Kραυγή SOS από την Νάντια Φοντάνα: "Εχω τάση για αυτοκτονία"

«Οι Αλβανοί μου έκλεψαν το μαγαζί και αναγκάστηκα να βγάλω το σπίτι μου στο σφυρί»
«Είμαι σε απόγνωση. Πού να βγω με έξοδα 5.000 ευρώ τον μήνα για το μαγαζί και το σπίτι»
«Περνάω όχι δύσκολες, τραγικές ώρες. Νιώθω απέραντη μοναξιά και δεν με γεμίζει τίποτα»
«Νιώθω απέραντη μοναξιά. Τόσο πολύ, που κάποιες φορές να έχω τάση για αυτοκτονία…» Κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι η γυναίκα που έκαιγε καρδιές και αναστάτωνε τους άνδρες στις δεκαετίες του ’60 και του ’70 σήμερα μπορεί να γυρνάει μόνη στους τέσσερις τοίχους ενός σπιτιού ζώντας με τις αναμνήσεις και την ελπίδα ότι η ζωή μπορεί να φανεί έστω και λίγο φιλική μαζί της. 


Το απόλυτο θηλυκό στο πλευρό του Φώτη Μεταξόπουλου, η Νάντια Φοντάνα, σήμερα προσπαθεί να βγάλει τα προς το ζην δουλεύοντας σκληρά μόνη και για πολλές ώρες στο δικό της πρακτορείο ΠΡΟ-ΠΟ στο Παγκράτι. Θύμα αετονύχηδων, έφθασε στο σημείο να χρωστάει ένα υπέρογκο ποσόν, που η ιδέα και μόνον έχει κάνει βασανιστικά τα βράδια της. 

Χωρίς να έχει κανένα στήριγμα, πολλές φορές λιγοψυχάει, θέλοντας να δώσει ακόμα και τέλος στη ζωή της. Ωστόσο, η δική της αξιοπρέπεια δεν της επιτρέπει να λάβει βοήθεια από κανέναν. Γι’ αυτό άλλωστε χρόνια τώρα έχει κλειστεί στον εαυτό της. 

Τη βρήκαμε σε στιγμή που θέλει να μοιραστεί τη σκληρή καθημερινότητά της με κάποιον: «Μπαίνουν οι πελάτες στο μαγαζί και πρέπει να γελάς, ακόμη και αν δεν το νιώθεις, όπως στο θέατρο. Ακόμη και στη ζωή όλα είναι ένας ρόλος…» δηλώνει η ίδια στην «Espresso της Κυριακής». 

Η Νάντια Φοντάνα κάνει σπάνια δημόσιες εμφανίσεις. Ομως, στην παρουσίαση της αυτοβιογραφίας του Φώτη Μεταξόπουλου ήταν εκεί, για να μοιραστεί με τον Φώτη τη χαρά του… 

Την είδα τόσο συγκινημένη και αναρωτήθηκα αν τον αγαπάει ακόμα: «Πάνταα τον αγαπούσα, τον αγαπώ και θα τον αγαπώ σαν άνθρωπο, και επειδή είναι μια κυρία δίπλα του, δεν μπορώ να την αμφισβητήσω, ούτε μπορώ να την απαξιώσω. Η Σοφία Τρανά είναι ένα ευγενέστατο κορίτσι που στάθηκε δίπλα του. Και αν αυτός είναι στη ζωή, εγώ το χρωστάω σε αυτήν την κυρία. Αυτό το λέω, το πιστεύω και βάζω το χέρι μου στο Ευαγγέλιο. Είναι ένα πανέμορφο και αξιόλογο κορίτσι, που έχει όλα τα καλά του κόσμου». 


- Γιατί δεν ξαναφτιάξατε τη ζωή σας;Με θέλανε πολλοί, αλλά, ξέρεις, είναι ανάλογα πώς έχεις ζήσει τη ζωή σου και τι απαιτήσεις έχεις. 

- Δεν βρήκατε δηλαδή τον ιδανικό σύντροφο;Βρήκα πολλούς και με πολλά λεφτά, αλλά δεν έτυχε.

- Και τώρα δεν είναι αργά…Τώρα είμαι μεγάλη γυναίκα, δεν μπορώ.

- Νιώθετε μοναξιά;Απέραντη.

- Πώς καλύπτετε το κενό της μοναξιάς σας;Εχω την τάση για αυτοκτονία.

- Τόσο πολύ;Ναι. Ευτυχώς, έχω τη δουλειά μου και απασχολούμαι δέκα ώρες την ημέρα, η οποία δεν με γεμίζει, για να είμαι ειλικρινής. Δεν με γεμίζει με τίποτα, αλλά ο κάθε άνθρωπος συμβιβάζεται για να ζήσει αξιοπρεπώς.

