Πολιτικοί Ηγέτες και Κυβερνητικά Στελέχη Του Καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου

Πολιτικοί Ηγέτες και Κυβερνητικά Στελέχη

Του Καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου

  

     Τα είπε αρκούντως προσβλητικά η Γαλλική Le Mond αναφερόμενη στα «παιδάκια» που κρατούν στα χέρια τους τις Τύχες της Ευρώπης σε εποχές δραματικών κρίσεων!

      Τους «έσφιξαν» πολύ άγρια πατέρα και υιό Μέρντοχ οι Βουλευτές της Εξεταστικής Επιτροπής του Βρετανικού Κοινοβουλίου σε μια διαδικασία την οποία χτες κάλυψαν ΖΩΝΤΑΝΑ παγκοσμίου εμβέλειας τηλεοπτικά ΜΜΕ όπως BBC, CNN, Bloomber, Euronews κλπ, κλπ, αναφορικά με την υπόθεση τηλεφωνικών υποκλοπών της εφημερίδας «news of the World»  που ήδη έκλεισε, ένας παλιός συντάκτης της βρέθηκε νεκρός, η γενική της διευθύντρια βρέθηκε υπό κράτηση, κόστισε την παραίτηση του Διευθυντή και Υποδιευθυντή της Αστυνομίας του Λονδίνου και…έπεται συνέχεια!

      Σε μια Ελλάδα που οικονομικά, κοινωνικά, πολιτικά, πολιτισμικά παραπαίει και θα περίμενε κανείς οι «μεγάλες και μεγάλης κυκλοφορίας» εφημερίδες της Αθήνας να μας ανακοινώνουν σε βάθος έρευνες και μελέτες για το χτες που μας οδήγησε στο τραγικό σήμερα και για τις πιθανές (εάν υπάρχουν) προοπτικές για το δυσοίωνο αύριο που μας έρχεται – χωρίς ελπίδα…   

      Οι δικές μας τηλεοράσεις και τα δικά μας ΜΜΕ μας προτρέπουν να αγοράσουμε τις Κυριακάτικες εκδόσεις των «μεγάλων» εφημερίδων πανελλαδικής κυκλοφορίας επειδή μα προσφέρουν σε CD…τα Λαϊκά του Καζαντζίδη, τα ερωτικά του Πάριου, τα κλασικά του Ξaρχάκου και του Ξυλούρη και μαζί σε DVD…τις κλασικές και σύγχρονες κινηματογραφικές επιτυχίες του…Χόλλυγουντ!

Στελέχοι και Ηγέτες

    Παλιότερα αναζητούσαμε Στελέχη με Διοικητικές Ικανότητες που χρησιμοποιούσαν Μεθόδους και Στρατηγικές αποτελεσματικές στην εκπλήρωση των Στόχων τους...

   Σήμερα οι επιχειρήσεις αναζητούν Στελέχη που να είναι και Ηγέτες

   Ακούμε πολιτικούς να αναφέρονται στην σημαντική έννοια της ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ που σημαίνει «κάνω διαφορετικά πράγματα από τους ανταγωνιστές μου ή κάνω τα ίδια πράγματα με διαφορετικό τρόπο». Με άλλα λόγια η στρατηγική είναι το εργαλείο για την επιτυχία και χωρίς αυτή, καμιά λειτουργία δεν μπορεί να είναι αποτελεσματική.

     Συχνά οι ακαδημαϊκοί δεχόμαστε ερωτήματα αναφορικά με τις διαφορές και τις ομοιότητες ανάμεσα σε ΣΤΕΛΕΧΗ και ΗΓΕΤΕΣ οπότε και απαντάμε λέγοντας ότι το Στέλεχος διορίζεται από κάποιους άλλους, ενώ ο Ηγέτης αναδεικνύεται από την αποδοχή των συνανθρώπων του και καθιερώνεται από την αποτελεσματική άσκηση των καθηκόντων του.

Ο Ηγέτης στοχεύει στην καινοτομία, στη μεταλαμπάδευση νέων ιδεών, στους συνεργάτες του. Το Στέλεχος απλά συνεχίζει το έργο του προκατόχου του και παραμένει πιστός στους τύπους.

     Διεθνώς, αλλά και στην πατρίδα μας κυκλοφορούν και σλόγκαν που διατείνονται ότι:

      Ενώ ο Ηγέτης πράττει μόνο τα σωστά, το Στέλεχος προσπαθεί όλα τα πράγματα που κάνει να φαίνονται σωστά.
        Ο Ηγέτης είναι ανθρωποκεντρικός, ενδιαφέρεται πραγματικά για τους συνανθρώπους του και τους αναπτύσσει

      Το Στέλεχος ενδιαφέρεται για τα Συστήματα και το πώς θα χρησιμοποιήσει τα άτομα σωστά.

     Το Στέλεχος συνηθίζει να δίνει εντολές και περιμένει να πραγματοποιηθούν,

     Ο Ηγέτης ζητάει και καταφέρνει να πείθει με τον τρόπο του.

     Το Στέλεχος επιζητά το «μπράβο» για τον εαυτό του

     Ο Ηγέτης λέει το «μπράβο» στους συνανθρώπους του.

     Στην Ελλάδα, την Ευρώπη, την Υφήλιο οι ΗΓΕΤΕΣ, σε χώρες με Δημοκρατικό πολίτευμα εκλέγονται με δημοκρατικές διαδικασίες.

     Αυτοί οι Ηγέτες στη συνέχεια ΔΙΟΡΙΖΟΥΝ τα πρόσωπα της επιλογής τους για να στελεχώσουν τη Δημόσια Διοίκηση και τους φορείς που την συνθέτουν…

     

      Κλείνω, με μια αναφορά στην αλληγορία του Πλάτωνα για να την θυμηθούν όσοι την έχουν διαβάσει και να φροντίσουν να την μάθουν και να την διαβάσουν σε βάθος όσοι την αγνοούν:

      Διαπιστώνοντας τον εκφυλισμό της Αθηναϊκής Δημοκρατίας, την κατάπτωση συστημάτων αξιών, την  έλλειψη Ηγετών αλλά και ικανών στελεχών που αυτοί διόριζαν σε δημόσιες θέσεις ο αρχαίος μας φιλόσοφος επέμενε ότι η μοναδική ελπίδα ήταν να φιλοσοφήσουν οι Άρχοντες ή Να αναλάβουν τα ηνία της Εξουσίας οι φιλόσοφοι!

      Στην σχετική δραματική του αλληγορία παρουσιάζει ένα σκάφος ακυβέρνητο καθώς ο ιδιοκτήτης είναι μύωψ, κουφός και ΔΕΝ γνωρίζει την ναυτική Τέχνη ενώ τα μέλη του πληρώματος φιλονικούν μεταξύ τους και ΚΑΝΕΙΣ δεν σκέπτεται ότι χρειάζεται ένα έμπειρος Κυβερνήτης που να γνωρίζει τις θέσεις των άστρων και τις ιδιοτροπίες των ανέμων…

     Ο μόνος που μπορεί να οδηγήσει με ασφάλεια μέσα από την τρικυμία το μεθυσμένο καράβι είναι ο Κυβερνήτης – φιλόσοφος!

  

     Αναρωτιέμαι μαζί σας:

    Στη σύγχρονη Ελλάδα, Ευρώπη, Υφήλιο υπάρχουν αυτοί οι Πλατωνικοί «Κυβερνήτες-Φιλόσοφοι» ή είμαστε πλέον καταδικασμένοι μαζί με το αλληγορικό μας καράβι να…τσακιστούμε στα βράχια;