Τελικά δουλεύουν για μας ή μας…δουλεύουν; Του καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου

Τελικά δουλεύουν για μας ή μας…δουλεύουν;

Του καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου

   Πολιτικοί, είναι εκείνοι οι άνδρες και οι γυναίκες που επιλέγονται από Κόμματα και, ως μέλη κάποιου Κομματικού συνδυασμού βάζουν υποψηφιότητα και εκλέγονται μέσα από νόμιμες διαδικασίες, σε κάθε δημοκρατική χώρα του πλανήτη, για να εκφράσουν τις επιθυμίες ημών των…ψηφοφόρων ως μέλη κάποιας Εθνικής Βουλής ή Γερουσίας.

    Με απλά λόγια εκλέγονται για να δουλέψουν για…ΜΑΣ!

    Και με πιο θεσμικά λόγια, όπως προβλέπει το ΣΥΝΤΑΓΜΑ, σε κάθε δημόσια φανερή ή σε κάθε μυστική ψηφοφορία λειτουργούν «κατά συνείδηση» ως ελεύθερα, υπεύθυνα, σκεπτόμενα άτομα οπότε σε κάποιες κραυγαλέες περιπτώσεις ΟΦΕΙΛΟΥΝ και ΠΡΕΠΕΙ να ψηφίζουν και ΕΝΑΝΤΙΑ στις επιταγές του Κόμματος με το οποίο εκλέχτηκαν!

    Λογικά και απλά πράγματα κατανοητά όχι για κάθε 18ρη ή 18ρα που περνούν το όριο της ηλικίας και δικαιούνται να εκφράσουν τις δικές τους προτιμήσεις επιλέγοντας και ψηφίζοντας το Κόμμα που τους εκφράζει ιδεολογικά και τα πρόσωπα μέσα στο Κόμμα που τους αλλά ακόμη και 14χρονα αγόρια και κορίτσια που διαθέτουν ικανότητες κοινής λογικής!

    Πού υπάρχει πρόβλημα;

    Σε εκείνο ακριβώς το σημείο όπου ο εκλεγμένος βουλευτής ως άτομο που εκπροσωπεί ένα κομμάτι του Λαού αντιμετωπίζει το πολύ κρίσιμο δίλημμα που εκφράζει η πικρή επιλογή:

    Λειτουργώ ως ελεύθερο, υπεύθυνο, λογικά σκεπτόμενο και ΗΘΙΚΟ άτομο ή αφήνοντα ΟΛΑ αυτά στην άκρη λειτουργώ ως τυφλό και κουφό φερέφωνο της «Κομματικής πειθαρχίας»;

    Δημαράς, Οικονόμου, Σακοράφα είπαν ΟΧΙ στην εντολή να ψηφίσουν το ΜΝΗΜΟΝΙΟ (1) και …ΔΙΑΓΡΑΦΗΚΑΝ από το ΠΑΣΟΚ!...Στο παρελθόν διαγράφηκαν και άλλοι από Πρωθυπουργούς ΠΑΣΟΚ και ΝΔ!!!

     ΔΥΣΚΟΛΟ, αλλά ωραίο πολιτικό σύστημα η Δημοκρατία όταν την πιστεύουμε και την εφαρμόζουμε όχι όμως όταν απλά την…επικαλούμεθα κατά το δοκούν και την ερμηνεύουμε κατά περίπτωση…

     Μέσα και έξω από τη Βουλή των Ελλήνων αυτή την εποχή λέγονται, γράφονται και συζητιούνται πάρα πολλά καθώς η Ελλάδα, η ΠΑΤΡΙΔΑ και μαζί ο Ελληνικός Λαός βρισκόμαστε αντιμέτωποι με πολύ σοβαρά και  πρωτόγνωρα οικονομικά φαινόμενα που ίσως μας οδηγήσουν και σε καθολική καταστροφή που λέγεται ΠΤΩΧΕΥΣΗ και απαξίωση των πάντων!

    Πέρα, όμως, από τον κάθε μεμονωμένο Βουλευτή υπάρχουν και τα 5 Κόμματα της Βουλής και φυσικά οι ΠΕΝΤΕ Αρχηγοί τους…

    Σταχυολογώ μερικές σημαντικές θέσεις που καταγράφουν τα ΜΜΕ ξεκινώντας από τον κ Πρωθυπουργό:

    «Δεν πιστεύω ότι ο κ Σαμαράς βάζει το προσωπικό και Κομματικό του συμφέρον πάνω από την «σωτηρία της πατρίδας» και θα προτιμήσει να δει την Ελλάδα να πτωχεύει παρά να ΣΥΝΑΙΝΕΣΕΙ» είναι περίπου η κύρια θέση του Πρωθυπουργού κ Παπανδρέου στο ΒΗΜΑ της Κυριακής…

   Συνεχίζω με τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και σας υπενθυμίζω ότι οι δύο άνδρες στις πανεπιστημιακές τους σπουδές εκεί στο Amherst College, Massachusetts υπήρξαν και συγκάτοικοι…

 «Δεν δέχομαι να γίνω συνένοχος και συνυπεύθυνος σε ένα οικονομικό πρόγραμμα που απέτυχε και μας οδηγεί σε μεγαλύτερη αποτυχία» επαναλαμβάνει σε όλους τους τόνους λέει ο Πρόεδρος της Ν.Δ. και Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κ Σαμαράς…

   Η κυρία Παπαρήγα επιτίθεται:

   «στα Τοκογλυφικά συμφέρονται του διεθνούς και ντόπιου Τραπεζικού Συστήματος που τσακίζει τους εργαζομένους ρουφώντας τους το αίμα με φορομπηχτικές τακτικές που δεν οδηγούν παρά στην μείωση μισθών και αποδοχών και στην τελική εξαθλίωση...»

   Ο κ Τσίπρας ήταν ακόμη πιο παραστατικός με την ένστασή του το πρωί της Παρασκευής στην Βουλή λέγοντας στον κ Παπανδρέου, περίπου:

    «Σταματήστε πια να μας σώζετε, αρκετά μας σώσατε ΔΕΝ θέλουμε άλλη σωτηρία, προχωρήστε σε εκλογές ΔΕΝ έχετε πλέον την λαϊκή υποστήριξη που απαιτείται για να συνεχίσετε να κυβερνάτε!»

    Και στο Σαββατοκύριακο που μας πέρασε με τους ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΥΣ πάλι στο Σύνταγμα και τον Λευκό Πύργο ο κ Αϊβαλιώτης ως εκπρόσωπος του Κόμματος του ΛΑΟΣ διαπίστωσε, περίπου, ότι:

   «οι κκ Παπανδρέου και Σαμαράς δεν θέλουν να Κυβερνήσουν ούτε επιθυμούν εκλογές επιλέγοντας αδιέξοδη στασιμότητα…»

    Αναρωτιέται κανείς, τελικά ποιοι δουλεύουν για εμάς και ποιοι μας…δουλεύουν;