A.Γκλέτσος: "Θέλω έναν Γκλέτσο για την κόρη μου"

- «Κάποιοι λένε ότι κάνω καραγκιοζιλίκια, αλλά όταν ωφελείται ο δήμος, τότε καλώς καμωμένα»
«Το να βοηθάς ανθρώπους που νιώθουν παραμελημένοι είναι η μεγαλύτερη ψυχοθεραπεία, το γουστάρω, ρε παιδί μου, πίστεψέ με»   
Ηταν απόλυτα τυπικός στο ραντεβού μας για τη συνέντευξη. Ο Απόστολος Γκλέτσος βρίσκεται καθημερινά στο γραφείο του στον χώρο του δημαρχείου στη Στυλίδα από τις 8 το πρωί, κανονίζει τις προγραμματισμένες συναντήσεις του με κατοίκους της περιοχής, συζητάει μαζί τους τα όποια προβλήματα, οργανώνει τις εκκρεμότητες που έχει για το υπόλοιπο της ημέρας και μετά παίρνει το αυτοκίνητο ή τη μηχανή του και οργώνει την περιοχή για να καλημερίσει πόρτα-πόρτα τους συντοπίτες του...
Πείτε μου τώρα: έχει καμία σχέση αυτός ο γοητευτικός και συγκροτημένος 45άρης με το άναρχο νιάτο, το οποίο γνωρίσαμε σχεδόν είκοσι χρόνια πριν, που κάτι με τους επώνυμους έρωτές του και κάτι με τους καβγάδες του, ήταν το αγαπημένο εξώφυλλο του Τύπου, για άλλου όμως τύπου θέματα; Καμία! Τον ρωτάω για όλα και με ξαφνιάζει γιατί δεν κωλώνει να απαντήσει! Μάλιστα, ακούγοντάς τον να μιλάει με τέτοιο πάθος για τα καθήκοντά του ως δήμαρχος νιώθω ότι γεννήθηκε για να υπηρετήσει μόνον αυτό και ο Γκλέτσος των σκανδάλων έχει πεθάνει. Σε μια περίοδο που ο κόσμος μισεί τους πολιτικούς και τους πετάει γιαούρτια, αυτόν τον αγκαλιάζουν και τον κερνάνε καλούδια για το σπίτι…

Μπαίνω στον πειρασμό να τον ρωτήσω πώς γίνεται και είναι στο επίκεντρο των συζητήσεων, είτε από τη θέση του δημάρχου που βρίσκεται τώρα είτε τότε που ήταν πρωταγωνιστής. Φαίνεται ότι ούτε και ο ίδιος το έχει πολυκαταλάβει.


«Τώρα που το λες και το σκέφτομαι, νομίζω ότι έχεις δίκιο. Δεν έχω κάτσει ποτέ να ψάξω γιατί γίνεται αυτό, πίστεψέ με… Ισως επειδή δεν μπορώ να σσυμβιβαστώ με κάποια πράγματα, τα οποία αντικειμενικά είναι λάθος και πρέπει να αλλάξουν. Ερχομαι, λοιπόν, σε σύγκρουση με το κατεστημένο και γίνεται ό,τι γίνεται, μάλλον» απαντάει.

Οι απειλές
- Πριν από περίπου έναν μήνα έγινε ένα επεισόδιο στον τόπο σου και δέχτηκες απειλές κατά της ζωής σου από κάποιους, τους οποίους αποδείχτηκε ότι γνώριζες. Τι έγινε με αυτή την ιστορία; Τελείωσε;Τα παιδιά αυτά βέβαια και τα γνώριζα, είχαν μεγαλώσει εδώ, στον τόπο μας. Η ιστορία τελείωσε έτσι ακριβώς όπως έπρεπε να τελειώσει, γιατί αυτά τα παιδιά έκαναν την περιοχή να «στενάζει», έδειχναν το κακό πρόσωπο της κοινωνίας, είχανε γίνει ο φόβος και ο τρόμος. Με την άμεση παρέμβαση του εισαγγελέα και εφόσον κάποιος μπήκε μπροστά, έκανε τις μηνύσεις και δεν φοβήθηκε, η κατάσταση είναι πλέον υπό έλεγχο. Βεβαίως αυτό είναι καλό και για τα ίδια τα παιδιά, αλλά και για εμάς που δεν χρωστάμε τίποτε να ζούμε καθημερινά σε καθεστώς τρομοκρατίας και να μην μπορούμε να κυκλοφορούμε ελεύθεροι.

