Ο Mέμος Μπεγνής καρφώνει την Ζέτα: "Eπειδή πουλάς, κάνεις ένα "Dancing with the stars", δεν γίνεσαι κ ηθοποιός"

Ο Μέμος Μπεγνής, είναι μία ιδιαίτερη περίπτωση καλλιτέχνη, αφού μπορεί να παίξει έναν ρόλο στην τηλεόραση ή στο θέατρο, εξίσου καλά με το να τραγουδήσει και να παίξει μουσική με το πιάνο. Ο συνδυασμός αυτών των στοιχείων, είναι ο καταλυτικός παράγοντας της επιτυχίας του στην μουσικοθεατρική παράσταση "Κόντρα" που πρωτοξεκίνησε στην Αθήνα, ενώ αυτό το διάστημα είναι στην Θεσσαλονίκη και στο θέατρο Βεργίνα, μαζί με την Τζένη Μπότση, τον Δημήτρη Βλάχο, την Χριστίνα Πομόνη και την Στεργία Μιχαήλου, όπου παίρνουν την μία παράταση πίσω από την άλλη!

Ε: Η καριέρα σου ξεκίνησε το 1997, όταν σε ανακάλυψε η Κάτια Δανδουλάκη. Πες μας λίγα λόγια για εκείνη την εμπειρία.

Μ.Μ.: Η Κάτια Δανδουλάκη με αγκάλιασε σαν μαμά και μου έδωσε την ευκαιρία να κάνω θέατρο. Με προσέλαβε ως πιανίστα στην παράσταση "Μαρία Κάλλας". Κατα την διάρκεια των παραστάσεων με ρωτούσε εάν θέλω να γίνω ηθοποιός και της απαντούσα πως δεν νομίζω πως θα γίνω. Δεν το είχα στο μυαλό μου, νόμιζα πως θα γίνω ένας πιανίστας. Η γοητεία αυτής της δουλειάς, είναι πως δεν ξέρεις που θα σε πάει, εγώ πάντα άφηνα τα πράγματα να έρχονται και να ακολουθώ το ένστικτο μου.

Την επόμενη χρονιά ακολούθησε και άλλη μία παράσταση, με την Κάτια Δανδουλάκη στο "Λεωφορείο ο πόθος" του Σταμάτη Φασουλή, ενω το 2001 ξεκίνησα να κάνω τηλεόραση. Μπήκα στα μονοπάτια της υποκριτικής, χωρίς όμως ποτέ να ξεχνάω την μουσική.

Ε: Από όλες τις τηλεοπτικές σειρές που έπαιξες (Άκρως οικογενειακόν, Μη μου λες αντίο, Εντιμότατοι κερατάδες κτλ), ξεχωρίζεις κάποια;

Μ.Μ.: Οι δύο "σταθμοί" μου είναι το "Άκρως οικογενειακόν", ως πρώτη επιτυχία και το "Μη μου λες αντίο", αφού έκανα έναν ιδιαίτερο ρόλο, έναν Έλληνα μουσουλμάνο που ήταν ερωτευμένος με μία Ελληνίδα Χριστιανή, εκεί τα έδωσα όλα όσο αφορά την αφοσίωση σε κάτι "ξένο", εντελώς διαφορετικές νοοτροπίες και διαφορετική θρησκεία.

Ε: Μπορεί να ταυτιστεί ένας ηθοποιός με τον ρόλο του, σε σημείο που να τον επηρεάσει και στην καθημερινότητα του;

Μ.Μ.: Όχι δεν το πιστέυω. Τους ιδιαίτερους ρόλους, πρέπει να τους δουλεύεις καλά, ο ρόλος του Μουράτ που έπαιζα, ήταν ένας ρόλος που έπρεπε να τον μελετήσω καλά. Μελέτησα το Κοράνι, κάναμε με τον Μανούσο Μανουσάκη δύο ταξίδια στην Θράκη και στα Πομακοχώρια για να δούμε το πως ζούνε αυτοί οι άνθρωποι, πως φέρονται, πως κινούνται και πως μιλάνε. Κάποια πράγματα έπρεπε να τα σεβαστούμε, δεν θα μπορούσαμε εμείς να προσβάλουμε με την άγνοιά μας αυτούς τους ανθρώπους, θα ήταν πάρα πολύ άσχημο.

