
- Το Διαδίκτυο νομίζεις πως λύνει ή δένει τα χέρια των καλλιτεχνών και ιδιαίτερα στο τραγούδι;Το Διαδίκτυο το μόνο κακό που κάνει, όταν κάποιος κατεβάζει ένα τραγούδι, είναι ότι κάνει κακό στον δημιουργό. Από την άλλη, μέσα από το Facebook και την προσωπική σου σελίδα μπορείς να επικοινωνείς με τον κόσμο σου. Οταν ανεβάζω ένα καινούργιο τραγούδι, περιμένω μία εβδομάδα για να διαβάσω τα σχόλια που θα μου γράψουν. Τους άρεσε, δεν τους άρεσε, και επειδή το Διαδίκτυο είναι απρόσωπο, θα σου γράψουν την αλήθεια, δεν θα σου χαριστούν. Τεστάρει κανείς τη δουλειά του καλύτερα. Κάποια φορά, μου έκαναν παρατήρηση για το πρόγραμμα του μαγαζιού. Διαπιστώσαμε ότι είχαν σωστή άποψη και το αλλάξαμε.
- Και μιας και μιλάμε για το Διαδίκτυο, μίλησέ μου για το βιντεάκι που κυκλοφορεί με προσωπικές σου στιγμές από το καμαρίνι την ώρα που αλλάζεις. Πώς συνέβη και αν θα κινηθείς νομικά…Είναι περίπου τρία χρόνια αυτή η ιστορία. Είναι μια μεγάλη αλητεία αυτό που μου συνέβη. Με βιντεοσκόπησαν στο καμαρίνι μου χωρίς να το πάρω είδηση. Ημουν με τα εσώρουχά μου και άλλαζα για να βγω στην πίστα, όταν κάποιος από ένα παράθυρο που ήταν καλυμμένο με μαύρο αυτοκόλλητο έκανε αυτήν την ιστορία και κατόπιν το ανέβασε στο Διαδίκτυο. Καταλαβαίνεις το σοκ που πέρασα, καθώς εγώ ουδέποτε έδωσα το δικαίωμα με αντίστοιχες κινήσεις μου. Μία φορά στο παρελθόν με πήραν φωτογραφία με μαγιό και τη δημοσίευσαν και από τότε δεν ξαναπάτησα στη Μύκονο. Αλλοι άνθρωποι βλέπουν τον φακό και τρέχουν ή δημιουργούν μόνοι τους τα βίντεο. Είναι δικό τους θέμα. Εγώ δεν είμαι έτσι, δεν τη γουστάρω αυτήν την προβολή. Νομικά δεν μπόρεσα να πετύχω κάτι, δεν μπόρεσα να βγάλω άκρη. Το ένα site το ανεβάζει, τους κάνω καταγγελία και το κατεβάζουν. Την άλλη μέρα, το έχουν ανεβάσει αλλού. Με έχει ταλαιπωρήσει πολύ αυτή η ψυχοφθόρα ιστορία. Μου έχουν δημιουργήσει μεγάλο ψυχολογικό πρόβλημα.
«Είμαι μια τρελομαμά...»
- Σπάνια δίνεις συνεντεύξεις. Αθόρυβα πριν από λίγους μήνες έγινες μητέρα. Γιατί έχεις επιλέξει να κρατάς μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας την προσωπική σου ζωή;Δεν μου άρεσε ποτέ η δημοσιότητα. Είναι κάτι που δεν μου πηγαίνει καθόλου. Μου πρότειναν να κάνω φωτογράφηση με το μωρό μου την εποχή που ήμουν έγκυος και κατόπιν που γέννησα να τους δώσω συνεντεύξεις. Μάλιστα, όταν γύρισα από το μαιευτήριο και για μία εβδομάδα μέχρι τις τρεις η ώρα, με έπαιρναν οι δημοσιογράφοι και οι παρουσιαστές δελτίων ειδήσεων να μιλήσω για τη γέννα μου κι εγώ δεν απαντούσα. Δεν μου άφησαν χρόνο να χαρώ το ευχάριστο γεγονός, αλλά ούτε να συνέλθω από τη γέννα. Τους παρακαλούσα, αφήστε με να χαρώ την πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής μας. Αυτοί, το βιολί τους. Δεν μου αρέσει να ξεπουλάω τη ζωή μου για κανέναν λόγο. Για μένα το ότι έχω ένα παιδί είναι κάτι πολύ ιερό, δεν το κρύβω, το διατυμπανίζω, αλλά δεν θα το βγάλω φόρα παρτίδα για να κάνω ένα εξώφυλλο. Να μου λείπει το βύσσινο.