- Είναι η πρώτη φορά που δέχεσαι απειλές για τη ζωή σου σε αυτήν τη θέση που βρίσκεσαι; Ευθείες απειλές για τη ζωή μου, ναι, είναι η πρώτη φορά. Ομως στο παρελθόν είχα ξαναδεχτεί κάποια απειλητικά μηνύματα και ανώνυμες απειλές. Από την πρώτη στιγμή που κάθισα σε αυτήν τη θέση και έκανα διάφορες παρεμβάσεις, «ξίνιζε η σούπα για κάποιους» και έκαναν διάφορα για να με φοβίσουν. Οσοι τους πήγαινα κόντρα, έριχναν και μια ανώνυμη απειλή για εκφοβισμό.

- Επομένως είσαι επαναστάτης με αιτία ή χωρίς αιτία;Θεωρώ ότι δεν μου ταιριάζει ο χαρακτηρισμός «επαναστάτης». Εγώ απλώς προσπαθώ να βρω το δίκιο, τίποτε παραπάνω.

- Γκρέμισες τις προστατευτικές μπάρες στα διόδια του δήμου Πελασγίας και δικαιώθηκες…Δικαιωθήκαμε, θέλεις να πεις. Πήραμε 2.500 κάρτες μέχρι να γίνει ο δρόμος και από τότε βλέπουμε αυτό το έργο να παίρνει σάρκα και οστά, και να μην έχει μείνει στα λόγια. Εκκρεμεί το δικαστήριο που έχω στις 26 Απριλίου του 2012 και ελπίζω, έχοντας εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη, να επικρατήσει το δίκιο.

Δήμαρχος-σταρ ή «βλαχοδήμαρχος»
- Με αφορμή τις μπάρες ο ξένος Τύπος σε «λάτρεψε». Η ελβετική εφημερίδα «Le Matin» και η γαλλική εφημερίδα «L'Umanite» έχουν ασχοληθεί στα εξώφυλλά τους με σένα και σε έχουν χαρακτηρίσει δήμαρχο-σταρ. Εσύ πώς νιώθεις; Δήμαρχος-σταρ ή «βλαχοδήμαρχος»; Γιατί και ο προκάτοχός σου ασχολήθηκε με τις μπάρες και έκανε πράγματα, αλλά κανένας δεν του έδωσε τότε δημοσιότητα.Οπου συμφέρει τον τόπο είμαι «βλαχοδήμαρχος» και όπου επίσης συμφέρει τον τόπο είμαι δήμαρχος-σταρ. Κάποιοι λένε ότι κάνω καραγκιοζιλίκια. Μπορεί και να έχουν δίκιο, να τα κάνω, αλλά ακόμη και με αυτά, όταν ωφελείται ο δήμος, τότε καλώς καμωμένα.

- Εχεις μετανιώσει για πράγματα που έκανες στην προσωπική αλλά και στην επαγγελματική ζωή σου;Κάθε μέρα είναι μια καινούργια ζωή για μένα. Δεν κάθομαι να σκεφτώ τι έκανα και τι δεν έκανα πριν από δέκα χρόνια και εάν ήταν καλά ή άσχημα. Παίρνω τα «μαθήματα εσωτερικής καύσης», τα επεξεργάζομαι και μετά δεν με ακουμπάει τίποτε. Εχω κάνει την αυτοκριτική μου.

- Θα τα καταφέρεις από αυτήν τη θέση να κάνεις τον κόσμο καλύτερο ή είναι απλώς μια ρομαντική σκέψη που θα μείνει απωθημένο; Είναι σκέψεις που καθημερινά κάνω και βλέπω σιγά-σιγά έστω και λίγο κάτι να γίνεται, να μπαίνει ένα λιθαράκι. Το να βοηθάς κάποιους ανθρώπους που νιώθουν παραμελημένοι και μόνοι είναι μεγάλη ευτυχία, και την καταλαβαίνω τώρα από αυτήν τη θέση που μου έδωσαν οι συμπατριώτες μου και με τίμησαν. Αυτή είναι η μεγαλύτερη ψυχοθεραπεία μου. Γι’ αυτό είμαι εδώ και γι’ αυτό τα έχω αφήσει όλα, το γουστάρω, ρε παιδί μου, πίστεψέ με, είναι η απόλυτη ηδονή για μένα.

