News-Piper

Τζένη Καρέζη:H "Δεσποινίς Διευθυντής" που όλοι λατρέψαμε

Τζένη Καρέζη. Ενα λαμπερό πρόσωπο, μια ξεχωριστή και λατρεμένη από όλους μας ηθοποιός για την πολύτιμη προσφορά της στην Τέχνη. Δυο πανέμορ...


Τζένη Καρέζη. Ενα λαμπερό πρόσωπο, μια ξεχωριστή και λατρεμένη από όλους μας ηθοποιός για την πολύτιμη προσφορά της στην Τέχνη. Δυο πανέμορφα, πράσινα μάτια που έλαμπαν όταν εκείνη βρισκόταν στη σκηνή… 


Εχουν περάσει είκοσι χρόνια από τον θάνατό της (ήταν 29 Ιουλίου του 1992, όταν έκλεισε τα υπέροχα μάτια της για πάντα…) αλλά κανείς από όλους εμάς που την αγαπήσαμε μέσα από τις ταινίες της και τη ζήσαμε από κοντά δεν την ξέχασε.

Η Τζένη Καρέζη (το πραγματικό της όνομα είναι Ευγενία Καρπούζη) γεννήθηκε και έζησε τα παιδικά της χρόνια σε μια πολύ δύσκολη περίοδο της ελληνικής ιστορίας, στα χρόνια της δικτατορίας του Μεταξά, και εν συνεχεία του Αλβανικού Πολέμου και της γερμανικής κατοχής.

Χρόνια που εκείνη τα πέρασε σε διάφορα μέρη της Ελλάδας, γιατί οι γονείς της ήταν εκπαιδευτικοί (ο πατέρας της γυμνασιάρχης και η μητέρα της δασκάλα) και τους μετέθεταν συχνά στην επαρχία.

Για ένα διάστημα που η οικογένεια Καρέζη εγκαταστάθηκε στη συμπρωτεύουσα, η μικρή Τζένη φοίτησε εσωτερική στην Ελληνογαλλική Σχολή Καλογραιών Καλαμαρί της Θεσσαλονίκης, ενώ στη συνέχεια, όταν οι μεταθέσεις των γονιών της την έφεραν στην Αθήνα, φοίτησε στην Ελληνογαλλική Σχολή Σεν Ζοζέφ. Εκεί όπως ήταν φυσικό ήρθε σε επαφή με τον γαλλικό πολιτισμό αναπτύσσοντας μιαν ιδιαίτερη αγάπη για τη γαλλική λογοτεχνία.

Η Τζένη ήταν ένα παιδί με πολλές ευαισθησίες αλλά και ζωηράδα. Εκανε όλο σκανταλιές και έβρισκε τον μπελά της με τις αυστηρές παιδαγωγούς της. Το «μικρόβιο» της υποκριτικής τέχνης το… κόλλησε σε πολύ μικρή ηλικία, όταν συμμετείχε σε θεατρικές παραστάσεις του σχολείου της, όπου πάντα έπαιζε πρωταγωνιστικούς ρόλους.

Τα μαθητικά χρόνια πέρασαν γρήγορα και ευχάριστα και το 1951 η Τζένη αποφοιτώντας από την Ελληνογαλλική Σχολή πρωταγωνίστησε στη
ην «Αντιγόνη» του Σοφοκλή στο Θέατρο Ρεξ μαζί με άλλους τελειόφοιτους της σχολής της.

Μετά την επιτυχία της παράστασης, αποφάσισε να γίνει ηθοποιός. Γεγονός που δημιούργησε μεγάλη ρήξη με τον πατέρα της, ο οποίος ήταν αρνητικός με αυτήν την απόφασή της και λόγω αυτής της απόφασης μέχρι τον θάνατό του (πέθανε σε αυτοκινητικό δυστύχημα το 1971) δεν είχε επαφή ούτε με εκείνη ούτε και με τη μητέρα της.
Το θέατρο και η αναγνώριση
Η Τζένη μη χάνοντας πολύτιμο χρόνο έδωσε εξετάσεις και μπήκε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού. Εκεί γνώρισε τα «ιερά τέρατα» του θεατρικού χώρου και άρχισε να κολυμπάει στα βαθιά της υποκριτικής τέχνης.

Ο Αγγελος Τερζάκης, ο Νίκος Παρασκευάς, ο Γιώργος Παππάς( που στη συνέχεια τον ερωτεύτηκε παράφορα) ήταν μερικά από τα σπουδαία ονόματα του θεάτρου που της έδωσαν το «βάπτισμα του πυρός» και τη βοήθησαν να ξεδιπλώσει το ταλέντο της.

