Το παράπονο του Ιακωβίδη για τον Βοσκόπουλο!

«Δεν περίμενα ο Τόλης πάντα να με ξεχνάει». Το παράπονο του ανθρώπου που εμπιστεύτηκε το ταλέντο του Τόλη Βοσκόπουλου δίνοντάς του τα πρώτα μεγάλα του τραγούδια που τον ανέδειξαν. Δεν είναι άλλος από τον συνθέτη Ζακ Ιακωβίδη, που έχει διαγράψει μία λαμπρή πορεία στο μουσικό θέατρο, έχει ντύσει με τις μουσικές του πολυσυζητημένες παραστάσεις και έχει υπογράψει τεράστιες επιτυχίες.

To παράπονό του εκφράζει στη βιογραφία του, που φέρει τον τίτλο «Θα ζήσω ελεύθερο πουλί» και σε λίγο καιρό θα βρίσκεται στα ράφια των βιβλιοπωλείων. Τη ζωή του εμπιστεύτηκε στον συγγραφέα Κώστα Παπασπήλιο, ο οποίος λίγο πριν κυκλοφορήσει το βιβλίο, μας παραχωρεί υλικό.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα κεφάλαια που αναφέρονται στον Τόλη Βοσκόπουλο και έχουν τους τίτλους «Γιεγιέδες και μπουζούκια» και «Ο Τόλης σε μια δύσκολη ώρα»…

Ενώ προχωρούσαν οι πρόβες της επιθεώρησης των Ελευθερίου - Λυμπερόπουλου «Γιεγιέδες και μπουζούκια», παρουσιάστηκαν και τα προβλήματα. Ατυχώς, δύο ημέρες πριν από την πρεμιέρα ο Γιάννης Πουλόπουλος τσακώθηκε με τον επιχειρηματία Γιάννη Σύλβα και αποχώρησε αφήνοντας στα κρύα του λουτρού το θέατρο. Πάνω στην απόγνωση, τη λύση έδωσε ο Ζακ.
Χαρακτηριστικός είναι ο διάλογος του συνθέτη με τον θεατρικό επιχειρηματία…

«- Μην ανησυχείς καθόλου, Γιάννη. Στη θέση του Πουλόπουλου θα βάλουμε τον Βοσκόπουλο.

- Μα, ο Βοσκόπουλος δεν είναι φίρμα.

“Θα τον κάνω εγώ”, είπε ο Ζακ και το πίστευε.

Η αποκάλυψη της παράστασης ήταν ο Τόλης Βοσκόπουλος. Νέος, ωραίος και αισθησιακός, με το μπουζούκι ανά χείρας έγινε σταρ σε μια νύχτα. Με την ιδιότυπη αισθηματική φωνή του, πότε μόνος και πότε ντουέτο με τις ηθοποιούς, έκλεψε την παράσταση. Με τη “Γαρδένια” μάλιστα πήρε το διαβατήριο για τη μεγάλη επιτυχία.

Την επομένηη ο Βοσκόπουλος κλήθηκε να υπογράψει συμβόλαιο στην “Κουίντα”, στη Φωκίωνος Νέγρη. Ο αδικημένος καλλιτέχνης που φυτοζωούσε έκλεισε μεροκάματο χίλιες πεντακόσιες δραχμές, παρακαλώ. Ολο συγκίνηση, δεν σταματούσε να επαναλαμβάνει στον ευεργέτη του: “Ζακ, με έσωσες, με έσωσες!”

Δεν πέρασαν τρεις μήνες και ο Βοσκόπουλος ανέβηκε στο στούντιο της Κολούμπια για ηχογράφηση. Δίπλα του η Δούκισσα, ανερχόμενη τραγουδίστρια, τον κοιτούσε στα μάτια με λατρεία.

“Σύντροφός του τότε στη ζωή. Με ζωντάνια και με μπρίο, ερμήνευσαν μοναδικά την “Αρραβωνιάρα”. Πού να φαντάζονταν τη διαχρονικότητα του τραγουδιού τους.

Μόλις κυκλοφόρησε ο δίσκος, έγινε ανάρπαστος. Το ίδιο και ο Τόλης, που ως δια μαγείας ξέφυγε οριστικά από τα… δύσκολα.

Η συνέχεια για το Βοσκόπουλο ήταν θριαμβευτική. Με τον Ζακ έκανε κι άλλες επιτυχίες. Ξαφνικά οι δρόμοι τους χώρισαν και διέκοψαν κάθε επικοινωνία. Ο Ζακ τον αγαπούσε και τον πίστευε πολύ. Γι’ αυτό όταν τον βλέπει σε τόσες εκπομπές και αφιερώματα χαίρεται και πικραίνεται μαζί.

“Δεν περίμενα ο Τόλης πάντα να με ξεχνάει”».

Ο μαέστρος που έφτιαξε κι άλλες φίρμες όταν του ανοίγεις το κεφάλαιο Βοσκόπουλος κρατάει μια περήφανη στάση: «Εκανε στην τηλεόραση μία εκπομπή για τον εαυτό του και κάλεσε όλους τους συνεργάτες του, εκτός από μένα. Δεν θέλω να πω κάτι άλλο» αρκείται να πει στην «Espresso».

Την ίδια στάση κρατάει και για άλλους τραγουδιστές που στήριξε κι ίσως να του γύρισαν την πλάτη. «Ουδείς ασφαλέστερος εχθρός του ευεργετηθέντος»… «Δεν θέλω να ασχοληθώ» ήταν η τελευταία φράση του Ζακ Ιακωβίδη.

Αλλα ενδιαφέροντα κεφάλαια του βιβλίου είναι η αναφορά στην «Κανάρα», το «τραγούδι των πάσης φύσεως γυναικόπληκτων», που άντεξε στον χρόνο μέσα από την ανεπανάληπτη ερμηνεία του Χριστάκη.

Ακόμη, «Ο ερωτικός Γιάννης Πάριος», ο φίλος του Ζακ που ερμήνευσε με τη δική του φωνή το κοσμαγάπητο σλόγκαν της μεταπολεμικής εποχής «Να το πάρεις το κορίτσι». Ο Ζακ εξομολογείται, δε, και τον έρωτά του με την τραγουδίστρια Παμέλα, που τον άφησε απαρηγόρητο για πολύ καιρό.


espresso