«Δεν τους φοβάμαι τους Ελληνες»
- Κεφάλαιο «πολιτική». Το Μνημόνιο τι σου λέει; Εσύ καλά παλεύεις, αλλά όταν τελειώσουν τα λεφτά, τι γίνεται;Μπορεί να ακούγεται παράδοξο, αλλά δεν τους φοβάμαι τους Ελληνες, νομίζω ότι θα τα καταφέρουμε. Θέλω να είμαι αισιόδοξος…

- Από τον γύρο που κάνεις καθημερινά μιλώντας με αγρότες και με ανθρώπους όχι και τόσο ευκατάστατους, βλέπεις και ακούς να υπάρχει κλίμα αισιοδοξίας;Είναι δύσκολα τα πράγματα, αλλά εμείς εδώ στην Ανατολική Φθιώτιδα θέλουμε να μεταφέρουμε το μήνυμα ότι θα σταθούμε στα πόδια μας μέχρι το τέλος, θα πεθάνουμε τελευταίοι και έχουμε την αγκαλιά μας ανοιχτή και για όλους όσοι μας έχουν ανάγκη. Ελάτε όλοι εδώ, χωράμε όλοι!

- Ο Παπανδρέου πώς σου φαίνεται; Αν τον είχες απέναντί σου τι θα του έλεγες; Οτι όλα πάνε καλά και είμαστε αισιόδοξοι; Ομολογουμένως, είναι πολύ δύσκολο το παιχνίδι τού να διοικείς. Εχεις να παλέψεις με θηρία, αναγνωρίζω σε τι θέση βρίσκεται εκείνος πάνω-κάτω σε καθημερινή βάση. Είναι πολύ μεγάλο το φορτίο στις πλάτες του. Εάν τον είχα απέναντί μου, θα του έλεγα να αναλάβει το πολιτικό κόστος ακέραιο και να προσπαθήσει με νύχια και με δόντια να βγάλει το κάρο από τη λάσπη. Από εκεί και μετά, η Ιστορία θα τον κρίνει αναλόγως και ο κόσμος ακόμη περισσότερο.


«Ξύλο; Από τη μάνα μου...»
- Πάντως ξύλο και μπουνιές, δόξα τω Θεώ, έπαιξες και με το παραπάνω. Από γυναίκα έχεις φάει ξύλο;Από τη μάνα μου. Εκτός από τη μάνα μου που έχω φάει κάποιαχαστούκια, από άλλες γυναίκες που με ψάχνανε και δεν με βρίσκανε, έχω φάει κάτι βάζα στο κεφάλι. Αυτά.

- Μία σύντροφος σου λείπει; Δεν πιστεύεις ότι είσαι σε μια ηλικία να αράξεις δίπλα σε έναν άνθρωπο;Οχι! Τι είναι αυτά που λες; Ποια ηλικία; Είμαι μικρό παιδί ακόμη και το να αράξω σημαίνει να παραιτηθώ. Γιατί; Είναι πολύ νωρίς. Εχω ακόμη πολλά χρόνια μπροστά μου για να αράξω.

- Συμβουλές από μια γυναίκα που θα ήταν στο πλευρό σου, θα άκουγες; Οχι, έχω τους αντιδημάρχους μου γι’ αυτό, τους ανθρώπους που εμπιστεύομαι απόλυτα για να μου λένε την άποψη και τη γνώμη τους, και να αποφασίζουμε μαζί. Μια γυναίκα θα μου δίνει συμβουλές; Για να μην παρεξηγηθώ, τις γυναίκες τις αγαπάω και τις σέβομαι απεριόριστα, όμως ο δήμος και αυτή η θέση είναι πολύ περίπλοκη κατάσταση. Ποτέ δεν θα έμπαινα σε διαδικασία να συζητήσω τα προβλήματά του με μια γυναίκα που έχω μέσα στο σπίτι μου.