Μετά τη σχολή άρχισαν για εκείνη τα δύσκολα, που όμως δεν τη λύγισαν, μιας και τελικά τα κατάφερε περίφημα. Τον Οκτώβριο του 1954 η Τζένη έκανε την παρθενική εμφάνισή της στο θέατρο σαν επαγγελματίας ηθοποιός πλέον δίπλα στη Μελίνα Μερκούρη στο έργο του Ρουσέν «Η Ωραία Ελένη», που ανέβηκε στο Θέατρο Κοτοπούλη. Οι κριτικές που πήρε ήταν κολακευτικές.

Το «νέο αίμα» στο θέατρο που λέγεται Τζένη Καρέζη εκπλήσσει και ο δρόμος πλέον ανοίγεται διάπλατα. Ο Αλέξης Μινωτής ήταν εκείνος που της έδωσε το εισιτήριο για να μπει στο κλαμπ των μεγάλων πρωταγωνιστριών. Πώς; Την κάλεσε να παίξει τον ρόλο της Αντέλα στο «Σπίτι της Μπερνάντα Αλμπα» του Λόρκα, που ανέβηκε στο ίδιο θέατρο με τις φοβερές θεατρίνες Κατίνα Παξινού, Χριστίνα Καλογερίκου και Βάσω Μεταξά. Οι κριτικές ήταν διθυραμβικές.

Το 1955 πρωταγωνίστησε στην κωμωδία του Δημήτρη Ψαθά «Φαύλος Κύκλ
ος» και το επόμενο καλοκαίρι βρέθηκε στο σανίδι δίπλα στον Μίμη Φωτόπουλο και τον Ντίνο Ηλιόπουλο. Λίγο αργότερα, μπήκε στο τιμ του Εθνικού Θεάτρου και μια σειρά από σπουδαία έργα, όπως ο «Βασιλιάς Λιρ», οι «Εκκλησιάζουσες», η «Λυσιστράτη», ο «Αμλετ» και άλλα, ανέβηκαν στην κρατική μας σκηνή και την ανέδειξαν σε μεγάλη πρωταγωνίστρια.
Φάκελος κινηματογράφος
Το 1955 η πανέμορφη ηθοποιός «εισέβαλε» δυναμικά και στον κινηματογράφο, που έγινε τελικά ένα μεγάλο, λαμπερό κεφάλαιο στην καριέρα της. Πρώτη της ταινία ήταν το «Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο», όπου έπαιξε δίπλα στους Φωτόπουλο, Αυλωνίτη, Αλεξανδράκη και Τσαγανέα. Η ταινία σημείωσε μεγάλη επιτυχία και η Τζένη έγινε γνωστή σε όλη την Ελλάδα. Οι προτάσεις για κινηματογραφικές εμφανίσεις άρχισαν να πέφτουν βροχή…

Ετσι, μέχρι το 1960 γύρισε αρκετές ταινίες που γίνονται μεγάλες εισπρακτικές επιτυχίες. Ποιος από σας, για παράδειγμα, δεν την έχει δει (ακόμα και στη μετέπειτα προβολή τους στην τηλεόραση) στη θρυλική «Θεία από το Σικάγο» του Αλέκου Σακελλάριου; Ομως, δεν ήταν μόνον αυτή.

Ο κατάλογος είναι τεράστιος, γεμάτος με θρυλικές ταινίες που μέχρι σήμερα τις παρακολουθούμε συχνά στην τηλεόραση: «Ραντεβού στην Κέρκυρα», «Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος», «Χριστίνα, Χριστίνα» και «Η Χιονάτη και τα επτά γεροντοπαλίκαρα» είναι από τις πιο χαρακτηριστικές.

Αλλά και μετά το ’60 η επιτυχία της στο σινεμά ήταν... αυξανόμενη: «Ποια είναι η Μαργαρίτα», «Η νύφη το ’σκασε», «Δεσποινίς Διευθυντής» (πραγματικά, απίστευτη ως Λίλα Βασιλείου), «Μια τρελή, τρελή οικογένεια» (στον απίθανο ρόλο της Μίκας), «Τζένη, Τζένη», «Κοντσέρτο για πολυβόλα», «Ενας ιππότης για τη Βασούλα» είναι μόνο μερικοί από τους τίτλους των ταινιών της που ξυπνούν σε όλους μας δεκάδες αναμνήσεις.
<
br/>Η καριέρα της στον κινηματογράφο έκλεισε τη δεκαετία του ’70 και πάλι με σημαντικές επιτυχίες, με πιο χαρακτηριστικές την ταινία «Μαντώ Μαυρογένους» του 1971 και τη «Λυσιστράτη» του 1973.

Από τις πιο σημαντικές και αξιομνημόνευτες ερμηνείες της στο σινεμά πάντως ήταν ο ρόλος της πόρνης Λόλας στα «Κόκκινα φανάρια» του Αλέκου Γαλανού, που την απογείωσε και της χάρισε και διεθνή λάμψη, αφού η ταινία διακρίθηκε και σε φεστιβάλ του εξωτερικού.

ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΕΡΩΤΑΣ
Μπορεί η τέχνη της να απασχολούσε συνέχεια τα περιοδικά της εποχής, η προσωπική της ζωή ωστόσο δεν έδινε συχνά ειδήσεις. Το 1962 η δημοφιλής ηθοποιός με τους χιλιάδες θαυμαστές σε όλη τη χώρα παντρεύτηκε τον Ζάχο Χατζηφωτίου. Ο γάμος τους όμως κράτησε μόνο τριάμισι χρόνια…

Η χρονιά-σταθμός για την προσωπική της ζωή ήταν το 1966. Στα γυρίσματα της ταινίας του Ντίνου Δημόπουλου «Κονσέρτο για πολυβόλα» γνώρισε τον Κώστα Καζάκο και μεταξύ τους γεννήθηκε ένας μεγάλος έρωτας. Για την Τζένη Καρέζη ο Κώστας Καζάκος ήταν ο άνδρας της ζωής της!

Ετσι, το 1968 παντρεύτηκαν και η ευτυχία τους λίγο καιρό αργότερα έγινε… τριπλή, όταν ο γιος τους Κωνσταντίνος ήρθε στη ζωή. Σπουδαίοι ηθοποιοί και οι δύο, ξεκίνησαν παράλληλα μια κοινή καλλιτεχνική πορεία.
«ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΑΣ ΤΣΙΡΚΟ»
Το 1971 ανέβασαν την «Ασπασία» του Ιάκωβου Καμπανέλλη, ενώ την επόμενη χρονιά πρωταγωνίστησαν στον κινηματογράφο στην ταινία «Λυσιστράτη», που κέρδισε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το βραβείο αρτιότερης παραγωγής. Το καλοκαίρι του 1973 το διάσημο και αγαπητό ζευγάρι ανέβασε στο Θέατρο Ακροπόλ «Το μεγάλο μας τσίρκο» του Ιάκωβου Καμπανέλλη. Μια… αντιδικτατορική παράσταση που συγκέντρωσε πλήθος θεατών όχι μόνο για το καλλιτεχνικό περιεχόμενό της αλλά και για τα μην
ύματά της ενάντια στη χούντα.

Προσωπικά διατηρώ τις καλύτερες αναμνήσεις από τα έξοχα κείμενα και τα υπέροχα τραγούδια αυτής της θεατρική δουλειάς, η οποία από μουσικής πλευράς έφερε τη σφραγίδα του Σταύρου Ξαρχάκου! Δεν θα ξεχάσω ποτέ τον κόσμο που συνέρρεε έξω από το θέατρο για να παρακολουθήσει το έργο και να πάρει μια πολιτική… γεύση, που τόσο πολύ είχε ανάγκη, αφού για έξι και πλέον χρόνια ήταν φιμωμένος από τη χούντα των συνταγματαρχών. Η παράσταση συνέχισε να παίζεται και τον χειμώνα, όταν έγιναν τα γεγονότα του Πολυτεχνείου.

Η Τζένη και ο Κώστας, άκρως πολιτικοποιημένοι όλα αυτά τα χρόνια, στάθηκαν δίπλα στους εξεγερμένους φοιτητές και συνελήφθησαν από τις στρατιωτικές δυνάμεις της χούντας. Εμειναν για λίγες ημέρες στη φυλακή και τελικά αποφυλακίστηκαν λόγω της λαϊκής οργής…

Μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στη χώρα, ο Κώστας Καζάκος και η Τζένη Καρέζη συνέχισαν να ανεβάζουν σπουδαίες παραστάσεις, όπως το «Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ», «Βυσσινόκηπος», «Μήδεια», «Ηλέκτρα» κ.ά. Το χειμερινό Θέατρο Αθήναιον ( που στη συνέχεια πήρε το όνομα της Τζένης Καρέζη) έγινε δικό τους, γνωρίζοντας σπουδαίες θεατρικές στιγμές.

Το «κύκνειο άσμα» της ηθοποιού ήταν το έργο «Διαμάντια και μπλουζ» της Λούλας Αναγνωστάκη, που ανέβασε τη θεατρική περίοδο 1990 - 1991.Τώρα πια η μοίρα έχει αρχίσει να παίζει στην Τζένη το πιο άσχημο παιχνίδι της. Προσβλήθηκε από τη επάρατη νόσο και έχασε τη μάχη με τον θάνατο τον Ιούλιο του 1992. Πολυαγαπημένη μας Τζένη, θα σε θυμόμαστε για πάντα!

espresso

Related

lifestyle 4621525092342435691

Follow us


item