Παρανοϊκή απόφαση του κράτους πρόνοιας – Ο Λοβέρδος αποφάσισε οι ψυχικά ασθενείς να πληρώνουν νοσήλια με τις συντάξεις τους

Με τη συμμετοχή των πιο αδύναμων κρίκων της κοινωνίας μας σκοπεύει το κράτος να γεμίσει τα άδεια ταμεία του. Ετσι, με την πενιχρή σύνταξή τους θα καλύπτουν στο εξής τις δαπάνες για τη νοσηλεία τους οι χρονίως ψυχικά πάσχοντες που νοσηλεύονται σε δημόσια ψυχιατρεία και άλλες μονάδες κοινωνικής φροντίδας. Την πρωτοφανή αυτή απόφαση πήρε ο υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Ανδρέας Λοβέρδος.

Σύμφωνα με την απόφαση, άτομα που χρήζουν ειδικής και συνεχούς μέριμνας και νοσηλεύονται σε μονάδες κοινωνικής φροντίδας που παρέχουν υπηρεσίες κλειστής περίθαλψης, θα υποστούν παρακράτηση ποσού από τη σύνταξη την οποία λαμβάνουν από τον ασφαλιστικό τους φορέα, με ταυτόχρονη απόδοση αυτού στο Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου που τους φιλοξενεί. Το ποσό της σύνταξης που παρακρατείται είτε θα αποδίδεται από τον ασφαλιστικό φορέα στο Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου που φιλοξενεί τον περιθαλπόμενο είτε θα παρακρατείται απ’ευθείας από το ΝΠΔΔ.

Σημαντικά είναι τα ποσά των συντάξεων που θα παρακρατούνται και θα καθορίζονται κλιμακωτά ως εξής:

α) Για σύνταξη μέχρι 360 ευρώ ποσοστό 40%. β) Για σύνταξη από 360,01 ευρώ μέχρι 500 ευρώ ποσοστό 50%. γ) Για σύνταξη από 500,01 ευρώ μέχρι 1.000 ευρώ ποσοστό 60%. δ) Για σύνταξη από 1.000,01 ευρώ μέχρι 1.500 ευρώ ποσοστό 70%. ε) Για σύνταξη από 1.500,01 ευρώ και άνω ποσοστό 80%.

«Η απόφαση αυτή του υπουργού Υγείας, σύμφωνα με την οποία κατάσχεται αυθαίρετα το μισό και παραπάνω της σύνταξης των πιο αδύναμων στρωμάτων αυτής της κοινωνίας, δείχνει ότι ο νεοφιλεύθερος απανθρωπισμός της πολιτικής του δεν έχει πάτο», κατήγγειλε στην «Ε» ο ψυχίατρος διευθυντής του ΨΝΑ Δαφνί, Θόδωρος Μεγαλοοικονόμου και διευκρίνισε:

«Αγγίζει τα άκρα»

«Μέσα σε μια δομή του “δημοσίου” ο περιθαλπόμενος, από εδώ και πέρα, θα πληρώνει με το, κυριολεκτικώς, υστέρημά του. Και αυτό με μια απλή υπουργική απόφαση. Είτε φιλοξενείται σ’ έναν ξενώνα ή οικοτροφείο είτε σε πτέρυγα χρόνιας παραμονής ιδρύματος. Είτε η περίθαλψη αυτή του επιτρέπει να βγαίνει έξω για έναν καφέ είτε είναι δεμένος σ’ ένα κρεβάτι ή κλεισμένος σ’ ένα κλουβί.

»Και όλο αυτό για τη “μείωση της κρατικής επιχορήγησης”, όπως ανενδοίαστα αναφέρει στον ολιγόλογο φετφά που εξέδωσε. Για τη “σπατάλη” που προκαλούν και το “οικονομικό βάρος” που αποτελούν στον προϋπολογισμό οι πιο ευάλωτοι συμπολίτες μας. Με αυτή την απόφαση και το τελευταίο ίχνος “κράτους πρόνοιας” ακυρώνεται εδώ, ο Λοβέρδος πραγματικά “αγγίζει τα άκρα”».

«Γνωρίζοντας την κοινωνική, ψυχολογική και υπαρξιακή συνθήκη των ανθρώπων από τους οποίους θα κατακρατηθεί η σύνταξη (συνήθως δεν υπάρχει προσωπικό ή οικογενειακό πλαίσιο στήριξης και δυνατότητα, προσωρινή ή μονιμότερη, αυτόνομης διαβίωσης)» πρόσθεσε ο κ. Μεγαλοοικονόμου «καταλαβαίνουμε ότι θα πρόκειται για μιαν άκρως αυθαίρετη και εκβιαστική διαδικασία, κατά την οποία είτε θα κληθούν να δώσουν τα λεφτά ή, αλλιώς, θα βρεθούν στο δρόμο, είτε δεν θα ερωτηθούν και, απλώς, θα υπάρξουν κάποια προσχηματικά έγγραφα διεκπεραίωσης της ληστείας. Για τους περισσότερους η κατακράτηση θα είναι “κεραυνός εν αιθρία”, ενίοτε αναβίωση (άκρως πραγματική και αδιαμφισβήτητη αυτή τη φορά) του διωκτικού στοιχείου και της απόρριψης που διέπει τη ζωή τους και οι εκρήξεις και οι υποτροπές θα είναι αναπόφευκτες».

Τη νομιμότητα της απόφασης αμφισβήτησε ο ψυχίατρος διευθυντής του ΨΝΑ Δαφνί και είπε: «Εδώ, πλην των άλλων, προκύπτει ένα ερώτημα για τη νομιμότητα μιας τέτοιας απόφασης (ακόμα και καταφεύγοντας στον “συνταγματικό”, ή μη, χαρακτήρα της), ακριβώς στο σημείο που αφορά όχι μόνο την ίδια την απόφαση, αλλά και τις διαδικασίες κατακράτησης αυτών των ποσών και το πώς κατοχυρώνονται η αξιόπιστη και η πλήρης άσκηση του δικαιώματος διαπραγμάτευσης του χρήστη των υπηρεσιών.

Προσφυγές

«Θα υπάρξουν δικαστικές προσφυγές και αγωγές κατά του υπουργού, των διοικητών και των διοικητικών υπαλλήλων που θα την εφαρμόσουν, αλλά και προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο – παρά τον εν γένει περιορισμένο χαρακτήρα τέτοιων ενεργειών.

Συμπληρωματικά, να ληφθεί υπόψη ότι τα Ταμεία καλύπτουν τα νοσήλια για την παραμονή και φροντίδα του ατόμου στην όποια δομή, ιδρυματική χρόνιας παραμονής είτε εξωνοσοκομειακής στεγαστικής (ξενώνας ή οικοτροφείο).

Και ως προς τα ιδρύματα, είναι γνωστές οι άθλιες συνθήκες για την παροχή των οποίων θα παρακρατείται η σύνταξη, προκειμένου να γίνει οικονομία από την ήδη διαρκώς συρρικνούμενη, έως μηδενισμού, κρατική επιχορήγηση του δημόσιου (ακόμα) ιδρύματος».

Της ΕΛΙΖΑΜΠΕΤΤΑΣ ΚΑΖΑΛΟΤΤΙ
enet