Με βία κυβέρνησαν, βίαια πέθαναν

Ηταν άνθρωποι που ανέβηκαν στην εξουσία με τη βία, καταπίεσαν, βασάνισαν και εκμεταλλεύτηκαν τον λαό τους. Το όνομα του Μουαμάρ Καντάφι είναι το τελευταίο στη λίστα με τους δικτάτορες που πέθαναν με απάνθρωπο και εξευτελιστικό τρόπο. Για πολλούς, τους άξιζε το τέλος που είχαν. Αλλοι υποστηρίζουν πως θα έπρεπε να τεθούν ενώπιον της Δικαιοσύνης. Εξαίρεση αποτέλεσαν οι Ιωσήφ Στάλιν και Αουγκούστο Πινοσέτ που πέθαναν σε μεγάλη ηλικία και δεν λογοδότησαν ποτέ για τις πράξεις τους. 


Αδόλφος Χίτλερ (30 Απριλίου 1945)
Εμεινε στην Ιστορία ως ο πιο παρανοϊκός δικτάτορας που γνώρισε η ανθρωπότητα και όχι άδικα. Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος όδευε προς το τέλος του και η αυτοκρατορία που ονειρευόταν ο Χίτλερ κατέρρεε σαν χάρτινος πύργος. Δύο ημέρες προτού αυτοκτονήσει, φρόντισε να παντρευτεί την ερωμένη του Εύα Μπράουν. Γνωρίζοντας πως το τέλος είναι κοντά, προτίμησε να αυτοκτονήσει μαζί με την Μπράουν στο υπόγειο καταφύγιο της Καγκελαρίας, χρησιμοποιώντας χάπια υδροκυανίου και συγχρόνως έστρεψε το περίστροφο στον κρόταφό του.

Στρατιώτες της προσωπικής φρουράς του έκαψαν τα πτώματα και στη συνέχεια τα έθαψαν έξω από το καταφύγιο. Οι συνθήκες θανάτου του Χίτλερ αποτέλεσαν μυστήριο για αρκετά χρόνια και πολλοί πιστεύουν ακόμη και σήμερα πως ο Φύρερ δεν πέθανε εκείνο το βράδυ στο Βερολίνο και κατάφερε να διαφύγει στην Αργεντινή.

Μπενίτο Μουσολίνι (28 Απριλίου 1945)
Δύο ημέρες πριν από τον θάνατο του Χίτλερ, έφυγε από τη ζωή ένας από τους στενότερους συμμάχους του στον πόλεμο, ο Μπενίτο Μουσολίνι. Το 1943, με τις συμμαχικές δυνάμεις να κερδίζουν σημαντικό έδαφος, ο Ντούτσε απολύεται και στη συνέχεια συλλαμβάνεται από το Μεγάλο Φασιστικό Συμβούλιο. Γερμανοί στρατιώτες καταφέρνουν να τον απελευθερώσουν και οο «πατριάρχης» του Φασιστικού Κόμματος αποφάσισε να διαφύγει στη Βόρεια Ιταλία με σκοπό να επανιδρύσει το φασιστικό κράτος. Στις 26 Απριλίου του 1945 επιχείρησε να διαφύγει στην Ελβετία αλλά καθ' οδόν τον συνέλαβαν Ιταλοί αντάρτες. Υστερα από δύο μέρες τον εκτέλεσαν μαζί με την ερωμένη του Κλάρα Πετάτσι. Εχοντας απομυθοποιηθεί πλήρως, το πτώμα τού Μουσολίνι μεταφέρθηκε σε κεντρική πλατεία του Μιλάνου και έγινε αντικείμενο χλευασμού από το πλήθος.

Νικολάε Τσαουσέσκου (25 Δεκεμβρίου 1989)
Ηταν τόσοι πολλοί οι εθελοντές στρατιώτες που ήθελαν να τον εκτελέσουν και αναγκαστικά έγινε κλήρωση. Ο Νικολάε Τσαουσέσκου ήταν ο ηγέτης της Ρουμανίας από το 1967 έως το 1989. Η κατάρρευση του κομμουνισμού δεν άφησε ανεπηρέαστο τον Τσαουσέσκου και ο κλοιός έσφιγγε επικίνδυνα γύρω του. Συνελήφθη το 1989 μαζί με τη σύζυγό του Ελενα, μία πολύ σκληρή και αυταρχική γυναίκα. Με συνοπτικές διαδικασίες, το δικαστήριο αποφάσισε την εκτέλεση του Τσαουσέσκου και της συζύγου του, η οποία μεταδόθηκε, ανήμερα των Χριστουγέννων, απευθείας από τη ρουμανική τηλεόραση. Εμεινε στην ιστορία ως ο δικτάτορας με τα χρυσά πόμολα στην κατοικία του, τη στιγμή που η πλειονότητα του ρουμανικού λαού βρισκόταν κάτω από το όριο της φτώχειας.

Ιον Αντονέσκου (1η Ιουνίου 1946)
Από τους πιο σκληρούς αξιωματικούς στη Ρουμανία, διατέλεσε ηγέτης της χώρας κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και ευθύνεται για τον θάνατο εκατοντάδων Εβραίων και Τσιγγάνων. Υπήρξε ένας από τους στενούς συμμάχους του Αδόλφου Χίτλερ και μάλιστα ορίστηκε ως αντιστράτηγος του Γ' Ράιχ. Μετά την ήττα των ναζί, συνελήφθη από Ρώσους στρατιώτες οι οποίοι στη συνέχεια τον παρέδωσαν στις ρουμανικές αρχές. Ο Αντονέσκου πέρασε από δίκη και εκτελέστηκε μαζί με άλλους εγκληματίες πολέμου. Μάλιστα, μέχρι την έσχατη στιγμή έμοιαζε να μην έχει μετανιώσει για τις πράξεις του, χαιρετώντας στρατιωτικά λίγο πριν πέσει νεκρός. Οι Ρουμάνοι στρατιώτες πυροβόλησαν εκ νέου το πτώμα του για να σιγουρευτούν πως πέθανε.

