Ο Λαζόπουλος έγινε… δήμαρχος και ο Ρούσος… παπάς στη Μήλο!

Ο Λάκης Λαζόπουλος και ο Ντέμης Ρούσος συμπρωταγωνιστούν σε ταινία γαλλικής παραγωγής , τα γυρίσματα της οποίας ξεκίνησαν την περασμένη εβδομάδα στη Μήλο.  
Ξημέρωμα Τρίτης στη νησί με καφέ, φρυγανιές, μέλι, άρωμα γαλλικού σινεμά κι ένα συνεργείο περίπου 170 ατόμων που οργώνει απ’ άκρη σ’ άκρη το Νησί της Αφροδίτης για τις ανάγκες των γυρισμάτων της νέας κινηματογραφικής κωμωδίας «Tu Honoreras ta mere et ta mere» (Τίμα η μητέρα σου και τη μητέρα σου), όπως δημιοσιεύει το «Πρώτο Θέμα».

Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν η γοητευτική star «με τις υπέροχες γάμπες» Νικόλ Γκαρσία, η γνωστή σκηνοθέτις Μπριζίτ Ρουάν, ο μύθος του γαλλικού σινεμά Εμανουέλ Ριβά, που φέτος έκλεισε τα 84 χρόνια της (!), ο δικός μας Λάκης Λαζόπουλος και ο αιώνιος Έλληνας Ντέμης Ρούσος. Δίπλα τους, φωτογράφοι, παραγωγοί, καμεραμάν, ηχολήπτες κι ένα ολόκληρο νησί σε ρόλο κομπάρσου. Θα σταθούν για λίγο στην Πλάκα, ύστερα στον Αδάμαντα, μετά στην Τρυπητή κι αργότερα στην περιοχή του Προβατά, κοντά στις κατακόμβες της Μήλου, εκεί όπου ανοικοδομήθηκε από το μηδέν ένα αρχαίο θέατρο για τις ανάγκες της ταινίας.
 
Το απόγευμα, κάποιοι από αυτούς θα κατευθυνθούν στον Χάλακα ή αλλιώς στο κινηματογραφικό τους σπίτι, ένα υπέροχο οικοδόμημα ιδιοκτησίας Γάλλου αρχιτέκτονα. Όχι, δεν θα ξεκουραστούν. Ούτε θ’ αράξουν. Όλοι μαζί θα συνεχίσουν να μιλούν, να αναλύουν και να υποδύονται αυτό που όλοι αναζητούν αλλά ελάχιστοι πετυχαίνουν να δημιουργήσουν: μία δεμένη οικογένεια...
Ο δήμαρχος Λαζόπουλος, ο ιερέας Ντέμης Ρούσσος και μια υπέροχη οικογένεια
Κυριακάτικα τραπέζια, χαρτζιλίκια «κάτω από το τραπέζι», παιδικές φωνές, γερασμένες αναμνήσεις, νεογέννητες ελπίδες, μεγάλες αγάπες, αιώνιο παρελθόν, τρεμάμενο παρόν, άγνωστο μέλλον. Εικόνες, συναισθήματα, λέξεις και νουθεσίες, ακουμπημένες επάνω σε οικογενειακούς δεσμούς που μια μητέρα προσπαθεί να στερεώσει στο πέρασμα του χρόνου. Μια μητέρα (Νικόλ Γκαρσία) η οποία κάθε χρόνο «μαζεύει» από τη Γαλλία τους 4 γιους της, τις πρώην και νυν νύφες της, τα εγγόνια της και τη γιαγιά (Εμανουέλ Ρίβα) προκειμένου να ανεβάσουν μια «οικογενειακή παράσταση» αρχαίας κωμωδίας ή δράματος. Το άτυπο αυτό οικογενειακό έθιμο δεν αποτελεί τίποτα παραπάνω από ένα πρόσχημα, προκειμένου η οικογένεια να ενωθεί ξανά, έστω και για λίγες ημέρες, με φόντο τις αξίες που πηγάζουν από το πνεύμα της αρχαίας Ελλάδας.
Αυτό το καλοκαίρι όμως το πνεύμα θα περιπέσει σε «πενία» αφού η επιδότηση την οποία η οικογένεια έπαιρνε χρόνια τώρα για τις ανάγκες των γυρισμάτων, λόγω κρίσης, δεν θα φτάσει ποτέ. Όχι, η οικογένεια δεν θα τα παρατήσει. Μία τέτοια ενέργεια θα σηματοδοτούσε τη μάνα-κολόνα την εγκατάλειψη της ίδιας της της οικογένειας, που χρόνια τώρα ενώνει κάθε καλοκαίρι. Έτσι, η οικογένεια αποφασίζει να ανεβάσει την παράσταση με δικά της χρήματα και με την πολύτιμη βοήθεια των ντόπιων.
 
Μια απόφαση από την οποία δεν θα μπορούσαν να λείψουν τραγελαφικές καταστάσεις οι οποίες πέρα από άφθονο γέλιο χαρίζουν στους σινεφίλ και σημαντικά μαθήματα ζωής: Όταν υπάρχει αγάπη, τότε όλα είναι περιττά κι όλα απαραίτητα... Κορυφαία σκηνή της ταινίας, η ημέρα του Δεκαπενταύγουστου όταν η λιτανεία με παπά τον Ντέμη Ρούσο πέφτει πάνω στο «μπουλούκι» του θιάσου με επικεφαλής τον δήμαρχο Λάκη Λαζόπουλο. Πώς θα βρει ο καθένας τον δρόμο του και με ποιον τρόπο θα ξεμπλεχτεί το κουβάρι τη; «μοιραίας» αυτής συνάντησης; Όλοι γνωρίζουν αφού οι ελάχιστοι αυτοί απλοϊκοί άνθρωποι ακολουθούν τις αξίες που εμείς οι πολλοί έχουμε μάλλον χάσει...