Δημήτρης Σταρόβας: Πώς κόπηκε άδοξα η γυμνή του εμφάνιση...

Με ακόμα περισσότερες ανατροπές και ανεβασμένη διάθεση συνεχίζεται με μεγάλη επιτυχία η παράσταση «Διαόλου κάλτσες» στη μουσική σκηνή Ακτή, στην οδό Πειραιώς. Ανανεωμένο πρόγραμμα με καινούργιες ιδέες και εκπλήξεις και ένα νέο μέλος, φίλος από τα παλιά, ο Δημήτρης Σταρόβας, που έρχεται να προστεθεί στην πιο «διαολεμένη» παρέα των Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, Μπάμπη Στόκα, Γιάννη Ζουγανέλη, Σάκη Μπουλά και Αλκιβιάδη Κωνσταντόπουλου.

Η «Espresso της Κυριακής» συνάντησε τον Δημήτρη Σταρόβα και μίλησε μαζί του... χαλαρά επί παντός επιστητού!
- Κύριε Σταρόβα, είστε το νέο μέλος του «Διαόλου κάλτσες» στην Ακτή Πειραιώς; Ναι, είναι η συνέχεια. Τελειώσαμε από τους «Αγαμους θύτες» στον Ζυγό και είχαμε συνεννοηθεί πριν ξεκινήσει η σεζόν ότι θα το συνεχίσουμε στην Ακτή Πειραιώς.
- Εσείς είστε «διαόλου κάλτσα»;Δεν έχω καμία σχέση με αυτούς τους αλήτες, εγώ είμαι το καλό και το ευαίσθητο παιδί που έρχομαι να βάλω λίγη ποιότητα στο πρόγραμμα.
- Είχατε δηλώσει ότι θα εμφανιστείτε γυμνός στο σχήμα, επηρεασμένος από τις σύγχρονες τάσεις στο ελληνικό τραγούδι; Εννοείται ότι ήταν ψέμα, ήταν μάρκετινγκ, το κάναμε σε μια δοκιμή και λιποθύμησαν όλοι. Ετσι, κόπηκε άδοξα η γυμνή μου εμφάνιση.
- Μετά την «apisti.com», το φαινόμενο Δημήτρης Σταρόβας ξαναχτυπά με το «συμμετέχει ο Δημήτρης Σταρόβας» αυτήν τη φορά με μια μεγάλη χιουμοριστική παρέα αλλά κα με εντιμότατους φίλους. 
Είναι το πρώτο μου LP, όπως θα λέγαμε παλιά, έχει δικά μου χιουμοριστικά κομμάτια, αλλά μου βγήκε και μια σοβαρή πλευρά του εαυτού μου. Υπάρχει ένα τραγούδι πολύ καλό που το τραγουδάει ο Βασίλης Καρράς, επίσης μια μπαλάντα με τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα και ένα χασάπικο με τον Κώστα Μακεδόνα, καθώς και ένα σατιρικκό ντουέτο που κάνουμε με την Εβελίνα Παπούλια και το ονόμασα «Μονακό». Να σας πω την αλήθεια, το σκέφτηκα να το κυκλοφορήσω, μπορεί ο κόσμος να μπερδευτεί με εμένα, αλλά υπάρχει και αυτή η πλευρά του εαυτού μου που θέλησε να βγει προς τα έξω.
- Κυκλοφορήσατε καινούργιο δίσκο εν μέσω οικονομικής κρίσης στη χώρα μας. Δεν φοβάστε καθόλου για την τύχη του; Τον δίσκο τον κυκλοφόρησα με τη λογική, εάν κάνει επιτυχία, να είναι καλοδεχούμενη, αλλά δεν τον έκανα για βιοποριστικούς λόγους. Δεν περιμένει κανείς σήμερα να πουλήσει το CD του ξάπλα. Το κυκλοφορείς για να κάνεις γνωστό στον κόσμο ότι έκανες καινούργια δουλειά, για να έρθουν μετά να σε δουν στις ζωντανές εμφανίσεις σου. Ε, αυτός είναι πια ο ρόλος του CD. Κάποτε, ο χρυσός δίσκος ήταν στις 100.000 πωλήσεις και τώρα είναι στις 6.000. Αυτό νομίζω ότι τα λέει όλα.
- Ποια ήταν η αφορμή για τον δίσκο αυτόν; Αυτά τα κομμάτια υπήρχανε για αρκετά χρόνια στο συρτάρι μου, ήταν και να γίνει παλαιότερα αλλά δεν έγινε με τα διάφορα περίεργα που συμβαίνουν στη δισκογραφία. Εφτασε λοιπόν η στιγμή να βγουν και αυτά από το συρτάρι.
- Ο πιο εύκολος τρόπος πρόσβασης στη μουσική είναι πλέον ή το παράνομο κατέβασμα ή μέσω των εφημερίδων και των περιπτέρων; Είναι μια μεγάλη αλήθεια αυτό, παρ’ όλο που δεν με συμφέρει ως δημιουργό. Ως χρήστη του Internet με βολεύει και κατεβάζω διάφορα πράγματα. Είναι όμως μια πραγματικότητα την οποία δεν μπορούμε να αποφύγουμε.
- Θα το δίνατε σε κάποια εφημερίδα; Το σκέφτηκα, γιατί κάνεις κατευθείαν πωλήσεις που στα δισκοπωλεία είναι ανέφικτο να γίνουν. Αλλά εκεί τελειώνει η δουλειά σου και είναι δύσκολο σε κάποιον να την ξαναβρεί. Επέλεξα αυτήν την οδό και η ιστορία θα το δείξει…
- Ποιο τραγούδι του δίσκου πιστεύετε ότι έχει τη μεγαλύτερη δυναμική; Δεν μπορώ να απαντήσω με ευκολία. Υπάρχει το «Χαλαρά» που είναι έτσι κι αλλιώς εμπορικό λόγω της συμμετοχής του Λάκη Λαζόπουλου, επίσης το κομμάτι του Βασίλη Καρρά είναι ωραίο. Δεν ξέρω... Ελπίζω ο κόσμος να ανακαλύψει περισσότερα από ένα.
- Υπάρχει συνταγή σε αυτό που λέμε επιτυχία;Δεν νομίζω (γελάει), αν υπήρχε, θα ήταν κάπου γραμμένη, θα τη χρησιμοποιούσαν και θα έκαναν επιτυχία οι πάντες. Υπάρχουν μερικά τραγούδια που κάνουν μπαμ από την αρχή, όποιος και να τα ακούσει σου λέει «όπα, αυτό είναι», είναι όμως λίγο σπάνιο να δέσει το γλυκό στη συνταγή. Δηλαδή, να είναι και οι στίχοι πολύ καλοί και η μουσική και να υπάρχει μια ομοιογένεια. Ποτέ όμως δεν ξέρεις ο κόσμος τι θα ξεχωρίσει.

