Γιάννης Πάριος: «Η μεγαλύτερη απώλεια είναι ο ζωντανός χωρισμός»

Τη μια και μοναδική συνέντευξη που δίνει κάθε χρόνο, έδωσε ο Γιάννης Πάριος στην εκπομπή «Προσωπικά» της ΝΕΤ.

Ο τροβαδούρος του έρωτα, μίλησε μέσα από τα βάθη της ψυχής του για τον έρωτα, τις γιορτές, την κρίση και τις σχέσεις, ενώ δεν δίστασε να κάνει και την αυτοκριτική του.

Για τον μεγάλο ερμηνευτή, «η μεγαλύτερη απώλεια που μπορείς να νιώσεις, είναι οι άνθρωποι εν ζωή που υπάρχουν και δεν τους έχεις δίπλα σου. Είναι αυτό που λέμε ο ζωντανός χωρισμός».

Δεν διστάζει μάλιστα να ρίξει το φταίξιμο στον εαυτό του:

«Έκανα ότι μπορούσα για να μην είναι κοντά μου οι άνθρωποι αυτοί. Ο καθένας δεν είναι στη στάση που τον αφήνεις, κι εσύ είσαι ταξί και λεωφορείο και λες ο, τι ώρα και να περάσω θα τον βρω στη στάση που τον άφησα. Η διαφορά είναι ότι το θέλουμε όπως το θέλουμε. Όπως το γνωρίσαμε. Όχι όπως έγινε!»

Τονίζει ωστόσο, πως «ένας μεγάλος έρωτας δεν τελειώνει ποτέ, ποτέ, ποτέ! Μπορεί αυτό που σου μένει να είναι και απωθημένο και εγωισμός. Ο μεγαλύτερος έρωτας είναι αυτός που δεν θες να τον εκδικηθείς».

Ο ίδιος έχει εκδικηθεί κάποιον από τους έρωτες του;

 

«Ο άνθρωπος που εκδικείται έναν έρωτα του είναι αποτυχημένος. Δεν το έχω κάνει ποτέ. Δεν έχω ερωτευτεί πολλές φορές στη ζωή μου παρότι δίνω αυτή την εικόνα».

Μιλώντας για την κρίση που μαστίζει τη χώρα, εύχεται «να είχα ένα τεράστιο ώμο, να μπορούσα να τα φορτωθώ όλα τα βάρη του κόσμου. Αλλά είμαι σπουργιτάκι. Η ψυχή μου είναι σπουργιτάκι. Ο ώμος μου αντέχει, αλλά δεν ξέρω αν θ΄αντέχει η ψυχή και η καρδιά μου».

Ακόμα, δεν διστάζει να πει και την άποψη τους για το reality της Άννας Βίσση, αλλά και για το αν θα έκανε κάτι ανάλογο:

 

«Η Άννα Βίσση έχει το δικαίωμα να το κάνει γιατί είναι η Άννα Βίσση. Είναι ικανή και έχει μια άνεση σε αυτό που κάνει. Δεν θα το έκανα γιατί δεν θα έδινα αυτά που θέλω. Δεν είμαι τηλεοπτικός».

Παράλληλα, δηλώνει την πίστη του στο θεό, αφού όπως λέει «πάντα είχα φύλακα άγγελο. Και τώρα έχω. Τον Άγιο Νικόλα. Τον λέω φίλο μου και ταχυδρόμο του θεού».

Το μόνο του παράπονο; «ότι έχασα πάρα πολύ νωρίς τον πατέρα μου. Δεν πρόλαβα να του προσφέρω».

 

Γι΄αυτό και όταν έρχονται Χριστούγεννα, μελαγχολεί:

«Οι γιορτές των Χριστουγέννων με μελαγχολούν γιατί έχω αναμνήσεις πείνας. Έχω παιδικά τραύματα».

star