Ε: Ποιά είναι η γνώμη σου για την σημερινή τηλεόραση; Τι είναι αυτό που επικροτείς και τι αυτό που κατακρίνεις;

Μ.Μ.: Μόνο να κατακρίνω μπορώ, γιατί πλέον στην ουσία έχουν εξαφανιστεί οι Ελληνικές σειρές. Με λυπεί ιδιαίτερα έτσι όπως έχει καταντήσει η τηλεόραση. Από την άλλη δεν υπάρχουν λεφτά, όταν ένα επεισόδιο κοστίζει 80-100.000 ευρώ, για αυτό και βλέπουμε συχνά φθηνές παραγωγές ή Τούρκικα σήριαλ. Αυτό που με λυπεί ακόμα πιό πολύ είναι η "κιτρινίλα" που υπάρχει στην Ελληνική τηλεόραση, που ασχολούμαστε με την φούστα της μίας και το τακούνι της άλλης. Καλό είναι να υπάρχουν και αυτά, σε μικρό βαθμό όμως, όχι σε όποιο κανάλι και να ανοίξεις, να βλέπεις αυτό το απίτευτο κουτσομπολιό, με τόσο επιφανειακά θέματα. Η τηλεόραση, έχει πίασει πλέον πάτο.

Ε: Σε μία παλιότερη συνέντευξη σου, είχες δηλώσει πως κινδύνευσες να γίνεις σνόμπ και να καβαλήσεις το καλάμι και πως σε βοήθησαν οι φίλοι σου να το αποφύγεις. Για ποιόν λόγο μπορεί να συμβεί αυτό σε έναν ηθοποιό;

Μ.Μ.: Όταν κάποιος νέος ηθοποιός, κάνει μία τεράστια επιτυχία, όπως το "Μη μου λες αντίο" και έχει τα φώτα της δημοσιότητας στραμένα επάνω του, κινδυνέυει να καβαλήσει το καλάμι. Ο μόνος λόγος για να κοιτάξεις έναν άνθρωπο από ψηλά, είναι για να τον βοηθήσεις να σηκωθεί. Πολλοί ηθοποιοί θεωρούν τους εαυτούς τους πολύ σημαντικούς, δεν μπορούν να καταλάβουν πως σε αυτή την δουλειά δεν κάνεις μόνο επιτυχίες, κάποια στιγμή είσαι στην πρώτη γραμμή και μετά είσαι πίσω.

Δεν θα έλεγα πως κινδύνεψα να καβαλήσω το καλάμι, ίσως έχει παρεξηγηθεί αυτό. Απλά κάποια στιγμή μου άρεσε, που πέτυχα κάποια πράγματα, είναι ωραίο να νιώθεις καλά. Είμαι ένα παιδί από την επαρχία, με μιά βαλίτσα όνειρα και που ξεκινησα ένα ταξίδι όπου είδα πως τα όνειρα μου γίνονται πραγματικότητα, αυτό το χαίρομαι!

Ε: Με το θέατρο, πως είναι τα πράγματα σήμερα;

Μ.Μ.: Το θέατρο είναι το τελευταίο που έχει μείνει όσο αφορά την ποιότητα. Και εκεί υπάρχουν κακές δουλειές, δεν γίνεται να παίζουν μοντέλα και παρουσιαστές. Επειδή πουλάς, κάνεις και ένα "Dancing with the stars" δεν μπορείς ξαφνικά να γίνεσαι και ηθοποιός. Το θέατρο είναι ιερό. Αν δεν έχεις την υποδομή, το υπόβαθρο και την μόρφωση, αν δεν έχεις παλέψει για αυτό, δεν μπορείς να λέγεσαι ηθοποιός. Ο κόσμος του θεάτρου είναι διαφορετικός, στο θέατρο δείχνεις πραγματικά την δύναμη σου. 

Ε: Τι συμβουλή θα έδινες σε έναν νέο ηθοποιό;

Μ.Μ.: Στις καλές εποχές θα έλεγα κάνε κάτι άλλο, τώρα θα του έλεγα μακρυά! Θα τον απέτρεπα, γιατί δεν είναι τόσο εύκολο όσο φαίνεται. Από πίσω υπάρχει τεράστια δουλειά και κόπος, αν θες να το κάνεις σοβαρά και όχι για να κάνεις μόνο εξώφυλλα. Βλέπεις καταξιωμένους ηθοποιούς που δεν κάνουν πιά θέατρο, δεν υπάρχουν δουλειές. Και αν βρεί ένας νέος ηθοποιός δουλειά, τα χρήματα είναι τόσο λίγα που δεν ζείς.