- Τραγουδοποιός, ηθοποιός, μάγειρας, αθλητικός σχολιαστής, παραγωγός ραδιόφωνου, καλοφαγάς… Ποιο ταλέντο αγαπάτε περισσότερο και γιατί;Εγώ συνεχίζω να αισθάνομαι μέχρι σήμερα μουσικός. Μέσα μου πιο πολύ αυτό θεωρώ ότι είναι το αντικείμενό μου. Στα υπόλοιπα έχω λίγο τη στάση του παρατηρητή. Μπορεί να έχω κάνει πολλά σίριαλ χωρίς να αισθάνομαι αμιγώς ηθοποιός. Δεν προσπαθώ να αποδείξω κάτι και αυτό βγαίνει προς τα έξω με μια δική μου ειλικρίνεια. Είμαι έτσι από πιτσιρικάς. Πάντα θυμάμαι τον εαυτό μου να ξοδεύεται σε πολλά πράγματα, δεν ήμουν ποτέ φανατισμένος με κάτι, πάντα μου άρεσε η πολυχρωμία. Ο,τι κάνω στη ζωή μου το κάνω και επαγγελματικά.
- Απουσιάζουν τα πολιτικά τραγούδια σήμερα... Πολιτικό τραγούδι δεν γράφεται σήμερα, είναι αλήθεια. Είναι έτσι η εποχή μας όμως, δεν γίνονται επαναστάσεις, έχουμε γίνει πολύ φλώροι. Πάντως, δεν γράφονται. Είναι έτσι όπως το λέτε.
- Τι είναι αυτό που περισσότερο απ’ όλα σας κάνει να λέτε «τελικά, Σταρόβα, άξιζε τον κόπο;»; Τώρα θα ακουστεί ότι κάνω τον λαϊκιστή. Ηταν μια συναυλία που κάναμε αφιλοκερδώς για ένα κοριτσάκι που κάηκε και χρειαζόταν πολλά χρήματα για να αποκατασταθεί η υγεία της και τελικά τα συγκεντρώσαμε, το κοριτσάκι πήγε στη Γερμάνια και σώθηκε. Επέστρεψα στο σπίτι μου και είπα στον εαυτό μου «χαλάλι, ήταν το πιο σημαντικό απ’ όλα».
- Εχετε πάρει αρκετά κιλά;Δεν ξέρω, τι να σας πω. Η ζυγαριά μου σταματάει στα εκατόν είκοσι.
- Τι σας χαλαρώνει περισσότερο; Η κόρη μου πρωτίστως, διάφορα παιχνίδια και να βρίσκομαι με φίλους. Κάτι που δεν το σταματώ ποτέ.
- Ποιο είναι το αντίδοτο στην καταθλιπτική εποχή μας; (γελάει) Τι χάπια και Λεξοτανίλ… Οι φίλοι!
- Γνωρίζω ότι είστε Ηρακλής στο ποδόσφαιρο. Πώς είδατε την κίνηση των οπαδών σας το καλοκαίρι που ξεσηκώθηκαν και τώρα θέλουν να αναλάβουν την ομάδα; Δεν ξέρω στα διοικητικά τι γίνεται και ούτε ασχολούμαι για να είμαι ειλικρινής. Αλλά είναι έτσι φτιαγμένο το ποδόσφαιρο που, αν εξαιρέσεις τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό, είναι τεράστιες οι διαφορές με τις υπόλοιπες ομάδες. Ενας παίκτης, για παράδειγμα, του Παναθηναϊκού κοστίζει όσο όλος ο Ηρακλής. Το λέω αυτό για εκείνους που αναρωτιούνται γιατί καμία ομάδα από τη Θεσσαλονίκη δεν παίρνει το πρωτάθλημα.


