Ράγισαν καρδιές με τον συγκλονιστικό λόγο του πνευματικού του Τόμας

Ράγισε καρδιές ο λόγος που εκφώνησε ο πνευματικός του Τόμας, πατήρ Βασίλειος, κατά τη διάρκεια της επιμνημόσυνης δέησης, που τελέστηκε στις 12:00 το μεσημέρι της Παρασκευής, στην Παναγία Μαρμαριώτισσα στο Χαλάνδρι.

Ο ιερέας, ο οποίος γνώριζε προσωπικά τόσο τον 25χρονο ηθοποιό όσο και την οικογένεια του, ενώ είχε «ζήσει» τον Τόμας από μικρό, μίλησε με λόγια ψυχής, που συγκλόνισαν όσους βρέθηκανστην εκκλησία για το «τελευταίο αντίο».

Mε «σπασμένη» φωνή και ραγισμένη καρδιά, ο πνευματικός του Τόμας είπε:

«Δεν μπορώ με την λογική να το εξηγήσω. Μόνο με την πίστη θα βρω άκρη. Τι να πω στους γονείς, της αξιοπρέπειας θαυμαστές, αυτούς τους όμορφους ανθρώπους».

Στη συνέχεια, απευθυνόμενος σε β΄ενικό στον Τόμας, συνέχισε λέγοντας:

«Πήγαινες για τη δουλειά σου, το έργο σου, και εκεί σε συνάντησε το παγερότερο και αδιαπραγμάτευτο γεγονός της ζωής. Ο θάνατος. Εγώ δεν θέλω να σε αγγίζει. Δεν θέλω να μείνει σήμερα η σκιά αυτού του γεγονότος».

Απευθυνόμενος στους γονείς του, πρόσθεσε:

«Θα μου επιτρέψουν οι γονείς που τους αγαπώ τόσο, όπως και σένα, να αναφερθώ βιαστικά και φευγαλέα μέσα στην πολυλογία των ημερών και τη φλυαρία των ανθρώπων και των πραγμάτων. Δεν σε ξέρουν καλά, λίγο σε ξέρουν. Δεν εξάντλησαν το περιθώριο ενός ανθρώπου με μερικές ανακοινώσεις και γραμμές, που γράφονταν πολλές φορές από ακατάσχετη φλυαρία για σένα. Ξέρω καλά, δυο γαλάζιες θάλασσες με κοιτούσαν πάντοτε, και με ρωτούσαν πολλά πράγματα για το θεό. Και εγώ απορημένος, δεν ήξερα τι να απαντήσω. Πολλές φορές ερχόσουν στο εκκλησάκι του Αγίου Σπυρίδωνα κάτω από τον πλάτανο, είτε στο γραφείο μου και έλεγες τους φόβους σου και τα όνειρα σου. Έδειχνες τις φωτογραφίες σου, και μαζί αποφασίζαμε ποια είναι πιο ωραία. Σήμερα, τις κρατώ όλες! Δεν πετάω καμία! Και δεν κρατώ από τις φωτογραφίες, αλλά απ΄αυτό που είσαι. Δεν θα χρησιμοποιήσω παρελθόντα χρόνο, είμαι ορθόδοξος ιερέας και πιστεύω στην Ανάσταση που βιώνουμε αυτή την περίοδο!»

Και συνέχισε:

«Διαλέξαμε ένα ναό ταιριασμένο στην ομορφιά σου, στην αγάπη των ματιών σου. Δεν θα πω πολλά είναι κουρασμένοι οι άνθρωποι. Έφυγες νωρίς. Εγώ με τη λογική δεν θα ξαναμιλήσω, γιατί θα τρελαθώ. Θα μιλήσω με την πίστη. Και με αυτή θα μιλήσω στους γονείς σου, στους συγγενείς σου, στους ανθρώπους που ήρθαν σήμερα για σένα. Θα μιλήσω με μια φράση από το Πιστεύω: “Προσδοκώ Ανάσταση νεκρών, και ζωή του μέλλοντος αιώνος”».

Για να καταλήξει πως «αυτός ο μέλλοντας αιώνας είναι δικός σου πλέον. Εμείς ζούμε τον παρόντα, τον ηλίθιο αιώνα. Αυτόν που δεν καταλαβαίνουμε και δεν μας καταλαβαίνει. Τον χρεοκοπημένο! Ας μάθουν οι νέοι που είναι εδώ σήμερα, πως ο Τόμας δεν ήταν μόνο αυτό που ξέρουμε, αλλά ήταν κι άλλα πολλά. Ήταν τόσο πολύ όμορφος μέσα του, όσο δεν γνωρίζετε!»