Ε: Ποιά είναι η γνώμη σου για τον Ελληνικό κινηματογράφο;

Μ.Μ.: Θα τολμήσω να πω πως δεν μου αρέσει ο Ελληνικός κινηματογράφος. Δεν μου αρέσει αυτή η μαυρίλα. Είναι λίγες αυτές οι δουλειές που μου αρέσουν, ίσως γιατί δεν υπάρχουν χρήματα. Δεν μπορώ αυτή την βωμολοχία, την φθήνια. Όταν πάω κινηματογράφο, θέλω λίγο το "παραμύθι", είμαι ρομαντικός.

Ε: Είσαι 37 χρονών, δηλώνεις κατά του γάμου και πως σου αρέσει η ελευθερία σου. Αυτό έχει να κάνει με την δουλειά σου ή με τον χαρακτήρα σου;

Μ.Μ.: Αυτό οφείλεται καθαρά στον χαρακτήρα μου. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι φτιαγμένοι να παντρευτούν. Επίσης πιστεύω πως ο προορισμός του ανθρώπου δεν είναι ο γάμος, πιστεύω είναι διαφορετικός για κάθε άνθρωπο. Αν κάναμε αυτό που νομίζουμε εμείς πως μας κάνει ευτυχισμένους, τότε θα ζούσαμε σε μία διαφορετική κοινωνία. Με τρομάζει το γεγονός του να ζω με έναν άνθρωπο για το υπόλοιπο της ζωής μου, είμαι λίγο παράξενος σε αυτά. Δεν θα μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου παντρεμένο, με ένα παιδί όμως ναί.

Ε: Μίλησε μας για την επιχείρηση που έχεις ανοίξει.

Μ.Μ.: Ανοίξαμε στην Σαλαμίνα αυτό το εστιατόριο - ταχυφαγείο , πάει πάρα πολύ καλά. Βέβαια λεφτά δεν έχουμε δει ακόμα, αφού είναι στην μέση η απόσβεση, οι επιταγές κτλ. Πιστέυω όμως μέχρι το καλοκαίρι να το ξεχρεώσω.

Ε: Είσαι αισιόδοξος ή απαισιόδοξος, όσο αφορά την κρίση που περνάει η χώρα μας;

Μ.Μ.: Είμαι εκ φύσεως αισιόδοξος άνθρωπος. Βέβαια μας κυβερνούν αυτοί οι άχρηστοι, που έχουν πουλήσει την χώρα μας, μας ξεφτιλίζουν. Δεν γίνεται να δουλεύει μία ζωή ο παππούς και να του στερείς την σύνταξή του. Είναι τρομερό αυτό που συμβαίνει. Υπάρχει τεράστια απαισιοδοξία, εγώ όμως κρατάω την αισιοδοξία μου γιατί η ιστορία έχει δείξει πως όσα κακά και να έχουν συμβεί σε αυτό τον κόσμο, πάντα υπάρχει ο πάτος και από εκεί μόνο προς τα πάνω μπορείς να πας. Δεν ξέρω πότε θα γίνει αυτό, μάλλο θα αργήσει αρκετά.

Ε: Να πούμε λίγα πράγματα για την μουσική παράσταση "Κόντρα"

Μ.Μ.: Είναι μία μουσική παράσταση, ένα πάρτυ. Απόφασίσαμε να μαζευτούμε εμείς οι 5 ηθοποιοί, που είμαστε και φίλοι, μαζί με τον σεναριογράφο Πάνο Αμαραντίδη που έγραψε κείμενα όπου σατυρίζουμε πολλά πράγματα, ανάμεσα τους και σήριαλ. Είναι μία κόντρα στην μαυρίλα στις εποχές που ζούμε. Ο κόσμος θα ακούσει τραγούδια, ελληνικά και ξένα, που έχει αγαπήσει. Είμαστε πολύ ευτυχισμένοι που είμαστε στην Θεσσαλονίκη, οι υπέυθυνοι του θεάτρου μας λένε πως αυτό που βλέπουν να γίνεται με τον κόσμο, δεν το έχουν ξαναδεί!

Ε: Ποιά είναι τα προσεχή σου επαγγελματικά σχέδια;

Μ.Μ.: Προς το παρόν είμαστε εδώ στην Θεσσαλονίκη, όταν τελειώσουμε σκοπέυουμε να κάνουμε μία περιοδεία ανα την Ελλάδα αλλά και στην Κύπρο. Θεατρικά, υπάρχει μία περίπτωση από Σεπτέμβριο να συμμετάσχω σε ένα μιούζικαλ.

Σε ευχαριστούμε πολύ για τον χρόνο σου και σου ευχόμαστε ό,τι καλύτερο!

πηγή: thesout.gr