Σαντάμ Χουσεΐν (30 Δεκεμβρίου 2006)
Ο δεύτερος πιο πρόσφατος θάνατος δικτάτορα μετά τον Καντάφι, με τις περιπτώσεις τους να έχουν αρκετά κοινά σημεία. Σε μια ειρωνεία της τύχης, αμφότεροι πέθαναν στην πόλη όπου γεννήθηκαν. Ο Σαντάμ Χουσεΐν κυβέρνησε το Ιράκ από το 1979 μέχρι το 2003, όταν και καθαιρέθηκε από την εξουσία μετά την αμερικανική εισβολή, με τη επιχείρηση «Σοκ και Δέος». Κατά τη διάρκεια της θητείας του, ξεκίνησε δύο πολέμους. Επιτέθηκε αρχικά στο Ιράν και έπειτα στο Κουβέιτ, το 1990. Κρυβόταν σε υπόγειο καταφύγιο στη γενέτειρά του, το Τικρίτ, και τον συνέλαβαν τον Δεκέμβριο του 2003. Δύο χρόνια αργότερα οδηγήθηκε σε δίκη, όπου του απαγγέλθηκαν κατηγορίες για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Εκτελέστηκε δι' απαγχονισμού στις 30 Δεκεμβρίου του 2006. «Ο Θεός είναι μεγάλος. Το έθνος θα νικήσει και η Παλαιστίνη είναι αραβική», τα τελευταία λόγια του.

Ραφαέλ Τρουχίλιο (30 Μαΐου 1961)
Ο θάνατος του δικτάτορα από τη Δομινικανή Δημοκρατία θυμίζει έντονα γκανγκστερική ταινία γυρισμένη στα στενά του Σικάγου. Ο Ραφαέλ Τρουχίλιο δολοφονήθηκε μέσα στο αυτοκίνητό του το 1961 έπειτα από επίθεση επτά αγνώστων. Οι εκτελεστές, αφού σκότωσαν τον σοφέρ του, γάζωσαν το όχημα με πάνω από εξήντα σφαίρες. Ο «Ελ Χέφε», όπως ήταν το προσωνύμιό του, κυβέρνησε τη χώρα για τριάντα χρόνια με «όπλο» του τα βασανιστήρια και τις δολοφονίες. Θεωρείται υπεύθυνος για τον θάνατο πενήντα χιλιάδων Αϊτινών το 1937 και ποτέ δεν δικάστηκε για τα εγκλήματά του. Η ιστορία του Τρουχίλιο μεταφέρθηκε μέσω ταινιών και βιβλίων, με πιο γνωστό το έργο του 2000 «The Feast of the Goat» με την Ιζαμπέλα Ροσελίνι.


Τους... γλίτωσε η φύση
Αουγκούστο Πινοσέτ (10 Δεκεμβρίου 2006)
Ο θάνατός του έκλεισε ένα μεγάλο κεφάλαιο στην Ιστορία της Χιλής με καλές και κακές στιγμές για τη χώρα της Λατινικής Αμερικής. Ανέβηκε στην εξουσία το 1973, παραιτήθηκε από πρόεδρος το 1990 αλλά παρέμεινε ως αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων μέχρι τον θάνατό του το 2006. Τα θύματα της χούντας Πινοσέτ ξεπερνούν τις σαράντα χιλιάδες αλλά ο ίδιος δεν δικάστηκε ποτέ για τα εγκλήματά του. Το 1998 βρέθηκε στην Αγγλία για λόγους υγείας και συνελήφθη. Ενώ εκκρεμούσε διεθνές ένταλμα σύλληψης εις βάρος του από την Ισπανία, ο Πινοσέτ επέστρεψε στη Χιλή το 2000. Το 2005 τίθεται σε κατ' οίκον περιορισμό για φορολογικές απάτες και στις 3 Δεκεμβρίου υπέστη καρδιακή προσβολή. Πέθανε μια βδομάδα μετά σε ηλικία 90 ετών. Αξιοσημείωτο είναι ότι στην κηδεία του υπήρχαν δύο εξίσου μεγάλες νεκρώσιμες πομπές, μία με υποστηρικτές και μία με κατακριτές του.

Ιωσήφ Στάλιν (5 Μαρτίου 1953)
Ο Σοβιετικός ηγέτης πέθανε στο σπίτι του κοντά στη Μόσχα τον Μάρτιο του 1953, σε ηλικία 74 ετών. Υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο και έμεινε τέσσερις ημέρες κλεισμένος στο σπίτι του προτού καταλήξει. Από τους μεγαλύτερους δικτάτορες που γνώρισε το ανθρώπινο γένος, θεωρείται υπεύθυνος για τον θάνατο είκοσι εκατομμυρίων ανθρώπων, αν και σύμφωνα με ιστορικούς, αυτός ο αριθμός ενδέχεται να είναι πολύ μεγαλύτερος. Σχεδόν δέκα εκατομμύρια άνθρωποι εκτελέστηκαν μόνο επειδή είχαν αντίθετες πολιτικές απόψεις. Τα εγκλήματά του ήταν πολυάριθμα αλλά ποτέ δεν τέθηκε ενώπιον της Δικαιοσύνης. Οσο μεγάλωνε τόσο πιο παρανοϊκός γινόταν.


espresso