«Ποιος είπε ότι είμαι μόνος;»
- Τέλος πάντων, μια γυναίκα στη ζωή σου δεν σου λείπει;Ποιος σας είπε ότι είμαι μόνος μου; Μπορεί να την έχω βρει και να μην το λέω. Είναι κάπως περίεργα τα πράγματα με μια σχέση. Το κινητό μου είναι πάντα ανοιχτό, χθες το βράδυ κατά τις 2.30 χτυπούσε γιατί έτυχε ένα κακό περιστατικό. Φαντάζεσαι, αν είχα κάποια δίπλα μου, τι θα γινόταν; «Πού πας; Τι κάνεις;» και τα σχετικά. Θέλω να αναπνέω, θέλω αέρα στη ζωή μου και στη σχέση μου, εμένα αυτή η πίεση με πνίγει, μπορεί να με σκοτώσει.

- Είσαι πάντα έτσι δύσκολος και απόλυτος στις σχέσεις σου; Πανεύκολος είμαι. Δεν καταπιέζω, δεν ρωτάω, δεν ψάχνω και το ίδιο απαιτώ και από τις γυναίκες. Ο,τι δεν τους κάνω, να μη μου το κάνουν.


- Ερωτικά γράμματα παίρνεις τώρα πια όπως παλιά;Μπα, έχουν σταματήσει να τα κάνουν αυτά τώρα οι θαυμάστριες.

- Θέλεις να βάλουμε μια σφραγίδα στο σήμερα; Ετσι όπως έχεις διαμορφώσει τη ζωή σου, θα μπορούσες να πεις με βεβαιότητα ότι ζεις την απόλυτη ευτυχία;Ναι, και το λέω ειλικρινά, με το χέρι στην καρδιά. Είμαι απόλυτα ευτυχισμένος.

«Να βρει έναν Γκλέτσο και να τον παντρευτεί...»
- Με τη Βαλίσια, την κόρη σου, πώς είναι η επικοινωνία σας; Σου κάνει καμιά φορά ερωτήσεις που σου προκαλούν αμηχανία;Οχι, η αλήθεια είναι ότι δεν με έχει φέρει ποτέ σε αμηχανία. Θες από ένστικτο, θες γιατί κάποια πράγματα τα καταλαβαίνει, πάντως όλα είναι μια χαρά. Είναι πολύ ώριμο παιδί, παρά το μικρό της ηλικίας της.

- Πώς θα σου φαινόταν αν η Βαλίσια γνώριζε έναν άνδρα τύπου «Γκλέτσος» μεγαλώνοντας; Τι θα έκανες; Θα ήθελα να γνωρίσει έναν Γκλέτσο, όταν αυτή θα είναι τριάντα χρόνων και αυτός σαράντα, για να ξέρει να χειριστεί ο ένας τον άλλον και να τον παντρευτεί. Μη φάει τη χλαπάτσα σε μικρή ηλικία, να είναι συνειδητοποιημένη και ώριμη. Τότε μάλιστα, θα ήθελα σαν τρελός να βρει έναν Γκλέτσο και να τον παντρευτεί!


«Το θέατρο έφτιαξε την ψυχή μου»
- Απέχει παρασάγγας ο Απόστολος του χθες από τον σημερινό. Εχεις πάθει μετάλλαξη;Ελπίζω να εννοείς προς το καλύτερο (γελάει). Φαντάζεσαι όμως να μην είχα διαφορά, πόσο τραγικός θα ήμουν; Βρήκα να ασχολούμαι με κάτι που μου αρέσει πάρα πολύ. Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μου άρεσε το θέατρο. Ομως τη δεδομένη στιγμή είχα ανάγκη από αυτό και το βρήκα. Ο Θεός μού έκανε το χατίρι και μου έδωσε κάτι που με ενθουσιάζει και με γεμίζει απόλυτα.

- Αν γύριζες τον χρόνο πίσω, τι θα άλλαζες;Τίποτε! Το θέατρο με βοήθησε πάρα πολύ, και δεν εννοώ σε ό,τι αφορά τη δημοσιότητα μόνο για να πάω στις εκλογές. Εννοώ ότι μέσα από τις δυσκολίες του, τα θετικά και τα αρνητικά του έφτιαξε την ψυχή μου, μου έδωσε εμπειρίες, συναισθήματα, γνώσεις, τα πάντα. Αυτά κουβαλάω τώρα και βλέπω πόσο καλά λειτούργησε. Είναι το μεγαλύτερο σχολείο που υπάρχει. Δεν καταλαβαίνεις πόσο χρήσιμο είναι για τη μετέπειτα ζωή σου και τη διαμόρφωση της προσωπικότητάς σου, αν δεν περάσεις από αυτό.

espresso