- Τι άλλαξε στη ζωή σας ο ερχομός του γιου σας;Φώτισε τη ζωή μας. Είναι η ευλογία του Θεού. Είμαστε και οι δύο ευτυχισμένοι που ο Θεός μας έδωσε αυτό το δώρο. Είμαι μια τρελομαμά...
- Με τον Αλέξη δεν έχετε ανέβει τα σκαλιά της εκκλησίας. Θα το συνδυάσεις κι εσύ με τη βάφτιση, όπως κάνουν όλοι;Τον βαφτίσαμε και τον ονομάσαμε Γιάννη, αλλά φροντίσαμε να μην το πάρουν είδηση (γελάει). Είδες ότι, εάν θέλεις κάτι να μη μαθευτεί, δεν μαθαίνεται. Οσον αφορά τον Αλέξη, ζούμε σαν παντρεμένοι και κάποια στιγμή θα περάσουμε από μια εκκλησία ή από ένα δημαρχείο για να βάλουμε τις υπογραφές να τελειώνουμε. Είναι τυπικό το θέμα, είμαστε μαζί δώδεκα χρόνια.
- Πού συγκλίνετε και πού αποκλίνετε με τον Αλέξη;Είμαστε δύο διαφορετικοί άνθρωποι. Ασπρο εκείνος, μαύρο εγώ, αν αυτό σου λέει κάτι. Ισως γι’ αυτό δεν βαριόμαστε και είμαστε τόσα χρόνια μαζί.
- Κάνει δουλειές στο σπίτι;Οχι, με τίποτα. Ασχολείται μόνο με το παιδί μας.
- Του μαγειρεύεις;Του παιδιού κάθε μέρα. «Χάρη του βασιλικού ποτίζεται κι η γλάστρα» (γελάει). Τρώει από το φαγητό του Γιάννη. Οχι, δεν ξέρω να μαγειρεύω.
- Ποιος προσπάθησε περισσότερο γι’ αυτήν τη σχέση που μετράει αρκετά χρόνια;Με το που βρεθήκαμε, από την πρώτη εβδομάδα μείναμε μαζί. Δεν προσπάθησε κανείς περισσότερο ή λιγότερο. Απλώς, συνέβη.
- Είσαι σε εξαιρετική φυσική κατάσταση. Γυμνάζεσαι εξίσου όπως στο παρελθόν;Η αλήθεια είναι ότι το είχα ανάγκη. Δεν σου κρύβω ότι πήρα τριάντα κιλά με την εγκυμοσύνη. Είχα γίνει λίγο χοντρούλα και θύμωσα πολύ με τον εαυτό μου. Εκανα πολλή γυμναστική το καλοκαίρι και ευτυχώς το σώμα μου υπάκουσε. Ταλαιπωρήθηκα όμως πολύ για να τα καταφέρω.
- Θα θέλατε και άλλα παιδιά;Ναι, θέλουμε πολύ.
- Θα εμφανιστείς ξανά στην Αθήνα;Μόνο στην περίπτωση που κάτι με ενδιαφέρει. Εχω δουλέψει πάρα πολύ στη ζωή μου, ώστε να μπορώ πλέον να κάνω τις επιλογές μου.

espresso