Θριαμβεύει η Αντιγόνη στο Λονδίνο

Η «Αντιγόνη» του Σοφοκλή θριαμβεύει στο Λονδίνο και κερδίζει το βρετανικό κοινό μέσα από την παράσταση του Εθνικού Θεάτρου της Αγγλίας, όπου και παρουσιάζεται αυτή την εποχή. Η αρχαία τραγωδία, στην πλήρως εκσυγχρονισμένη σκηνοθεσία της 29χρονης σκηνοθέτιδας Πόλυ Φίντλεϊ (Polly Findlay), έχει, κυριολεκτικά, κάνει την καλοκαιρινή έκπληξη αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές τόσο για την οπτική της όσο και για ερμηνείες των πρωταγωνιστών.

Για «συγκλονιστική αναβίωση» γράφουν οι Financial Times, για«εξαιρετικές ερμηνείες» ο Observer και οι Times. Ο Κρίστοφερ Εκλεστον (Christopher Eccleston) που υποδύεται τον Κρέοντα και η Τζόντι Γουίτακερ (Jodie Whittaker) που ερμηνεύει την Αντιγόνη ηγούνται ενός θιάσου που δεν αφήνει κανέναν ασυγκίνητο. Ξεχωρίζει και ο Τζέιμι Μπάλαρντ (Jamie Ballard) στον ρόλο του (τυφλού) μάντη Τειρεσία, με μισοκαμένο πρόσωπο.

Τοποθετημένη μέσα σε ένα γραφείο της εποχής μας, που κατά τη διάρκεια της παράστασης μετατρέπεται σε κυβερνητικό γραφείο, η «Αντιγόνη» στην εκδοχή της Φίντλεϊ παραπέμπει, ευθέως, στο σύγχρονο πρόσωπο της εξουσίας. Πίσω από το γραφείο δεσπόζει καθισμένος ο Κρέων ενώ ο Χορός, μια σειρά από πολιτικούς και στρατιωτικούς συμβούλους, συζητά για την αποστολή ενός δελτίου Τύπου που αφορά στο τέλος του Θηβαϊκού Πολέμου.

Με την αρωγή του σκηνογράφου (Σούτρα Γκίλμουρ / Soutra Gilmour) και του μεταφραστή (η παράσταση χρησιμοποιεί τη μετάφραση του 1980 του Nτον Τέιλορ / Don Taylor), η Φίντλεϊ, που καταπιάστηκε για πρώτη φορά με το αρχαίο δράμα, χτίζει έναν σύγχρονο κόσμο όπου το ιδιωτικό με το δημόσιο μπλέκονται σε μια ανελέητη αντιπαράθεση. Τολμηρή αλλά σίγουρη για τις επιλογές της η σκηνοθέτις χωρίς να προδώσει τον μύθο, τον τοποθετεί στα γρανάζια της πολιτικής εξουσίας του 21^ου αιώνα.«Μήπως τελικά το γράμμα του νόμου έχει κι αυτό τα όριά του;», αναρωτιέται μέσα από την «Αντιγόνη» και μαζί το κοινό που μοιάζει σαν να ανανακάλυψε ξανά τον Σοφοκλή.

Απλή και κατανοητή, αυτή η «Αντιγόνη», σύμφωνα πάντα με τους κριτικούς, καταφέρνει να μείνει πιστή στον Σοφοκλή και να επιβεβαιώσει ότι κείμενα όπως αυτό δεν ανήκουν τυχαία στα μεγάλα κλασικά και διαχρονικά: Γιατί  εξακολουθούν να λειτουργούν στο σήμερα με τη μορφή του κατεπείγοντος.

Το Βήμα