Ο ΚΩΣΤΕΤΟΣ ΕΧΑΣΕ ΤΟΝ ΓΙΟ ΤΟΥ...

Λίγες ημέρες πριν αναχωρήσει για το επόμενο σόου του στη Νέα Υόρκη, ο Ελληνας σχεδιαστής Βασίλειος Κωστέτσος μιλάει για πρώτη φορά στην «Espresso της Κυριακής» για την απώλεια του «γιου» του, όπως τον αποκαλεί, του Κολούμπο, για τις δύσκολες στιγμές που πέρασε μαζί του και μας εμπιστεύεται τι σκέφτεται να κάνει για να τον θυμάται...

- Ταυτόχρονα με την προετοιμασία για την παρουσίαση της νέας κολεξιόν σου στη Νέα Υόρκη, σου συνέβη κάτι πολύ άσχημο: έχασες τον σκύλο σου πριν από λίγες ημέρες...
Είναι η χειρότερη φάση της ζωής μου. Σαν μότο μου είναι το «Ελευθερία ή θάνατος» και κάτι παρόμοιο συμβαίνει στη ζωή μου. Από τη μια πλευρά ζω το απόγειο της επαγγελματικής μου καριέρας, ένα όνειρο πέρα των προσδοκιών μου, και από την άλλη βιώνω τον χαμό του σημαντικότερου πλάσματος, συντρόφου, γιου, μέλους της οικογένειας που ήταν ο Κολούμπο για μένα. Μια κατάσταση η οποία έχει ξεκινήσει από τον Ιανουάριο, αφού η συλλογή που έδειξα τον Φεβρουάριο στη Νέα Υόρκη είχε τον τίτλο «Ερως ανήκατε μάχαν» και ήταν πολύ συμβολικό, γιατί ο περισσότερος κόσμος δεν ήξερε τι μπορεί να σημαίνει για μένα. Ηταν ο απέραντος έρωτας για μένα και ακόμα και να τον πάρει ο καρκίνος τον έρωτα αυτόν δεν θα τον νικήσει.


Η διάγνωση

- Πότε ξεκίνησαν τα προβλήματα;
Δέκα μέρες μετά το χτύπημα που είχα στο πρόσωπο τον Ιανουάριο. Οπως ήμουν στο Κολωνάκι, τον είδε η Πόπη Χαριτάτου, που είναι γνωστή φιλόζωος, και διαπίστωσε ότι ήταν κάπως αδυνατισμένος. Την επόμενη μέρα μου τηλεφωνεί ο πατέρας μου και μου είπε «βλέπω τις αμυγδαλές του κάπως πρησμένες». Τον πήγα στον κτηνίατρο, τον κράτησαν για εξετάσεις και δυστυχώς τα αποτελέσματα ήρθαν έπειτα από δύο μέρες από Λονδίνο: ήταν θετικά και η διάγνωση ήταν λέμφωμα, καρκίνος δηλαδή σττους λεμφαδένες. Αυτό του έδινε, αν έκανε χημειοθεραπεία, ένα περιθώριο έξι μηνών με έναν χρόνο ζωής, εκτός αν το ξεπερνούσε, που ήταν δύσκολο. Θα μπορούσαν να υπάρχουν πιθανότητες, αλλά ήταν ελάχιστες. Δεύτερη περίπτωση ήταν να τον αφήσω έτσι και να πεθάνει σε ένα μήνα. Το γεγονός ήταν ότι είχε καρκίνο και κατά 99% θα πέθαινε.


...και η ευθανασία

- Τελικά, πώς το αντιμετώπισες;
Βρήκα έναν Ελληνοαμερικανό γιατρό, τον Νίκο Δερβίση, στο Μίσιγκαν της Αμερικής, ο οποίος μαζί με τον Δημήτρη Φερλέμη στην Αθήνα έκαναν τα πάντα. Δυστυχώς, ήταν τόσο επιθετικός ο καρκίνος, που στους πέντε μήνες, τον Ιούνιο, παρουσίασε την πρώτη επιπλοκή. Αρχισα να χάνω τις ελπίδες μου, προσευχόμουν συνέχεια. Κι εγώ και η οικογένειά μου κάναμε τα πάντα. Είμαι τυχερός που έχω έναν πατέρα και μια μητέρα που τον λάτρευαν το ίδιο και μου συμπαραστάθηκαν. Της Παναγίας έπαθε πολύ μεγάλη επιπλοκή, είχε πρηστεί όλο το σώμα του. Επειδή λοιπόν δεν ήθελα να τον ταλαιπωρήσω, αποφάσισα να του κάνω ευθανασία. Ημουν σε δίλημμα, όμως δεν μπορούσαμε να κάνουμε πίσω, γιατί είχαμε φτάσει στο στάδιο που υπέφερε. Είχαμε αποφασίσει στις 18 Αυγούστου να τον πάμε για ευθανασία στο κτηνιατρείο. Μιλάω με τον πατέρα μου και του λέω «θα περάσω να σας πάρω, κατέβασέ τον κάτω». Ο Κολούμπο όμως είχε απίστευτη διαίσθηση, ένιωσε ότι θα πήγαινε για ευθανασία και ήταν τόσο υπερήφανος, που δεν ήθελε να τον δω να κλείνει τα μάτια. Σηκώθηκε μόνος του, περπάτησε κάποια μέτρα στο μπαλκόνι, πήγε κάτω από το κρεβάτι και έσβησε εκεί. Ο Κολούμπο έκανε τον κόσμο να αγαπήσει τα γαλλικά μπουλντόγκ. Ηταν για μένα το πρώτο κατοικίδιο που απασχόλησε τον κόσμο στην Ελλάδα, κάτι που είχε να συμβεί στη χώρα μας από τα χρόνια της Λάσυ.

