Παναγιώτης Πετράκης: «Στη χώρα μας η ταμπέλα μπαίνει εύκολα»

Ο Παναγιώτης Πετράκης  μιλά αποκλειστικά στο «Βήμα» για τα «Μυστικά της Εδέμ» και την ερμηνεία του στα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη

Ως ένα «τέλος εποχής» περιέγραψε το τέλος της σειράς «Μυστικά της Εδέμ» ο πρωταγωνιστής τους Παναγιώτης Πετράκης μιλώντας στο «Βήμα». «Σίγουρα κάτι τέτοιο έχει μία μικρή δόση υπερβολής αλλά για μένα σημαίνει το τέλος μιας σημαντικής περιόδου γιατί αυτή η σειρά εκτός του ότι άλλαξε την πορεία της καριέρας μου με έφερε κοντά σε ιδιαίτερους ανθρώπους που θεωρώ σχεδόν οικογένειά μου ενώ για τα τελευταία 3,5 χρόνια στα μάτια του κόσμου ήμουν ο ρόλος μου, ο Λουκάς Βενέτης».

Το τρέιλερ για τα νέα επεισόδια της σειράς «Μυστικά της Εδέμ»

Το τέλος της σειράς βρίσκει και πολλούς από τους ηθοποιούς της άνεργους εν μέσω κρίσης και τηλεοπτικής συρρίκνωσης. Πόσο εύκολο είναι πλέον, να βρεθεί ένας τηλεοπτικός ρόλος; «Καθόλου» απαντά ο ηθοποιός αλλά η συγκεκριμένη κατάσταση δεν σημαίνει απαραίτητα καθεστώς ανασφάλειας. «Για κάποιο ανεξήγητο λόγο διατηρώ την αισιοδοξία ότι θα φτιάξουν τα πράγματα, θα δοθούν ευκαιρίες και θα υπάρξουν επιλογές. Ηδη φέτος μπορεί να μην έχω δουλειά στην τηλεόραση αλλά θα εργαστώ ως τραγουδιστής γιατί η καρδιά μου χτυπά περισσότερο για την μουσική».

Αυτή του η επιλογή τον έφερε πριν από λίγο καιρό αντιμέτωπο με αρνητική κριτική η οποία ωστόσο δεν τον αντιμετώπισε ως κακό ερμηνευτή αλλά ως τηλεαστέρα ο οποίος περπατά σε ξένα χωράφια και συγκεκριμένα σε έναν χώρο απαιτητικό όπως είναι η μουσική και τα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη. Ο ίδιος διευκρινίζει πως «δεν τη θεώρησε άδικη αλλά κοντόφθαλμη. Είμαστε μία χώρα στην οποία μπαίνουν εύκολα οι ταμπέλες, εύκολα κάποιος καταχωρείται σε στενά κουτάκια. Για μένα αυτή η κριτική ήταν περισσότερο εναντίον του Μίκη Θεοδωράκη και λιγότερο εναντίον μου. Αλλωστε ο ίδιος μου είπε πως με θεώρησε αποκάλυψη».

Οσον αφορά την ταμπέλα του ηθοποιού σαπουνόπερας όπως διευκρινίζει «δεν μου έχει αποδοθεί και αυτό οφείλεται στο ότι στη σειρά της Ελενας Ακρίτα δεν υπάρχει προχειρότητα αλλά αντιθέτως υπάρχει σεβασμός στον θεατή».