Η ζωή του Μίμη Φωτόπουλου

Ο Μίμης (Δημήτρης) Φωτόπουλος ήταν γιος του Νικολάου Φωτόπουλου και της Άννας Παπαδοπούλου. Γεννήθηκε στη Ζάτουνα της Γορτυνίας στις 20 Απριλίου του 1913. Η Ζάτουνα είναι ένα μικρό χωριό, 4 χιλιόμετρα πιο μακριά από τη Δημητσάνα, σε 1.050 μέτρα υψόμετρο. Ο πατέρας του πέθανε όταν ο Μίμης ήταν μικρός. Ο νεαρός Φωτόπουλος προτίμησε να σπουδάσει στη Φιλοσοφική Αθηνών, αλλά, στο δεύτερο έτος, την εγκατέλειψε για να σπουδάσει θέατρο στη Δραματική Σχολή του Βασιλικού Θεάτρου, το οποίο μετά μετονομάστηκε σε Εθνικό Θέατρο, όπως το ξέρουμε μέχρι σήμερα. Πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση και παντρεύτηκε τη Μαργαρίτα Τσάλα, από την οποία απέκτησε δύο κόρες, την Άννα και τη Μαρία.

Συμμετείχε σε διάφορους θιάσους μέχρι να κάνει το δικό του θίασο. Έπαιξε σε μπουλούκια, έκανε περιοδείες στο εξωτερικό, συμμετείχε σε πολλές ελληνικές ταινίες, κυρίως του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, έγραψε θεατρικά έργα και βιβλία, σκηνοθέτησε στο θέατρο. Έγραψε τα θεατρικά έργα «Ένα κορίτσι στο παράθυρο» (1966) και ο «Πελοπίδας ο καλός πολίτης» (1976). Εξέδωσε τρία βιβλία: «25 χρόνια θέατρο» (1958), «Το ποτάμι της ζωής μου», εκδόσεις Καστανιώτη, 1965, αυτοβιογραφικό, και «Ελ Ντάμπα-Όμηρος των Εγγλέζων», εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, 1965. Τέλος, τις ποιητικές συλλογές: «Μπουλούκια» (1940), «Ημιτόνια» (1960), «Σκληρά τριολέτα» (1961), «Ο Θάνατος των ημερών» (1976), «Μπαλάντες του έρωτα και του θανάτου» (1984).

Η γυναίκα του είχε εξοριστεί στη Γυάρο, κατά τη διάρκεια της χούντας, τότε έμεινε μόνος του με τις δύο κόρες του. Εκείνη την περίοδο αποφάσισε να κάνει πίνακες με κολάζ από γραμματόσημα. Αυτή ήταν μια άλλη καλλιτεχνική δραστηριότητα, όχι και τόσο γνωστή του Μίμη Φωτόπουλου. Πέθανε το 1986, αιφνιδίως από καρδιακή προσβολή.