- Ποια ήταν η χειρότερη στιγμή για σένα μαζί του;
Οταν αντίκριζα τα πόδια του που ήταν ξυρισμένα για να μπορέσουν να του βάλουν την ενδοφλέβια ένεση της χημειοθεραπείας.

- Η καλύτερη στιγμή;
Οταν τρώγαμε μαζί σουβλάκια και όταν τρελαινόταν να πιάνει το τιμόνι να οδηγεί.

- Πότε τον υιοθέτησες;
Γεννήθηκε στις 25 Οκτωβρίου του 2004 και τον πήρα 12 Νοεμβρίου του 2004 από pet shop. Στην αρχή, φοβόμουν και να τον πιάσω. Δεν φανταζόμουν ποτέ την εξέλιξη της αγάπης αυτής. Ηταν ο μεγαλύτερος έρωτας της ζωής μου στο βρόμικο κύκλωμα που ζούμε.

- Γιατί τον ονόμασες Κολούμπο;
Είχα έναν φίλο μου ο οποίος ασχολιόταν με το body building. Κάποια στιγμή που παρακολουθούσαμε τους πρωταθλητές του διαγωνισμού «Mr Olympian», παρατήρησα ότι μια χρονιά είχε βγει ένας Ελληνοαμερικανός ο οποίος λέγονταν Φράνκο Κολούμπο. Είχε το τέλειο σώμα και πρόσωπο, απλώς ήταν κοντός και επειδή τα γαλλικά μπουλντόγκ είναι μικρόσωμοι body builder, σκέφτηκα ότι το όνομα του ταίριαζε πολύ.

- Τον θάψατε κάπου;
Ναι, στο Κορωπί, σε ένα ιδιωτικό νεκροταφείο σκύλων.

- Τι θα ήθελες να κάνεις για να τον θυμάσαι;
Σκέφτομαι κάποια στιγμή να γίνει καρτούν σε ένα παιδικό παραμύθι ή κάτι σαν ίδρυμα, προκειμένου να βοηθήσει σκυλάκια που δεν έχουν οι ιδιοκτήτες τους την οικονομική δυνατότητα να τα θεραπεύσουν.


Για τρίτη χρονιά στο fashion week της Ν. Υόρκης

- Σε πετυχαίνουμε σε φάση προετοιμασίας για το επόμενο σόου σου στη Νέα Υόρκη. Είναι όλα έτοιμα;
Είναι η τρίτη φορά που παρουσιάζω συλλογή μου. Είναι πολύ σημαντικό για έναν Ελληνα που έχει τη βάση του στην Ελλάδα. Μάλιστα, φέτος είναι η πρώτη φορά που το fashion week γίνεται στο Lincoln Center της Νέας Υόρκης.

- Πότε γίνεται η επίδειξή σου;
Στις 12 Σεπτεμβρίου, στις εννέα το βράδυ. Τίτλος της συλλογής για την Ανοιξη - Καλοκαίρι 2011 είναι «Vases and the Amazons». Είναι εμπνευσμένη από θέματα που υπάρχουν σε αρχαία αγγεία, τα οποία είναι αποτυπωμένα στα υφάσματα, και έχει επιρροές από τον δυναμισμό των αμαζόνων. Αλλωστε, η συλλογή ονομάζεται «Αella», που ήταν το όνομα της πρώτης αμαζόνας.

- Θα συμμετέχουν και μοντέλα από την Ελλάδα;
Δεν έχω αποφασίσει ακόμα. Σαφώς αν κάποιος Ελληνας ή Ελληνίδα βρίσκεται εκείνη την περίοδο στη Νέα Υόρκη και κάνει για το σόου, με μεγάλη μου χαρά να συνεργαστούμε.

espresso