- Τελικά, σας βοηθάει η δουλειά που έχετε να ζήσετε με αξιοπρέπεια;Καθόλου.

- Γιατί; Μπαίνετε μέσα οικονομικά;Ακριβώς. Μπαίνω μέσα σε βαθμό κακουργήματος!

- Αντιμετωπίζετε οικονομικά προβλήματα;Κάπως έτσι...

- Σύνταξη παίρνετε;Ναι, 480 ευρώ τον μήνα.

- Τόσα λίγα παρά τη μεγάλη προσφορά σας στην Τέχνη;Ναι, για τα τριάντα χρόνια. Αυτά…

- Με τα προβλήματα που έχετε σκέφτεστε να κατεβάσετε τα ρολά στο πρακτορείο ΠΡΟ-ΠΟ που διατηρείτε;Δεν ξέρω αν θα μπορέσω να το κρατήσω…

- Τουλάχιστον, δικό σας σπίτι έχετε;Οχι.

- Πληρώνετε δηλαδή δύο ενοίκια, σπιτιού και μαγαζιού…Είχα δικό μου σπίτι αλλά αναγκάστηκα να το πουλήσω, γιατί με έκλεψαν κάποιοι Αλβανοί στο μαγαζί. Χρειαζόμουν χρήματα για να ξαναλειτουργήσει το μαγαζί μου για να ζήσω. Δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς.

- Δηλαδή, περνάτε δύσκολες ώρες…Οχι δύσκολες, τραγικές.


ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ Ο ΦΩΤΗΣ
- Εχετε ανθρώπους να σας συμπαρασταθούν; Ο κ. Μεταξόπουλος ξέρει την κατάστασή σας;Ναι, πάρα πολύ.

- Σας συμπαραστέκεται;Και αυτός ο κακόμοιρος δεν μπορεί.

- Απευθυνθήκατε κάπου να ζητήσετε βοήθεια;Οχι, σε κανέναν. Θα προσπαθήσω να το παλέψω μέχρι τέλους. Μετά, δεν ξέρω τι θα γίνει στην πορεία…

- Δηλαδή, βιώνετε μια πολύ άσχημη κατάσταση…Πολύ τραγική. 

- Και με τους φόρους και τα χαράτσια που έρχονται τι κάνετε;Δεν ξέρω τι θα κάνω. Είμαι σε απόγνωση.


ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΓΙΑ ΔΑΣΚΑΛΑ
- Εσείς που είσθε δασκάλα χορού δεν μπορείτε να διδάξετε σε μια σχολή χορού;
Οχι, δεν μπορώ. Δεν έχω κατ’ αρχάς δίπλωμα και, δεύτερον, είμαι πολύ προσγειωμένη. Εκανα αυτό που έκανα καλώς ή κακώς, για να διδάξω όμως δεν είμαι ικανή. Δεν έχω τα φόντα. Για να είσαι δασκάλα πρέπει να έχεις τα φόντα.

- Εχετε απευθυνθεί στην επιτροπή του υπουργείου Πολιτισμού για τις τιμητικές συντάξεις;Ναι αλλά με απέρριψαν επειδή κρατάω το μαγαζί και υπερβαίνω τα όρια. Και καλά έκαναν που με απέρριψαν.

- Παρ’ όλα τα προβλήματα που έχετε, είστε με το χαμόγελο στα χείλη...Ετσι πρέπει. Και να σκεφθείς ότι δεν έχω αισιοδοξία καθόλου. Ομως, όταν έρχονται οι πελάτες στο μαγαζί, είσαι υποχρεωμένη να γελάς, γιατί απαγορεύεται να μεταφέρεις τα προβλήματά σου, όπως απαγορευόταν και στο θέατρο. Εμένα πέθανε ο πατέρας μου κι εγώ χόρευα.

- Το γνωστό «γέλα, παλιάτσο»...Ναι, ακριβώς. Ο,τι ήθελε προκύψει. Είμαι σε απόγνωση. Δεν ξέρω. Θα δούμε…

- Περιμένετε μια καλύτερη μέρα;Οχι. Γενικώς είμαι και πολύ απαισιόδοξο άτομο.


ΜΕ ΖΗΤΟΥΣΑΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ
- Τι σας έμεινε από τη λάμψη και τη δόξα της σκηνής;Ηταν πάρα πολύ καλά. Δεν έχω καμία απογοήτευση επειδή έφυγα, δεν με διώξανε. Κι αυτό είναι πάρα πολύ μεγάλο αβαντάζ. Η αποχώρηση ήταν δική μου απόφαση. Μετά τον χωρισμό μου, πολλοί επιχειρηματίες με ζητούσαν -δεν θέλω να αναφέρω τα ονόματά τους, γιατί δεν είναι σωστό- με πλησίαζαν και μου πρόσφεραν μεγάλα ποσά. Μου έλεγαν επί λέξει «τα διπλάσια λεφτά και πόσα θέλεις να έρθεις». Ομως, έβαλα «Χ» και έφυγα.

- Πότε αποχωρήσατε;Χώρισα το ’80 αλλά σταμάτησα δέκα χρόνια αργότερα, το ’90, με διπλάσιο κασέ. Εβλεπα την κατιούσα, γιατί έχω το γνώθι σαυτόν. Ηξερα τι μου γίνεται και δεν ήθελα να υποτιμηθώ καλλιτεχνικά. Μετά τον Φώτη, ήταν το χάος.


ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΟΙΚΤΟ 
Ο χρόνος τελείωσε. Η Νάντια Φοντάνα ξεσπάει σε δάκρυα… Μου ραγίζει την καρδιά. Ευτυχώς, επανέρχεται γρήγορα, γιατί μπαίνει στη μέση η αξιοπρέπεια…

«Μην τα γράψεις τόσο τραγικά. Δεν θέλω τον οίκτο κανενός» ήταν η τελευταία φράση της. Τα πικρά δάκρυά της μου θυμίζουν ηρωίδα του Φασμπίντερ. Δεν απέχει και πολύ…


«ΦΕΣΙ» 150.000 ΕΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟ «ΣΤΟΙΧΗΜΑ» 
- Τα χρόνια της δόξας στο θέατρο και στον ελληνικό κινηματογράφο δεν πληρωνόσασταν καλά;Επαιρνα πάρα πολλά λεφτά εκείνη την εποχή.

- Τα επενδύσατε κάπου αυτά τα χρήματα;Τα επένδυσα αλλά μου τα φάγανε στην πορεία οι Αλβανοί. Μου έκλεψαν το μαγαζί. Επαιξαν στη μηχανή στοιχήματα που έφθασαν τα 150.000 ευρώ. Υπερέβην το όριο και μου άφησαν για δέκα μήνες όλα τα χρέη. Και για να ανταπεξέλθω αναγκάστηκα, όπως σας είπα, να βγάλω το σπίτι μου στο σφυρί για να ξανανοίξω το μαγαζί και να μπορέσω να ζήσω. Οταν είσαι ένα καλοζωισμένο άτομο και ξαφνικά βρεθείς στον δρόμο, σου στοιχίζει, γιατί είμαι στον δρόμο αυτήν τη στιγμή.

- Η πελατεία στο μαγαζί σας έχει μειωθεί;Η πελατεία δεν έχει μειωθεί. Η πελατεία στο μαγαζί υφίσταται, αλλά ο κόσμος δεν έχει χρήματα να ποντάρει. Οπότε; Πού να βγεις με έξοδα 5.000 ευρώ τον μήνα. Σε αυτό το ποσόν ανέρχονται τα έξοδα του μαγαζιού και του σπιτιού.


«Δεν υπήρξα ωραία γυναίκα, ούτε είχα το κορμί» 
Στη Νάντια Φοντάνα δεν αρέσουν τα μεγάλα λόγια. Αποφεύγει να πλατειάζει. Στέκεται στην ουσία των πραγμάτων. Είναι μια γυναίκα που κέρδισε την αυτογνωσία της μέσα από δυσκολίες. Μια γυναίκα που και σήμερα κοιτώντας την βρίσκεις ότι δεν έχει χάσει σε τίποτα την υπέροχη σιλουέτα της, που ξεσήκωνε κάποτε κάθε αρσενικό. 

Η ίδια όμως αποποιείται τον τίτλο της ωραίας και της καλλίγραμμης: «Κατ’ αρχάς, δεν υπήρξα ωραία γυναίκα. Ημουν απλώς συμπαθητική. Ούτε είχα το κορμί. Ξέρεις πόσες χιλιάδες σώματα υπάρχουν σαν το δικό μου; Ξέρεις πόσα κορμάκια μπορώ να σου βγάλω εγώ στην τηλεόραση που είναι εκατό χιλιάδες καλύτερα από το δικό μου; Το θέμα είναι να ξέρεις να πλασάρεις αυτό που έχεις, γιατί όλοι έχουμε ελαττώματα. Κι εγώ ήξερα να το πλασάρω».