«ΔΕΚΑ ΜΙΚΡΟΙ ΜΗΤΣΟΙ» 
- Ποιος μεσολάβησε για την τηλεοπτική συνεργασία σας με τον Λάκη Λαζόπουλο; Ο Λάκης. Ηθελε να προσθέσει στους «Δέκα μικρούς Μήτσους» δύο τύπους Θεσσαλονικείς. Και με την ευκαιρία να τον ευχαριστήσω ξανά. Του είχε πει τότε ο Καφετζόπουλος «πάρε τον Σταρόβα. Δεν θα έρθει ποτέ στην ώρα του, αλλά είναι καλός» (γελάει) και έτσι ξεκινήσαμε τους «Μήτσους». Το πρώτο επεισόδιο μας πήρε είκοσι έξι ώρες για να γίνει.
- Γιατί τόσες πολλές;Δεν υπήρχε κείμενο, ψάχναμε τους χαρακτήρες, έψαχνε και ο Λάκης τι θα πούμε και τι θα κάνουμε, ποια θα ήταν η θεματολογία του, τι ρούχα θα φορούσαμε, ποια θα ήταν η περούκα του και έτσι μας πήρε πολύ χρόνο για να βγάλουμε το πρώτο επεισόδιο.
- Σας λείπει η τηλεόραση; Μου λείπει για λόγους οικονομικούς και όχι γιατί πρέπει να κάνω κάτι στην τηλεόραση.

- Τα λεφτά φέρνουν την ευτυχία ή η ευτυχία είναι όλα τα λεφτά; Τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία, τα πολλά λεφτά φέρνουν την ευτυχία, αλλά πάλι τα πάρα πολλά λεφτά δεν τη φέρνουν. Είναι λίγο μπερδεμένο το θέμα...


«Δεν γνώρισα κανέναν Αθηναίο να είναι κατά των Θεσσαλονικιών»
- Εχει πλάκα αυτό που γίνεται μεταξύ της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης με τα σουβλάκια και τις μπουγάτσες. Αυτό το θέμα όμως έχει πολιτικές προεκτάσεις. Τελικά, η Θεσσαλονίκη είναι «ριγμένη»;  Ναι, ιστορικά μπορεί να το πει κανείς. Την περισσότερη ευθύνη την έχουμε εμείς, οι Θεσσαλονικείς, διότι δεν γίνονται εκεί πράγματα από ανθρώπους που μπορούν να κινήσουν τα νήματα. Δεν κάνει κανένας κάτι και έχουμε μάθει αυτήν την καραμέλα να τη μασάμε για χρόνια και να λέμε ότι για όλα φταίει η Αθήνα. Κανένας δεν κάνει τίποτα από τους ανθρώπους που θα μπορούσαν να κάνουν. Θέλω να είμαι αντικειμενικός, γιατί ζω και στις δύο πόλεις εδώ και δεκαετίες και δεν έχω γνωρίσει κανέναν Αθηναίο να είναι κατά των Θεσσαλονικιών, το αντίθετο συμβαίνει. Εμείς είμαστε που για όλα μας φταίνε οι Αθηναίοι.

espresso