ΤΑ ΠΕΝΤΕ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΠΕΡΕΤΑ...
Μοιάζει με προσπάθεια να… σκοτώσεις έναν ήδη σκοτωμένο αλλά είναι αλήθεια πως τα αγωνιστικά "αμαρτήματα" του Μάριο Μπερέτα είχαν ε...


Μοιάζει με προσπάθεια να… σκοτώσεις έναν ήδη σκοτωμένο αλλά είναι αλήθεια πως τα αγωνιστικά "αμαρτήματα" του Μάριο Μπερέτα είχαν εντοπιστεί, τουλάχιστον τα περισσότερα, είχαν συζητηθεί από κόσμο και φυσικά τη διοίκηση και τελικά έγιναν η αιτία της αποχώρησής του από τον πάγκο του ΠΑΟΚ.
Ο τρόπος προετοιμασίας
Ήταν φανερό εξαρχής πως η φετινή προετοιμασία του ΠΑΟΚ ήταν πιο χαλαρή των τελευταίων χρόνων. Παρότι ο Μάριο Μπερέτα ήθελε να παρουσιάσει έναν πιο επιστημονικό τρόπο εργασίας με την τεχνολογία να παίζει πολύ ουσιαστικό ρόλο, στο γήπεδο είναι αλήθεια πως οι παίκτες δε δούλεψαν όσο σκληρά έπρεπε. Όσο σκληρά είχαν συνηθίσει. Τουλάχιστον αυτό ισχυρίζονται οι ίδιοι κάνοντας τις απαραίτητες συγκρίσεις με τον Φερνάντο Σάντος
Η έλλειψη πλάνου
Ακόμα και στο φιλικό κόντρα στη Νυρεμβέργη και ενώ έχει προηγηθεί η κριτική για τις επιλογές του, ο Μάριο Μπερέτα δεν έδειχνε να έχει κατασταλάξει στα πλάνα του ενόψει Άγιαξ, κάνοντας απίστευτους πειραματισμούς στην ενδεκάδα. Έστω και αν υπήρχαν πολλοί τραυματισμοί, η χρησιμοποίηση του Φιλομένο σαν αριστερό χαφ, του Φωτάκη σαν δεξιού χαφ και φυσικά η επιμονή – εμμονή στην η παρουσία της άμυνας ψηλά συζητήθηκαν ποικιλοτρόπως
Η αλλαγή στον τρόπο άμυνας
Όταν ο ΠΑΟΚ έψαχνε προπονητή «διαφήμιζε» πως πρώτο του προσόν θα πρέπει να είναι η ταιριαστή αγωνιστικά φιλοσοφία με τον Φερνάντο Σάντος. Κάτι που αποδείχτηκε στην πράξη πως ο Μάριο Μπερέτα δεν είχε. Ο Ιταλός επιδίωξε να αλλάξει εξ αρχής πολλά και κυρίως τον τρόπο που ο ΠΑΟΚ αμυνόταν. Η άμυνα ζώνης με πίεση στα ψηλά απέτυχε οικτρά, όχι γιατί οι παίκτες δεν μπορούσαν να την αφομοιώσουν, κάτι που θα έκαναν με το πέρασμα του χρόνου, αλλά γιατί δεν είχαν τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά να το κάνουν. Παίκτες χωρίς ταχύτητα ήταν αδύνατο να μην εκτεθούν από αυτό τον τρόπο παιχνιδιού. Και ο Ιταλός επέμεινε μέχρι τέλους…
Η οικειότητα – χαλαρότητα με τους παίκτες
Ο Μάριο Μπερέτα επέλεξε λόγω χαρακτήρα να προσεγγίσει πολύ φιλικά τους παίκτες και τελικά κατάφερε να κερδίσει τον τίτλο του… καλού ανθρώπου αλλά όχι και τον σεβασμό τους ως προπονητή. Λανθασμένη αποδείχτηκε και η επιλογή του να δώσει το περιβραχιόνιο του αρχηγού στον Τσιρίλο ενώ διαφήμιζε προς πάσα κατεύθυνση πως οι Ιταλοί παίκτες δε θα τύχουν ευνοϊκής συμπεριφοράς. Και αυτή η επιλογή συζητήθηκε αρνητικά στα αποδυτήρια…
Η προσωπικότητα και η εμφάνιση
Ακούγεται αστείο, ίσως και προκαλέσει τις δικές σας αντιδράσεις θεωρώντας το υπερβολή αλλά το παρουσιαστικό και η προσωπικότητα του Μάριο Μπερέτα ήταν φανερό πως δεν προκαλούν τον απαραίτητο σεβασμό. Όχι ότι ο Ιταλός δεν ήταν ικανός. Απλά δεν ενέπνεε με το παρουσιαστικό του εμπιστοσύνη, ενώ και οι στυλιστικές του επιλογές έκαναν χειρότερη την κατάσταση γιατί όπως και να το κάνουμε όταν ο κόσμος έβλεπε έναν προπονητή με τσαντάκι και γυαλιά ηλίου απλά να περπατάει μπροστά στον πάγκο του, την ώρα που η ομάδα δεχόταν τρία γκολ από υποδεέστερους αντιπάλους, δεν προκάλεσε και την καλύτερη εντύπωση. Έστω και αν στο παρελθόν είχαν το ίδιο επιθετικές κρίσεις και για το… καφέ δερμάτινο του Φερνάντο Σάντος...
(olapaok)